Wat heb jij van je partner geleerd/ heeft jouw partner van jou geleerd?
 

Omdat ik wel eens benieuwd ben naar wat anderen van hun partner leren. Hele simpele dingen als strijken, de was doen of de ramen wassen, maar ook zaken als relativeren, geldzaken, doorzetten? Zijn er dingen die je zonder hem/haar niet had gekund of had geweten?
Aan de andere kant: Zijn er dingen die jouw partner van jou leert? Staan jullie elke zondagochtend samen te strijken omdat je vriendin vind dat jij je eigen overhemden moet kunnen strijken? Nemen jullie elke avond samen de tuinenceclopedie door omdat je vriendje van mening is dat je ook zélf een tuin moet kunnen onderhouden?

Exen mogen uiteraard ook :)

And as usual, ts begint :)

Ik leer van mijn vriendje om wat rustiger te zijn, om letterlijk zaken te laten liggen. Als ik twee dagen de afwas niet doe, vergaat de wereld niet, zoiets. Ik heb daarnaast altijd meegekregen dat ik alle dingen moet kunnen beargumenteren, ik leerde al vroeg dat ik moet kunnen uitleggen waarom ik dingen wil zoals ik wil. Ik verwacht dat ook van anderen en dat is niet altijd eerlijk of reeel of nodig. Ik leer steeds meer dingen te doen gewoon, omdat ik ze wil, zonder daar een hele grote beargumentatie bij te zetten. Ik leer ook steeds meer om dat niet van anderen te verwachten. Verder ben ik vrij panisch over geld, ik vind het heel meoilijk om daar over te praten en raak in paniek als ik het niet meer weet. Hij leert me om daar meer over te praten en te accepteren dat ik het daar moeilijk mee heb maar dat daar wel over gepraat moét worden.

Omgekeerd denk ik dat ik hem leer dat hij moet plannen, hele simpele dingen. Verder woont hij al vijftien jaar alleen en ik leer hem, op allerlei vlakken, rekening te houden met mij, maar ook met anderen. Hij leert verder te denken dan zijn neus lang is. Zo denken we bijvoorbeeld over een kat, maar kwam ik er achter dat hij helemaal niet na had gedacht over wat voor verzorging erbij zou komen kijken. Hij vindt het moeilijk om zijn gevoel te uiten of bespreken terwijl ik mijn hele leven al vertrouw op mijn gevoel. HIj leert meer op ijn gevoel te vertrouwen en dat te bespreken.

Allereerst, leuk topic :)

Uh, ik heb een hoop van mijn vriendje geleerd. Allereerst dingen zeggen die ik wil en vind, en niet een hint laten vallen in de hoop dat degene met wie ik praat het oppikt, want dat gebeurt negen van de tien keer gewoon niet. Verder mezelf minder aantrekken van de meningen van andere mensen, ik vond het altijd heel belangrijk om met iedereen vriendjes te blijven, maar nu merk ik dat het veel chiller is om te erkennen dat bepaalde mensen je gewoon liggen en anderen niet, en dat dat okee is. En ik heb van hem geleerd hoe het voelt om ontzettend fijne seks te hebben, dat had ik nooit zo voor ik hem leerde kennen.

Hij heeft van mij geleerd om te dansen en te stappen, dat deed hij nooit zoveel, en dingen koken. Verder weet ik niet echt wat hij zelf doet of van mij geleerd heeft, ik zal het eens vragen en deze post updaten :)

Dit geldt ook voor mij. Ik leer ook van hem dat er dingen zijn waar je je druk om kunt maken, maar die niet de moeite waard zijn om je er druk om te maken. Verder heb ik geleerd dat ik veel meer klusdingen kan dan ik denk, als ik maar een keer een voorbeeld heb gezien. En hij leert me hoe de naaimachine werkt!

Mijn vriend leert op zijn beurt van mij dat routine en vooruit plannen handig kan zijn. Hij wordt vaak meegetrokken in mijn enthousiasme ergens voor en is daardoor veel ondernemender geworden. En ik heb 'm leren strijken.

Oef, het is moeilijk te zeggen wat we van elkaar hebben geleerd, omdat we elkaar al zo lang kennen. In elk geval heeft hij me vloeiend Duits leren praten, en leert hij me verschillende dialecten. En ik heb hem dan ook Nederlands leren praten. Dat gaat iets minder vloeiend.
Verder heeft hij me heel concrete dingen geleerd, zoals hoe een motor in elkaar zit, wat het verschil is tussen een benzinemotor en een dieselmotor, hoe een huis gebouwd wordt (fachwerk, dus met houten ramen die opgevuld worden - al is het principe ook op de meeste moderne technieken toegepast), hoe je dat tekent in een architecturaal tekenprogramma, en vast nog meer. Hij leert me ook exacter te werken, en meer tijd in te plannen voor alles.
Ik denk dat het belangrijkste wat hij van mij leert is, dat hij niet alleen de dingen moet doen waarvan hij weet dat hij een perfect eindproduct zal afleveren, maar ook risico's te nemen of onbelangrijke dingen 'af te raffelen' (dus niet van een ontwerpschets alle afmetingen precies berekenen, want de klant gaat toch nog veranderingen willen en het kost alleen extra tijd en moeite). Oh, en ik leer hem koken.
Ik heb geprobeerd me te beperken tot de leermomenten in de tijd dat we ook echt een relatie hadden.

Dat soort praktische dingen leert mijn vriendje me ook, soms tegen wil en dank :D Nee hij kan heel veel buitendingen, en die doen we vaak samen. Ik heb ook beter leren koken van hem, denk ik, maar dat is natuurlijk een continu proces waar hij gewoon ook bepaalde tips aan heeft toegevoegd. Ik leer hem deels plannen, denk ik, en wat praktischer te zijn in het maken van uitvoerbare plannen? Of het uitvoeren van gedroomde plannen. Opener te zijn met zijn gevoelens.

Ik vind het ook een tof topic, maar ik moet er nog wel even hard over nadenken geloof ik. Er is nog veel meer wat we van elkaar leren, maar ik weet zo snel niet alles op te noemen.

Dat ze niet zoveel geluid moet maken.

Ja, hele praktische dingen ook! Ofja, hele praktische dingen.... Zaken als 'waarom gaat een land faillet' en 'waarom rijden de treinen hier niet als het sneeuwt en in België wel' legt hij me ook uit.
Daarentegen leer ik hem om handiger te zijn in sociale situaties die hij niet kent en dus moeilijk vindt.

:D Dat probeert mijn vriendje ook altijd, "in een hoekje zitten en mooi zijn", zegtie dan. Maar 't is nog nooit gelukt.

Hmm... Hij heeft mij geleerd wat netter te zijn en ik heb hem geleerd iets minder netjes te zijn :P Nu zitten we daarin wel op hetzelfde niveau, geloof ik. Verder vindt hij dat ik hem heb geleerd ook emoties mee te nemen in beslissingen ipv alles puur rationeel te bekijken, maar ik ben het daar niet mee eens; volgens mij deed hij dat ook al voor hij mij kende. Andersom leert hij mij wel relativeren en rationaliseren, hij haalt me soms uit mijn emoties door heel nuchter te zijn. Overigens heb ik hem weer geleerd om in panieksituaties (van jezelf flink snijden met een mes tot vlam in de pan etc) rustig te blijven; hoewel hij niet snel in paniek zal schieten, bevriest hij wel in dt soort situaties en doet dan dus even helemaal niets. Ik doe juist rustig alle handelingen die gedaan moeten worden en ga daarna even rustig zitten :P Daar heeft hij wel van geleerd, geloof ik, maar vooral bij dingen waar bloed bij komt kijken lukt het nog niet zo goed, hij kan gewoon niet goed tegen bloed (en ook niet tegen andere medische dingen, toen ik een blindedarmontsteking had, was hij ook vrij bevroren en moest ik 'm precies vertellen hoe we naar de eerste hulp moesten rijden etc :P ).

Verder hebben we ook echt veel van elkaar geleerd door samen te wonen, we wonen nu bijna 10 jaar samen en in het begin op 1 kamertje, vervolgens een aantal jaar op 2 (en inmiddels wonen we in een huis met vier slaapkamers). In het begin moesten we echt leren rekening met elkaar te houden, want als een van ons wilde slapen, kon de ander geen tv gaan zitten kijken bijvoorbeeld. Inmiddels zijn we daarin heel erg op elkaar afgestemd en gaat alles in huis eigenlijk vanzelf.

Ik zal hier ook nog even over nadenken, want ik kan vast nog betere dingen noemen die ik niet vergeet :)

Hij heeft mij heel veel over muziek en gitaren geleerd. Over spellen en strategieën. Over koken, met bestek eten en hoe je bepaalde sociale situaties te gedragen. Ik heb ook veel geduld geleerd door hem. Hij heeft mij lekkere ommeletjes leren bakken. En hij heeft me vooral veel over mezelf geleerd. We houden elkaar graag een spiegel voor. Ik heb hem disipline geleerd, en dat hij wordt gehouden aan wat hij zegt. Heb hem geleerd zijn mening te uiten, en rationeel te zijn. En vooruitdenken, dat zit er nog niet helemaal in maar het begint wel te komen. De laatste tijd hoef ik steeds minder te vragen hoe hij van plan was iets aan te pakken en heeft hij het zelf al bedacht :)
Hij heeft me geleerd dat veel mensen onzeker kunnen worden van woorden, en ik heb hem geleerd dat het onzin is daar onzeker van te worden. Ik heb hem geleerd fatsoenlijk zijn excuses te maken (had hij thuis ook al niet geleerd) We hebben elkaar geleerd elkaar als veilige haven te zien waar alles mag worden gedacht en gezegd zonder oordeel, we hebben elkaar geleerd een leven zonder ruzie te leiden. Hij leert mij nog steeds iedere dag hoe de "normale" mens dingen ziet en over het algemeen denkt. En hij leert mij lief te zijn. Niemand is zo lief als hij.

ik heb van hem geleerd dat ik nooit, maar dan ook nooit meer een partner wil die tegen me liegt. dat eerlijkheid het belangrijkste is in een relatie. het is wel m'n ex trouwens..

x

Heb je door hem de les geleerd of van hem??

we hebben beiden van elkaar geleerd hoe we in elkaar steken, de positieve maar vooral de wat negatievere kanten.:o dit omdat we heel erg eerlijk tegen elkaar zijn.
verder heeft hij me wat dingen over techniek en natuurkunde geleerd en ik hem over internationale politiek en taal.
ik probeer hem te leren wat meer te plannen, vooruit te denken, en hij probeert mij wat meer relaxed om te gaan met dingen die 'moeten'. ik kan een online betaling bijv. niet laten liggen tot de uiterste betaaldatum.:p

op een wat bewuster niveau ben ik hem nederlands aan het leren.:) en leer ik af en toe wat engelse begrippen.

Hmm ik kom hier vast nog wel uitgebreider op terug. Maar ik heb van mijn vriendin geleerd om wat zachter te zijn. Ik ben wat harder dan dat zei is. Daarnaast om niet meteen in rampscenario's te denken en meer in het hier en nu. De toekomst blijft namelijk altijd onvoorspelbaar. Overigens heb ik hier nog wel moeite mee:p.

Wat ik mijn vriendin geleerd heb ja dat mag ze zelf zeggen.

ik heb vooral geleerd wat ik belangrijk vind in een relatie en wat ik niet wil.

ik heb een vriend geleerd, dat alles mogelijk is zolang je maar strijdt, ook heb ik hem gezegd, dat ik in een toga leef, op karate eiland op de top van een heuvel , waar je dan sprankelende spannede muziek telkens hoort