|
Nooit meer wakker worden...
Nooit meer wakker worden...
Als de kerkklokken het zesde uur slaan, en ik ben hier, en jij bent weg, want ik heb je nooit goed kunnen verstaan. Dan denk ik aan mijn dromen, die ik had toen ik kon slapen, die misschien nog willen komen. Dan sta ik op om niet te huilen alleen te zitten en te staren, En me voor iedereen te verschuilen. En dan beloof ik dat vandaag anders is, dat het zonder de leegte is, en dat ik aan vandaag niets mis. Maar vandaag blijkt hetzelfde te zijn, als gisteren en als morgen, Vandaag is eveneel pijn. En dan sluit ik nog heel even mijn ogen, om te denken aan alles en niets, om nooit meer wakker te worden. |
*slaakt diepe zucht*
errug mooi. |
Sluit zich helemaal bij Supernyn aan: heel mooi!
|
is weer heel mooi en zo "zielig"...
|
Sterk gevoel, dat is wat het heel mooi maakt.
Liefs, Caroline |
Citaat:
http://forum.scholieren.com/frown.gif |
Weet niet in hoeverre dit de inhoud van het gedicht raken kan: ik ga slapen vol gevoel dat morgen alles anders zal zijn, maar als ik s'ochtends wakker wordt, ben ik alles vergeten dat ik die avond ervoor besliste te veranderen in mijn leven.
Het heeft echter minder met liefde te maken, ik durf eigenlijk nog nauwelijks hopen dat het iets met liefde zou kunnen te maken hebben. Het heeft gewoon (klinkt zo gewoon) met vriendschap te maken. Maar misschien ben ik te vaag... Mooi gedicht, en dat merk ik meestal aan de reflectie die uit mijn vingers ontspringt op het scherm http://forum.scholieren.com/smile.gif Groetjes, Dreampoet |
Je hebt het ide bijna goed zitten Dreampoet, het heeft idd niets met liefde te maken. Het is de gedachte van het wakker worden, een niewue dag, nieuwe kansen, maar dan ga je dezelfde bus in met dezelfde mensen, heb je dezelfde problemen en hetzelfde eindeloze gezeur, is je leven een sleur en kom je er niet uit, een soort van ritueel dat zich iedere dag herhaalt.
|
Citaat:
|
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 22:13. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.