Nooit meer wakker worden...
Als de kerkklokken het zesde uur slaan,
en ik ben hier, en jij bent weg,
want ik heb je nooit goed kunnen verstaan.
Dan denk ik aan mijn dromen,
die ik had toen ik kon slapen,
die misschien nog willen komen.
Dan sta ik op om niet te huilen
alleen te zitten en te staren,
En me voor iedereen te verschuilen.
En dan beloof ik dat vandaag anders is,
dat het zonder de leegte is,
en dat ik aan vandaag niets mis.
Maar vandaag blijkt hetzelfde te zijn,
als gisteren en als morgen,
Vandaag is eveneel pijn.
En dan sluit ik nog heel even mijn ogen,
om te denken aan alles en niets,
om nooit meer wakker te worden.
__________________
www.new-avalon.nl & http://forum.new-avalon.nl -> Schrijvers en dichters site
|