transseksueel
 

...

dus je wilt je laten ombouwen omdat je geen succes hebt bij meisjes? klinkt als een slappe reden, en je zult dan ook spoedig weer heerlijk dromen.

Gaat wel over, hoort gewoon bij de puberteit. Je leert jezelf kennen en daar kunnen wat misverstanden door komen.

Het zou missschien wel kunnen maar dat weet je pas als je ouder bent. Je bent nog maar 14 en dus in de begin fase van jezelf kennen.

Positief blijven en gewoon lekker slapen

Dit hoort niet op seks, maar op psychologie

Waarom zou je als meisje altijd alleen blijven (en als jongen niet)?

omdat de meeste mensen niks met een omgebouwd persoon te maken willen hebben
(vooral in mijn omgeving)

Nee dat zegt ie niet.

Het is erg vroeg om nu al actie te ondernemen, en het klinkt stom maar het heeft totaal geen zin je druk te maken want voorlopig gebeurt er toch niks mee. Misschien heb je als jongen-omgebouwd-tot-meisje inderdaad wel meer moeite een relatie te vinden, maar als je echt graag een meisje zou willen zijn ben je als jongen sowieso later (18+) ongelukkig, dus dan kun je het toch echt beter proberen als meisje. Maar voorlopig is het dus een kwestie van gewoon leven en zien hoe je er over een paar jaar over denkt.

Sinds wanneer heb je die gevoelens?

Hier ben ik het niet geheel mee eens. Veel mensen met genderdysforie weten het al vanaf een redelijk jonge leeftijd. En deze leeftijd zou juist handig uitkomen omdat er nog begonnen kan worden met puberteitsremmende medicatie, wat in de latere fases een heleboel kan schelen (bijvoorbeeld als mtf geen last van baardgroei, als ftm geen borsten)

Ik zou TS aanraden om deze linkjes even door te nemen;
http://artikelen.foobie.nl/gezondheid/genderdysforie/
http://www.genderdysforie.com
http://www.vumc.nl/afdelingen/zorgce...enderdysforie/
http://www.transvrouw.nl/

Als je er vervolgens nog vragen over hebt of je wilt met iemand praten die er meer over weet neem dan contact op met het kennis en zorgcentrum voor genderdysforie aan het VU, zij zullen je overal mee verder kunnen helpen. Juist als je twijfelt.

volgens men ouders was ik altijd al een beetje anders maar ik weet zelf niet zoveel meer van vroeger maar ze zeggen dat ik op men 4e al over die dingen begon

Ik zou het nog even uitzitten tot je wat ouder bent.

Ik ben met kydnav. En: voor ze stappen ondernemen waardoor je niet meer terugkan is er al zóveel met je gepraat en gedingest en gehannest dat de kans dat je je vergist maar extreem klein is. :y

Als je écht graag verder wil als meisje dan moet je het voorleggen aan je ouders en samen naar de huisarts. Je bent nu nog niet zo ver in de pubertijd en dat betekent dat het nu nog tegengehouden kan worden. (dingen als baardgroei en borsthaar enzo) Het is nu dus helemaal niet te vroeg. Met eventuele operaties moet je uiteraard wel wachten tot je 18+ bent.

[QUOTE=Pluis;32392949]Als je écht graag verder wil als meisje dan moet je het voorleggen aan je ouders en samen naar de huisarts. Je bent nu nog niet zo ver in de pubertijd en dat betekent dat het nu nog tegengehouden kan worden. (dingen als baardgroei en borsthaar enzo) Het is nu dus helemaal niet te vroeg. Met eventuele operaties moet je uiteraard wel wachten tot je 18+ bent.[/Q

toch denk ik steeds dat het al wel te laat is......

of je het nou wel of niet zeker weet: zoek hulp. het lijkt me ontzettend verwarrend om deze gevoelens te hebben en ik kan me voorstellen dat je steun en begeleiding nu goed kan gebruiken. Heb je kydnavs post gelezen? ik denk dat zij je het beste advies geeft (y)

ja dat heb ik gelezen, morgen ga ik ook weer naar een psycholoog en misschien kan hij mij dan weer verder helpen.

Goed van je (y) Vergeet niet dat je er voor jezelf naartoe gaat, dus dat je het bijvoorbeeld tegen je ouders zegt als je denkt dat deze psycholoog je niet (goed) kan helpen. Dan kun je alsnog naar die gespecialiseerde afdeling van de VU.

Ik heb laatst een filmpje gezien op youtube:
http://www.youtube.com/watch?v=xrGWXUxqMxI

Als je verder kijkt blijkt dat die mensen er al veel eerder mee begonnen zijn (puberteit remmers enzo). Dit is natuurlijk allemaal in overleg gegaan met een psycholoog.

En over een relatie, ik zou d'r niet aan moeten denken hoor, een 'omgebouwd' persoon. Maar zullen ongetwijfeld mensen zijn die dit niet erg vinden.

Waarom niet? Het enige wat ik me kan bedenken bij ''van jongen tot meisje" is dat ze er uiteindelijk wat mannelijker uit kan zien, als er wat laat is begonnen, en dat dat iets minder mooi is - maar dat vind ik geen reden om iemand af te wijzen. Andersom (meisje tot jongen) zou je last kunnen hebben van wat kleinere geslachtsdelen. Het is wat moeilijker om uit een kut een piemel te maken dan andersom, vanwege ontbreken van materiaal enzo.

Tenzij je op jongens valt en heel erg graag een seksleven wilt met een grote levende piemel, zou ik geen goede reden weten om afwijzend tegenover transseksuelen te staan? Zeker als er al jong begonnen is met hormonen en alles.

Ik heb zelf gedate met een genderdisfoor (kun je dat zo noemen? Mijn spelcheck zegt van wel.) voor de operatie. Hij (eigenlijk een zij) kreeg puberteitsremmers geïnjecteerd en ook mannelijke hormonen.
Buiten zijn moodswings, door de hormonen, heb ik absoluut geen probleem gehad met zijn situatie.

Dat je erover nadenkt, is al heel wat. Ik zou inderdaad met een psycholoog praten die er verstand van heeft, dan kun je zelf beslisser wat je wil doen.

Het is nog niet te laat, maar eerlijk gezegd is het wel hoe sneller hoe beter, ivm baardgroei en de baard in de keel.

Maar denk niet dat je alleen blijft omdat niemand een transgender aantrekkelijk kan vinden. Je moet doen waar je zelf gelukkig van wordt.

ik wil eigenlijk nu ook zo snel mogelijk beginnen met die puberteitsremmers, alleen voor dat je die dingen krijgt moet je eerst gesprekken hebben gehad met wat psychologen om te kijken of je het echt hebt. bij mij is het al wel duidelijk omdat ik al van jongs af aan bij een psycholoog heb gezeten die me heeft geholpen met problemen omdat ik niet echt een leuk verleden heb gehad en dus zijn er veel dingen die hier naar wijzen.

Ja en helaas zijn er duizenden regeltjes aan verbonden. Je moet op een bepaald punt ook kunnen aantonen dat je al een tijdje als het andere geslacht leeft en dat het niet een bevlieging is.

Maar het is niet grappig, puberteitsremmers en hormonen. Mijn ex had last van opvliegers en moodswings. Het is dus wel verstandig om naar een psych te blijven gaan, want het is niet iets wat je zomaar even doet (maar dat snap je zelf ook wel, denk ik).

ja dat weet ik, ik ga donderdag weer naar psycholoog en dan wil ik het daar even over hebben enz.......

Verstandig, je kan nooit genoeg vragen stellen (y)

Hey wat vervelend en verwarrend voor je. Als je wil kan ik je in contact brengen met een paar leeftijdsgenoten die dezelfde gevoelens hebben? PM maar als je daar behoefte aan hebt!

En de adviezen hier met 'laat het lekker even rusten en zoek het later uit', tja. Dat is als je biologisch een jongen bent een beetje onhandig. Een jongenspuberteit zorgt voor een aantal veranderingen die als je genderdysforisch bent behoorlijk onprettig voor je zijn. En ook moeilijker weg te poetsen. Baardgroei, lengte, bouw, het zijn allemaal dingen die in jouw puberteit behoorlijk gaan veranderen. Maar je bent gelukkig nog behoorlijk jong. Maar het gevoel dat het 'te laat is', zal je misschien wel eventjes houden. Ik ken wel meer transmannen en transvrouwen die denken 'had ik maar toen ik nog véél jonger was die en die stap gezet.' Je kunt 12 zijn en dat gevoel hebben, of 26. Daar moet je maar niet teveel over piekeren, het is goed dat je nu met je psycholoog er over praat!

ja, ik zit erg met men lengte maar ik ben gelukkig niet zo breed!:)

ja dat zal wel prettig zijn!

mee eens

Ik weet niet of je er iets aan hebt, maar ik wilde het toch even zeggen: Een kennis van ons kwam er pas op haar dertigste voor uit dat ze liever een vrouw wilde zijn dan een man. Ze had vijftien jaar als man een relatie gehad met een nichtje van ons (dat wel op de hoogte was van zijn gevoelens en dat ook prima vond verder) en toen dat uitging, kwam ze er voor uit, ging ze in vrouwenkleding lopen, begon make-up te dragen en kocht hele mooie pruiken. Inmiddels zijn we drie jaar verder en zij zit nu in het traject om ook echt geopereerd te worden en dus ook fysiek een vrouw te worden. Ook zij zegt: 'Ik had er veel eerder voor uit moeten komen, maar ik ben blij dat ik het nu alsnog doe.' Om maar aan te geven dat het nooit "te laat" is. Daarnaast heeft ze nu een relatie met een hele leuke meid. Volgens mij is de hele transgenderwereld veel groter als dat je als buitenstaander kunt inschatten en als je daar eenmaal een beetje in thuis bent, zul je zien dat er veel meer mensen zijn die tegen hetzelfde aan lopen. Op mijn stage loopt een meisje vn zestien rond en zij is ook liever een jongen. Hij (want ze heeft aangegeven ook als jongen benaderd te willen worden) heeft een jongenskapsel, jongenskleren. Het is er bijna niet aan te zien dat het een meisje is, alleen dan misshcien aan zijn bouw en gebrek aan ezichtsbeharing. Maar ook hij heeft al een tijd een relatie. Ik hoop iig dat je je weg vindt, succes ermee!

ik vind men weg vast wel denk ik! en dan ben ik ook nog eens verliefd op een jongen bij mij op school nog meer gedoe!

Het is dom om naar een pschyc te gaan, meeste mensen hier snappen dat niet maar ik zit zelf in dat 'circuit' die mensen verwarren je of lozen je er dieper in, het is meer dat je hun een zak met geld geeft om ff naar je te luisteren en dan vertellen ze HUN kijk erop, je hebt hier niks aan en kan beter een goede vriend of vriendin hebben of evt. je ouders om echt goed mee te praten, dit lucht veel beter op. maar je zoekt het zelf maar uit, dit was mijn advies.

Ja, want je goede vriend/vriendin die waarschijnlijk ook niet ouder is dan een jaar of 14 (evenals ts) of diens ouders weten uiteraard genoeg van genderdysforie om je te helpen een weloverwogen beslissing te maken en je te leren omgaan met constrasterende en botsende gevoelens. Het is niet alsof die psychologen een jarenlange studie hebben gevolgd om hiermee om te gaan ofzo. Het gaat niet om simpelweg opluchting, het gaat om het leren omgaan met wat hij van binnen voelt dat hij is. Om later mogelijk een beslissing te nemen die zijn hele leven veranderd.
Dus ga jij eens heel snel je mond dichthouden, want dit is echt het slechtste advies dat je iemand zou kunnen geven.

TE lang wachten is ook niet goed, het is zo dat als je de baard in de keel krijgt je stem niet lager krijgt.
wat dus wil zeggen dat je altijd een zware stem zal hebben :s

ik zou beginnen met puberteitsremmers

helaas moet ik nog een jaar wachten.

Heyyy ik las je probleem wat is er precies

Heb je echt het gevoel dat je graag een meisje zou willen zijn of denk je dat omdat je jongens aantrekkelijk vindt?

ik heb echt het gevoel dat ik een meisje wil zijn.

En ben je nu al bij de huisarts of psycholoog geweest en zo ja wat hadden die te zeggen?

heb je het topic gelezen? :confused:

.

het is echt een vervelend gevoel!
heb je het er ook al met andere mensen over gehad?

.

het is ook erg lastig het te vertellen, maar doordat ik het verteld heb kan ik nu met en wat opgeluchter gevoel verder. dus ik zou het toch proberen.

(y):y:y:y:y:y:y je hebt gelijk ik ga morgen met iemand praten :y:y:y:y:y:y:y

oke en hoe ging het?

.

oke goed dat je het hebt verteld!(y)
ik moet vandaag weer naar psycholoog

Hoe gaat het inmiddels bij jou, danny?

het gaat wel, de psycholoog waar ik ik altijd heen ga regelt gesprekken met een vrouw die gespecialiseerder is op dat gebied en die bepaald of ik ook op de wachtlijst van het ziekenhuis in amsterdam kan en dan moet ik 1 tot 1,5 jaar wachten en verder zijn er nog allemaal andere dingen waar ze mee bezig zijn om te helpen dat ik minder mannelijke groei krijg maar daar wordt nu naar gekeken wat de mogelijkheden zijn.