Radioactief verval
 

Okee, spontaan verval is het als de dochterkern en het stralingsdeeltje samen minder massa hebben dan de moederkern toch?

Nu bereken ik de kernmassa van enkele deeltjes zo, om te kijken of verval optreedt: De massa van een lithium-7 kern is volgens deze waarden dus 3p + 4n = 7,056488 u. De massa van beryllium-7 is dan 4p + 3n = 7,055099 u. Als Lithium onder uitzending van een bètadeeltje (elektron) vervalt, is de massa van de dochterkern (beryllium) plus dat deeltje 7,055099+0,0005458 = 7,0556448 u. Dat is evenveel als de lithiumkern.

Dit komt echter uit mijn uitwerkingen: Bij mij kloppen dus A. De massawaarden niet, en B. zijn de vervalproducten even zwaar als het beginproduct. De assistent hier snapt het niet, dus wie ziet toevallig wat ik fout doe?

Alvast bedankt voor de hulp :)

Radio-actief verval is altijd spontaan. De massa neemt daarbij altijd af. Deze massa-afname correspondeert met een bepaalde hoeveelheid bindingsenergie die vrijkomt. Een massa-afname van 1 u correspondeert met een bindingsenergie van 931,49 MeV.

Maar waarom kom ik dan op gelijke massa's uit voor en na de pijl, en heb ik toch het gevoel dat ik het goed gedaan heb?

Kijk, de site van twenteacademy (bijlage) zegt het ook. Het lijkt hetzelfde, maar 'het blijkt' dat die massa afneemt, en die massa wordt omgezet in energie. Dat begrijp ik. Maar waarom zie je dat dan niet terug in het aantal kerndeeltjes en de massa van die kerndeeltjes? Aan 'het blijkt' heb ik niet veel :(

Edit: Oh de bijlage is wat klein. Bij twee keer klikken en dan ctrl+scroll up zoomt ie in en is het beter te zien. (ctrl+0 is resetten van die zoom)

Bij kernreacties blijft de som van de massa- en de ladingsgetallen wel aan beide zijden gelijk, maar de totale massa is aan beide zijden verschillend. Dit verschil in massa correspondeert met een bepaalde hoeveelheid energie.