Familieweekend en mijn prbleem
 

Ik x
Zit met een probleem.
Ik ga op familieweekend maar ik schaam me zo. Niemand moet erachter komen dat ik.snijd. Ik ben zo bang. Wat kan ik doen en hoe verberg ik het.
Ps armbandjes heeft geen zin het zit op me onderarm
:s Help!!!
Groetjes een bang meisje

Waarom niet? Wordt het niet eens tijd om "uit de kast te komen" en een beginnetje maakt om te stoppen? Of wou je dit blijven doen?
Ik denk dat iedereen meer respect voor je heeft als je deze stoornis met trots overwint dan dat je de boel verbergt en door blijft gaan.

Lange mouwen. Een wat betere oplossing is idd zorgen dat je hulp krijgt om eraf te komen want het is niet goed voor je en je armen worden er lelijk van. Zoek een andere manier om je spanning kwijt te raken!

Lange mouwen inderdaad. Armwarmers zouden ook de littekens verbergen maar hebben in mijn ogen een averechts resultaat. Mensen die het fenomeen zelfbeschadiging kennen krijgen alleen maar argwaan als ze iemand met armwarmers zien lopen. En stop ermee. Zoek hulp. Als je littekens hebt/krijgt zul je de rest van je leven met dit 'verberg-probleem' blijven rondlopen.

Voortaan op minder zichtbare plaatsen snijden.

Lange mouwen, stoppen met snijden en op de bestaande littekens een litteken-crème smeren (bijv. van een merk als Biodermal), door deze crème verdwijnen je littekens natuurlijk niet, maar worden ze na verloop van tijd wel minder zichtbaar en voelbaar.

Bedankt voor de tips en hulp zoekdn i try maar het lukt niet..
Ik durf gw. Niet

denk eens na, is er iemand (behalve wij als vreemden op het internet ;)) die je zou durven vertellen dat je snijdt? Er met iemand over praten is al een heel goed begin!

Ja me vriend weet het en me bff:s ik vond dood eng

Ik en (ik schat) zo'n 98% van de forumleden vinden het doodeng om een mes in hun pols te zetten..Nu zeg ik niet dat je als een schaap achter de grote menigte aan moet lopen maar in dit geval...
En als de reden van het snijden spanning is zijn er legio mogelijkheden om er vanaf te komen

nou dat is al een heel goed begin! willen zij niet een keertje met je mee naar de huisarts om er daar eens voorzichtig over te praten?

Hmm misschien wel ik blijk ook een zware winterdepressie te hebben dus misschien toch maar..

In dat geval heb je geluk met oog op de aanbrekende lente.

Zeker gelukkig wel. De zon doet goed.