weg willen, maar mijn huis
 

Hallo.
Ik gene het niet meer fijn tehuis omdat: ruzie, geschreeuw, ruzie, gezeik en ga maar door.

Ik wil weg, maar mijn probleem. Ik ben gehecht waar ik woon.


Mijn moeder doet zeer haar best om ons bij elkaar tehouden dit ging een hele poos minder, maar nu doet zij het weer heel goed.

Mijn broer en zus en vader vernederen/voor lol zetten.

Er wordt tegen woordig alleen maar gebekt alleen s'avonds is het echt gezellig al het 21:30 is geweest.
Ik ben erklaar mee en wil weg naar een andere continent, want het heeft mij te veel depressiviteit opgeleverd.

Waarom ik naar een andere continent wil is om alles achter te laten en op nu te beginnen.


Mijn moeder o
En ik kunnen het moeilijk aan en te veel energie.

Wij hebben al 3/4 jaar hulp maar dat is iemand waar ik niks mee kan hij snapt niks en wil moet zijn zin hebben.

Ik weet het niet meer.


Ik ben 16jaar, maar dit is voor mij mijn laaste hoop dat jullie mij kunnen adviseren.

Waarom per se naar een ander continent? Waarom niet gewoon twee steden verderop?

Nederland daar heb je je leven opgebouwd dus dan hou je dat bij je

Je verleden 100% loslaten is onmogelijk. In een ander land ben je nog steeds jezelf en draag je je eigen verleden met je mee, net zo goed als hier in Nederland.
Stel dat je problemen hebt met criminelen etc. kan ik me voorstellen dat je graag wilt verhuizen naar weet-ik-veel-waar, maar in jouw situatie gaat het waarschijnlijk niet veel oplossen.

Hoe zag je het trouwens voor je? Alleen op een ander continent gaan wonen? (Hoe kom je aan geld? Beheers je de taal? Kan je voor jezelf zorgen? Is het daar wel veilig om als 16-jarige daar op jezelf te gaan wonen?) Er komt echt heel wat bij kijken, er zijn vast betere oplossingen!

Je "oude" leven voor 100% loslaten moet je ook niet willen. Je moet het proberen te verwerken. Het heeft geen zin om te vluchten voor je problemen, want ze halen je altijd weer in.

Misschien eerst eens volwassen worden voor je op jezelf gaat wonen.

Ja kan

Ander continent is wel extreem om te wonen. Kijk, als je nu gaat studeren ofzo kan het nog wel, maar nu? Wtf, dat doe je toch niet. Gewoon nog even volhouden tot je 17/18e en dan op kamers gaan.

Naar een ander continent gaan is wel wat overdreven. Wat je wel kunt doen gezien je leeftijd is in een andere stad begeleid gaan wonen. Dan ben je weg van thuis, en je woont op jezelf. En toch heb je wel begeleiding die je helpt met zelfstandig worden.
Op internet is er genoeg over te vinden..

Ja dat zeggen ze het longseer huis vondt ik al erg omdat ik niks mog alleen

Wat?

Ja zo gaat dat daar

Wat is het longseer huis?

Leg het nog eens uit met andere woorden.

Ik ging toen ik jong was logeren naar een logeerhuis een huis waar je blijft een wiekend.

Maar de groep waar ik naar te moest was niks voor mij dus en ze logen over activeiten wat ze zeiden maar wat we niet hadden gedaan

Net als een woon groep gewoon verschikelijk je mag niks

Tja dat zijn wel een beetje de alternatieven die je hebt als minderjarige: ergens wonen waar het niet fijn is en waar er geschreeuwd wordt, en ergens wonen waar je met respect behandeld wordt, maar waar je weinig vrijheden hebt omdat je in een keurslijf moet passen.
Misschien moet je dan toch de gezinshulp eens de kans geven jullie te helpen want als je direct al roept "dit werkt niet" werkt het ook niet. Het is niet iets magisch wat ze doen, het is hulp en het harde werk om het beter te gaan doen met z'n allen moet je toch echt zélf doen met je gezin.

Naar een ander continent verhuizen lost niets, maar dan ook niets op. Je bent nu eenmaal onderdeel van je familie en je geschiedenis draag je altijd bij je.
Probeer hulp te zoeken bij iemand die je wel vertrouwd, dat kan de huisarts zijn, een bevriend familielid, de vertrouwenspersoon op school. En zet dat continentidee uit je hoofd.