Getallenangst?
 

Hoi!
Ik heb een probleem met wiskunde. Het is niet dat ik het niet snap ofzo... Want ik snap het best, en in de les gaat het ook gewoon goed. Maar als ik dan een proefwerk krijg en ik zie de eerste getallen en x'en en y'en staan, schiet ik meteen in de stress, omdat ik dat voor mijn gevoel niet kan (terwijl het in de les wel gewoon lukt)

Het is net alsof ik bang ben voor de getallen die daar staan...

Het is ook geen faalangst ofzo, want ik heb dat echt alleen bij wiskunde (en natuurkunde)

Ik haal de hele tijd onvoldoendes, terwijl ik alles best snap... Maar ik weet gewoon nooit wat ik moet verwachten bij een wiskundeproefwerk, en alles is altijd anders, en dat vind ik verschrikkelijk eng. Je weet nooit wat je te wachten staat... (niet zoals de feiten bij geschiedenis, of Duitse woordjes ofzo)

Herkent iemand dit, en bestaat er zoiets?

xxx

Natuurlijk kun je faalangst op een specifiek gebied hebben. Mensen mét faalangst zijn ook zelden bang om te falen in poepen bijvoorbeeld, terwijl je ook dáár faalangst voor kan hebben.

Heeft het verband met je hooggevoeligheid misschien?

Haha! Oke dankjewel voor de reactie :D

Nee.:facepalm:

Ik denk zelf dat het komt omdat je niet weet wat je te wachten staat. Zoals je al zei, bij Duitse woordjes bijv. dat is puur leren uit je hoofd. Als je daar dan een pw over krijgt weet je dat je die woordjes krijgt. Bij wiskunde is het anders, dat is niet uit je hoofd leren maar de stof snappen. Je weet niet wat je kunt verwachten en soms zitten er grote verhaaltjes opdrachten bij (waar ik zelf veel moeite mee heb).

Ik denk dat het daardoor komt, misschien even met je wiskunde docent hierover praten (als je dat nog niet had gedaan)?

Verhaaltjessommen zijn inderdaad echt een ramp. Ik denk ook dat het daardoor komt, maar mijn wiskundeleraar zegt dat iedere som eigenlijk hetzelfde is. Dat is natuurlijk wel zo... maar toch zijn ze allemaal anders.
Gisteren heb ik een so wiskunde gemaakt... het ging helemaal fout. In tussenuur gevraagd aan die leraar of ik het na de lessen in mocht halen, en dat mocht! Een vriendin heeft me toen geholpen en alles nog een keer uitgelegd, en omdat ik toen wist wat ik van dat so moest verwachten omdat ik het al gezien had ging het heel goed. Ik had een 8.6 (zo hoog heb ik nog nooit voor wiskunde gehad geloof ik)
Verder doet die leraar wel heel erg zn best om te zorgen dat het mij wel lukt. Voor morgen moest ik opschrijven op welke manier ik ervoor kan zorgen dat ik niet in paniek raak, ook al is die oplossing misschien onmogelijk. (een proefwerk van tevoren inzien kan dus echt niet elke keer)

Bedankt!:D

No problem! Ik herken je probleem gewoon en dan kan ik helpen. Had vandaag wiskunde pw en het ging best wel goed (alleen had ik niet alles binnen de tijd af).

Ik heb nooit hoger gehaald dan een 7 ofzo denk ik voor wiskunde, 't is een van mn slechtste vakken, voor SE2 (school examen) had ik een 5,9

Oei... nouja, het is net voldoende ;)

Ik heb één keer een 9,9 voor een praktische opdracht gehad, maar daar had je weken de tijd voor én het mocht samen met mijn vriendin die megagoed in wiskunde is .... :D

Je probleem is dat je denkt dat je het niet kan.

Haha... misschien wel, maar op dat moment ben ik zo panisch dat ik gewoon niet op een creatieve oplossing kan komen, die ik normaal wel weet.

Minder panisch zijn. Wiskunde op de middelbare school vereist geen enkel talent.

Die mening deel ik niet, wiskunde b op VWO vereist toch wel enig inzicht, de één moet dat meer trainen dan de ander.

Verder snap ik wat je bedoeld met die stress tijdens een wiskunde proefwerk, dat heb ik ook wel eens gehad, wel eens waar in mindere mate...

Als je de eerste opdracht van je proefwerk leest moet je gewoon bij jezelf denken: Dit kan ik wel, ik heb hiervoor geoefend. Bij wiskunde proefwerken lijkt de stof compleet nieuw en denk je bij jezelf "Hoe moet ik dat nou weten?" maar het punt is dat je bij die sommen je hoofd koel moet houden en de trucjes moet toepassen die je hebt geleerd. In toetsen krijg je de stof anders voorgeschoteld dan de opdrachten in het boek, je zult dus vanuit verschillende kanten naar een opdracht moeten kijken en bedenken "Wat word er gevraagd?" en "Hoe vind ik een weg naar het antwoord?". De reden dat wiskundetoetsen de 2e keer wel goed gaan is omdat je de opdrachten al kent en dus de weg naar een antwoord al weet. Bij wiskunde gaat het erom dat je de weg ontdekt, steeds. maar. weer.

Ja... daar ben ik het wel mee eens. Het is gewoon rustig en logisch nadenken op het moment zelf.
Ik doe idd VWO, en moet dit jaar kiezen tussen a en b (wat waarschijnlijk a gaat worden).
Bedankt!

Ik heb dat zelf ook voor een tijdje gehad, maar dat gaat vanzelf over naarmate je meer oude proefwerken en oefensommen maakt waarbij je doet alsof je met een echte proefwerk te maken hebt. En het heeft natuurlijk deels te maken met, hoe clichéwaardig of niet; jezelf erover heen zetten. Haal rustig adem voor het proefwerk en ga niet al te hard van stapel. Neem je tijd voor de sommen en raak niet in de stress als je het even niet begrijpt, maar ga verder naar de volgende opdracht. Enkele simpele tips die wellicht kunnen helpen..

OMG, ik heb precies hetzelfde. Hierdoor voel ik me elke keer heel dom, terwijl ik het wel snap. Ik haal ook alleen maar onvoldoendes ineens voor wiskunde, heel naar. Ik heb nu bijles, en mijn laatste test ging best oké! Ik raad je bijles aan, dan kan je alles rustig doornemen. Of maak voor jezelf een oefentest, zodat je een beetje kan oefenen. Ik weet het zelf verder ook niet zo goed, omdat ik hetzelfde heb :S :P x

Oke, bedankt! Leuk dat je reageert :)

Het vereist geen inzicht, maar het hebben van inzicht verlaagt de benodigde motivatie van weinig naar nul.