nagedacht over zelfmoord
 

Ik heb nog eens goed nagedacht over zelfmoord. Ik heb een besluit genomen om het niet te doen. Niet dat ik nu gelukigerben geworden :( , maar gewoon dat ik nu me er bij hebt neer geleft dat het leven nu eenmaal kut is. :mad:

En aan de andere kant voel ik ook dat ik binne 20 jaar er ook niet meer ben. Dus warom zal ik het nu doen als ik over een paar jaar vanzelf al dood ben.

Ik wilde dit gewoon ff kwijt.

goed zow.
(y)

(weet verder ook niks te zeggen..)

Dat kan ook binnen 5 jaar zijn of wie weet, 60 jaar.

Ik ervaar hetzelfde als jou, ik heb wel nooit zelfmoordneigingen gehad maar dacht soms wel eraan, dat ik hier weg wou enzo.
Maar nu, op een jaar is alles anders, eens in je 20 besef je dat je van je leven kan maken wat je zelf maar wilt en dat de dingen beter blijken te gaan.
Vroeger kon ik niet genieten, nu geniet ik van alle kleine dingen, leer ik mezelf beter kennen, en bloei ik open.
Het is raar hoe de dingen kunnen veranderen, en ook dat je in je pubertijd doorheen moeilijke momenten gaat maar dat eens je ouder bent, alles zoveel mooier lijkt te zijn..

NU EENMAAL?
Zeg luister es, als jij dan toch blijft leven, maak er dan godverdomme ook wat van. En dat betekent niet dat je altijd vrolijk moet zijn en grote feesten moet geven, maar sleep jezelf dan niet als een zandzak rond zonder de mooie dingen op te merken.
Ja, er gebeuren een hoop kutte dingen, en die kom je ongetwijfelt nog wel tegen, maar waarom zou je er dan ook meteen bij neerleggen?
Als ik zo naar mezelf kijk, weet ik dat ik nog meer littekens zal krijgen in mijn leven, weet ik dat mijn vriend me ooit wel zal verlaten, weet ik dat er nog meer lieve mensen om me heen doodgaan, weet ik dat ik nog wel heel ziek zal worden, en weet ik dat mijn verleden me altijd zal blijven volgen. Dus dan ga ik nu maar alvast chagrijnig op bed liggen en alle kutte dingen eens goed overdenken?

Cat

Precies, probeer gewoon te genieten van het mooie. En jezelf door het slechte heenslaan met de mensen van wie je houdt.

Ik heb niemand lief. Lief en liefde komen niet voor in mijn woordeboekje.

Ik heb er vaak genoeg over nagedacht...niet nagedacht over de keuze wel/niet doen (ik hou teveel van het leven om het te doen), maar gewoon alle mogelijkheden tegen elkaar afgewogen. En ik ben tot de conclusie gekomen dat ik het niet uitsluit. Ik zou het niet makkelijk doen, maar ik zóu het kunnen doen, maar dan niet omdat ik het niet meer zie zitten (hoewel dat natuurlijk wel handig is, je pleegt geen zelfmoord als je superlekker in je vel zit :D) maar bv. als symbool, om iets, een bewering kracht bij te zetten...of om te shockeren...

ja en bij mij toch ook niet , en toch heb ik het naar m,n zin

Geen behoefte aan? In dat geval is er niks aan de hand. Wel behoefte aan? Geef het dan niet meteen op.. stel dat iemand tegen jou zegt 'ik vind je lief'.. wat denk je dan of wat doe je dan? Laat je dat uberhaupt wel toe?

Je zal ongetwijfeld enkele factoren hebben die je leven moeilijker maken, maar het ligt ook grotendeels aan je instelling. Je hebt nu dat je denkt dat alles kut is, dit en dat, maar het wordt wel allemaal beter, je moet het alleen een beetje leuk maken voor jezelf. Als je de hele tijd alleen blijft en niets onderneemt verandert er niets................, kop op, probeer er wat van te maken

-God zorgt voor wie voor zichzelf zorgt- Niet dat ik gelovig ben ofzow, maar is een gezegde wat hier wel van toepassing is.......

Ik ben wel gelovig maar ik ken die uitspraak niet.

weer wat wijzer geworden dus........