The Curious Case of Benjamin Buttons....
 

Ik wil films zien uit deze categorie die ik nog niet gezien heb. Wat ik heb en zo naar boven komt is:
- Lemony Snicket
- Second Hand Lions
- Big Fish
- ???

Ik weet zeker dat ik er best een boel heb maar moar!

Is Mr Nobody vergelijkbaar? Ik heb van de film die jij noemt alleen de trailer gezien en nog nooit de hele film (komt nog, ooit).

Omg, die heb ik nog steeds niet gezien sorry zoef de haas :bloos:

Wat voor categorie is dat dan? :o

Nou die categorie. Waarbij die ene overeenkomst tussen al die films belangrijk is!

Mr Nobody is wel vergelijkbaar ja, maar vooral ook veel beter dan dat zeikerige Benjamin Button :o

Forrest Gump heb je vast al gezien :p

Na een tijd idd zeikerig. :o

Ik zou Button lekker links laten liggen als dat nog kan en Mr Nobody kijken.

Overigens vind ik The Secret Life of Walter Mitty ook wel in dat 'genre' (wat magische / fantasie/drama?) thuishoren. Niet echt een hele boeiende film overigens. Cloud Atlas is ook aardig. Misschien dat je ook wat kan met The Grand Budapest Hotel. Films als Amelie en Eternal Sunshine o/t Spotless Mind passen misschien ook nog in het plaatje.

The Secret Life of Walter Mitty vond ik wel een hele fijne feelgood film :y

The Fall?
Supermooie beelden en ik heb echt zitten janken. IK! JANKEN! Dat zegt wel wat hoor!

Ik denk echt dat dat soort films mijn lievelings zijn.

Wat is eigenlijk de vrouwelijke vorm van een Peter Pan-complex?

Daar staan echt vrij veel vreemde suggesties bij :D

https://en.wikipedia.org/wiki/Cinderella_complex ?

Big Fish.. ik heb bij die begrafenis zitten huilen als een klein kind :cool:

Ik ook. Meerdere keren. Enige goede film van Burton wmb :o

Quantum Zeno, Vimeo hku project

Nee, dat is het beslist niet. :D

Of misschien wel, maar niet zoals het bij mij zit in elk geval.

Hoe zit het bij jou? :p

Ik ben juist type 'ik kan alles zonder hulp'. Ik bedoel meer: moeite met opgroeien / graag vluchten in fantasie.

Oh ja, ook nogal een sufkuttige film, maar The Age of Adaline past ook wel in het rijtje.

Waarom zou er een vrouwelijke versie moeten zijn? Peter Pan complex is toch niet per se alleen voor jongens?

Dan ben je gewoon een gekkie, want vrouwen moeten hun shit op orde hebben zodat ze voor mannen kunnen zorgen. :herp:

Caroline Enilorac tvp terugvindpost

Niet helemaal in t rijtje maar wel een zelfde soort vibe; The World's Fastest Indian

Rofl z'n favoriete film! Van toen in ieder geval. Vaak met hem gekeken <3

Leuke film maar heeft weinig met een Button te maken: Wild Tales

Ik stel de vraag omdat er ook een Oeidipus- en een Elektracomplex bestaat.

Vandaar dat ik alleen ben!!

Oh, ik ben niet bekend met het Elektracomplex :o Was zij ook verliefd op papa Agamemnon of is dat alleen omdat ze mama Klytemnestra vermoordde?

Ze wreekte de dood van haar vader door haar moeder te vermoorden. Wordt gezien als de tegenhanger van.

Hmja, maar toch. Oedipuscomplex gaat vaker over "man wordt verliefd op zijn moeder" dan over "man vermoordt zijn vader".
Anyway, ik kende de term Elektracomplex nog niet.

Elektracomplex gaat in de psychoanalyse ook om meisjes/vrouwen die meer aandacht van hun vader willen.

Ahaaaaa.
Interessant wel.

Ik raad deadlock aan: Birdman, Extremely loud & incredibly close, The lovely bones, Hugo. Dezelfde hoeveelheid whismy, magisch realisme en Oscarhonger als Benjamin Button (en ook allemaal even slecht als Benjamin Button, behalve Hugo, die best aardig is).

Extremely loud & incredibly close is mooi, maar lang niet zo geweldig als het boek :o

Doe 's even normaal. Birdman is fantastisch en lijkt in niks op Benjamin Button.

Birdman is irritant. Knap gefilmd, maar het script is een bende. Plus on-the-nose dialogen en acteurs die allemaal ontzettend Oscarwaardig aan het Acteren zijn. Nee, bedankt.

Ik VIND birdman allesbehalve irritant ;)
Ik weet niet wat je bedoelt met oscarwaardig acteren, maar als dat hengelen naar een Oscar is; dat vond ik juist niet aan de hand in die film. Als het gaat over dat ze erg goed acteren; klopt.

Ik wil ze niet beschuldigen van hengelen, maar het is een bepaalde stijl van Acteren met een hoofdletter, die me op de zenuwen werkt. Of misschien ben ik te streng, het is immers alweer twee jaar geleden dat ik 'm zag. Wat ik nog wel goed weet is dat die dialogen de hele tijd op bepaalde ideeën over kunst zaten te hameren. Misschien is het daarom dat ik de acteurs irritant begon te vinden.

En dat vreselijke vasthouden aan het idee dat het allemaal één shot moet zijn. Waardoor de camera allemaal geforceerde bewegingen moet doen om cuts te verbergen.

Oh, maar een echt goede film die misschien in de categorie valt: Synecdoche, New York. <3

En Anomalisa.

Voor een matige film is het inderdaad best aardig; ik had zelf liever gewoon een film over Méliès gezien; zonder slechte 3D-CGI en zonder de rotkop van Asa Butterfield.

Mjah, ik weet niet wat ik daar van moet vinden. Ik heb me daar persoonlijk geen moment aan gestoord en het heeft zeker wel een bepaald, dwingend effect. Maar ik heb meer mensen gehoord die daar weinig mee kunnen. Ik vond het wel passen bij de theater-thematiek; en voor de acteurs is het ook eens wat anders.

Ja, en ik had in plaats van American Hustle liever gewoon Boogie Nights gezien, maar je kunt niet alles hebben.

Misschien omdat dat meer expliciet te maken heeft met relaties tussen sekses ;)

Wat is de vrouwelijke relatie van het Napoleon-complex?

De long take is de laatste jaren een soort verplicht nummer geworden voor regisseurs die hun virtuositeit willen bewijzen, i.p.v. een functioneel vertelmiddel zoals Welles, Spielberg en Scorsese hem gebruikten. Als stijl zo opzichtig wordt, haak ik doorgaans af.

Ik snap dat je de personages irritant vindt in die film (en ik vond dat irritante juist heel grappig) maar de acteurs, nee :o Anyway, let's agree to disagree dan maar.

Anomalisa vond ik wel interessant ja. Die andere moet ik nog steeds zien.