een stukje uit een boek wat ik aan het schrijven ben
 

Morris zoefde door de straat, met zijn onhandig grote pas rende hij letterlijk zijn benen uit zijn lijf. Met diep gegronde angst in zijn ogen piepte hij tegen me: ,,help me". Ik pakte hem beet bij de kraag van zijn stukgesleten jas, die bij hem was gaan horen, sleepte hem mee een steegje in en maande hem tot stilte ,,rustig maar, hier ben je veilig". Ik voelde zijn hartslag kalmeren naarmate de tijd verstreek. Pas na een lange tijd begon Morris te praten.
Een mengelmoes van warrige woorden vulden mijn oren. Na het gebrabbel een tijdje zacht gnivvelend te hebben aangehoord vroeg ik Morris wat hem had opgejaagd. waardoor was hij zo van stuur? wat was het dat zijn anders zo rijke woorden tot slechts gebrabbel maakte? Morris was stil. Zo stil dat je de banden van een voorbij rijdende mercedes van die van een volkswagen kon onderscheiden. Zenuwachtif kloofde Morris op zijn scherpe nagels op een manier die me vertrouwd was geworden.
Ik kende hem nog nauwelijks. maar ik mocht hem wel.
hij had iets avontuurlijks in zijn houding. Iets waarvan later bleek dat dat echt Morris was.

ik zet het hier neer omdat ik het kwijt wilde ergens...
mm en ik wilde weten wat mensen ervan vonden..
dus als je antwoord graag een mening http://forum.scholieren.com/smile.gif
en graag ook als het niet positief is want dat vind ik ook heel erg goed

Het leest wel lekker vind ik en het is ook motiverend om door te gaan vooral om de laatste zinnen "Ik kende hen nog nauwelijks, maar ik mocht hem wel.Hhij had iets avontuurlijks in zijn houding. Iets waarvan later bleek dat dat echt Morris was"
Nu ben ik wel benieuwd naar de rest. Dat is voor mij wel een teken dat ik het goed vind

Xx~Druppel~xX

---> Kunst & Literatuur

Ik vind het wel mooi trouwens http://forum.scholieren.com/smile.gif

bedankt http://forum.scholieren.com/biggrin.gif
als ik tevreden ben over de rest vind je het wel maar dan op K&l

http://forum.scholieren.com/biggrin.gif