Zwart gat in ons sterrenstelsel.
 

Nu had ik laatst eens een documentaire op Discovery gezien over ons melkwegstelsel. Nu blijkt men een zwart gat in de kern van ons melkwegstelsel gevonden te hebben.

Een zwart gat is een massa met een enorme aantrekkingskracht. Zo sterk dat zelfs licht word opgezogen. Een zwart gat zuigt alles om zich heen op.

Nu de vraag. Betekent dat niet dat wij ook worden opgezogen. Niet vanacht of morgen maar misschien over een 1 miljoen jaar o.i.d.? Betekent dat dan ook niet dat het hele melkwegstelsel krimpt, dus wordt opgezogen?
Of fantaseer ik gewoon te veel?

Graag jullie mening.

Fantaseer je teveel?? Misschien wel, althans ik denk van wel.

Een zwart gat in het melkwegstelsel klinkt mij vreemd in de oren. Het melkwegstelsel heeft daar totaal niet de vorm na. Een sterrenstelsel met een zwart gat (dat meestal in het midden zit, dus dat deel van je verhaal klopt) ziet eruit als een schijf met in het midden een gat waarbij loodrecht op het schijfoppervlak een dunne straal materie naar beneden en naar boven wordt uitgestoten.
De aangetrokken materie verdwijnt dus niet zoals vaak te horen is, het wordt gewoon met een misselijkmakende snelheid weggeschoten. Licht wordt idd door zwarte gaten ook afgebogen (maar verdwijnt niet).
Welnu, aangezien het melkwegstelsel niet de vorm heeft van een dubbelzijdige tol, lijkt me de stelling oncorrect. Mocht het onverhoopt toch het geval zijn (want een zwart gat kan uiteindelijk altijd ontstaan bij het ineenstorten van een superreus-ster) dan hoef je je geen zorgen te maken. We draaien om het centrum van het melkwegstelsel heen op ongeveer 3/4 van de totale schijf. Het zwart gat zuigt wel veel naar zich toe, maar wij zitten op een veilige afstand. Het zou echt quadriljarden jaren duren voordat we richting zwart gat zouden gaan. Tegen die tijd zijn we allang in de war geschopt door de botsing met een van Magelhaense wolken, een nabijgelegen sterrenstelsel dat op ramkoers is met het melkwegstelsel.
Slaap zacht :D

Voor een zwart gat gelden de 'normale' zwaartekrachtswetten. De grap is echter dat een zwart gat zó compact is dat binnen een bepaalde straal om dat gat heen niets meer weg kan. Het zwarte gat is voor ons melkwegstelsel als de zon voor ons planeetstelsel. We draaien om de zon heen, met precies zo'n snelheid dat onze middelpuntzoekende kracht de zwaartekracht van de zon opheft en wiju dus niet verslonden worden door de zware ster.

Ik heb wat info opgezocht over zwarte gaten, en hun invloed op sterrenstelsels :)

hier
, hier en hier

Een klein zwart gat kan, op de juiste afstand, zelfs heel gunstig zijn voor de aarde. Het is een perfecte afvaldumpplaats en het magnetisch veld van het zwarte gat kan je toepassen als dynamo.

:)

Dit ga ik toch eens bestuderen. Niet nu maar morgen want ik ben nu te duf.

Zegt al genoeg denk ik... :rolleyes:

volgens mij was het een documantaire op ned 1 in de late uurtjes want die heb ik volgens mij ook wat van gezien toen ik uit was geweest en geen zin had om te gaan slapen.

Het hoeft toch geen actief zwart gat te zijn??
( ik heb gehoord dat het middenpunt van een zwart gat net zo groot is als een dop erwt :rolleyes: :eek: )

wat, een slapend zwart gat? de massa is met vakantie! :p
sorry...

een zwart gat is gewoon een punt in de ruimte (zonder volume, toch?:confused: ) met zoveel massa dat er een ontiegelijke zwaartekracht heerst, en zwaartekracht is altijd actief. ;)

zwarte gaten kunnen wel 'verdampen', massa verliezen aan 'Hawking' straling, dus als hij meer massa verliest aan straling dan hij opslurpt, kan hij helemaal oplossen. :eek:

discovery roelt (y)

wat dat zwarte gat betreft:
ik heb geen flauw idee :D

:D :D :D

Ik bedoelde dat hij geen licht weerkaatst of iets naar zich toe zuigt. dan kun je hem dus heel moeilijk zien :rolleyes:

Heb je voor een deel gelijk in. Maar dit programma was redelijk serieus kwa inhoud.

als je het over een superzwaar zwart gat in het midden van het melkweg hebt, dan lijkt het mij onwaarschijnlijk dat er niets mee gebeurt :p

licht weerkaatsen? heb je het toevallig over het licht afbuigen van achterliggende sterren? het zogenaamde 'gravitational lensing'?

Er zijn ook kleinere hoor, heb ik pas nog op tv gezien( dat progamma over de ruimte op een belgische zender)

maar dat licht afbuigen bedoel ik ja :p :D

maar die kleineren veroorzaken niet dat wat crcorp3 omschrijft zo'n mooie tolvorm.

Bonefish, een zwart gat is idd oneindig klein, maar wat is Hawkingstraling?

Roytjuh ik denk dat jij zwarte gaten en vulkanen door elkaar haalt :rolleyes: :rolleyes:

En tenslotte; GinnyPig, met die dynamo ben ik het hartstikke eens! :)

ik had al gezegd wat ik daarmee bedoelde..... :p :p :D

iets over hawking straling:
http://imagine.gsfc.nasa.gov/docs/as...s/011125b.html
http://www.everything2.com/index.pl?...ng%20Radiation

Hmm, dacht ik niet. Na een bepaalde tijd is de massa niet zo zwaar meer dat het een zwart gat is, dus wordt het gewoon een afgrijselijk zwaar klein ding in de ruimte. Of explodeert 't, dat kan ook nog :) (hmm... misschien moet ik toch sterrenkunde studeren :) ).

Zwarte gaten hebben trouwens meer leuke eigenschappen. De ruimte houd er op met bestaan bijvoorbeeld (de ruimte buigt zich oneindig door de zwaartekracht).

crcorp3, de massa wordt dus niet weggeschoten. Het verdwijnt ook niet, 't wordt gewoon 'opgeslagen' in 't zwarte gat.

dus als ik het goed begrijp leven we in een badkuip waar de stop uit is?

:D (y)

Er zijn zelfs duizenden zwarte gaten in ons sterrenstelsel. De kans is reëel dat onze aarde daar ooit door wordt opgeslokt (niet in 1x; zo'n proces duurt heel lang).

Enne, het bestaan van zwarte gaten is bewezen (dat hebben ze op scherm, papier, etc.). Daar heb ik pasgeleden nog een documentaire over gezien, op Nederland 1 of op het Belgische CANVAS.

Ripper

Nou, dat denk ik niet - hij is waarschijnlijk allang gesmolten voordat we bij een zwart gat komen (niet dat dat afgrijselijk veel uitmaakt).

Eerder (N), aangezien ons zonnestelsel (en het hele helal) uitelkaar beweegt.

de verschillende melkwegen bewegen momenteel naar elkaar toe, naar een zgn 'supercluster' dacht ik. :confused:

]

JAAH laten we een alien meeting oprichten dan!

Idd, de aarde zal waarschijnlijk ten onder gaan door het proces van supernova van onze zon.

Die wordt dan zo groot dat we letterlijk worden opgeslokt in de zon.

Ehhm, we smelten als 'ie een rode reus wordt. Tegen de tijd dat 'ie explodeerd (in een nova, niet een supernova) is de aarde allang weg dus.

Nu is er een redelijke kans dat de aarde daarvoor om wat voor reden dan ook al weg is, maar dat is niet zeker.

Dus nu maar leren hoe je andere sterren kunt bereiken om ze te koloniseren :).

zullen we daar naar planeten van maken??
ster is zo'n takkeind en zo heet :D

Hum, ff een note: ons sterrenstelsel is iets anders dan ons melkwegstelsel ..

het sterrenstelsel is "ons" stukje ruimte, dus onze zon en haar planeten .. en voor zover ik weet is dr hiero geen zwart gat :)

:confused:

Eerste post zegt:

Nu had ik laatst eens een documentaire op Discovery gezien over ons melkwegstelsel. Nu blijkt men een zwart gat in de kern van ons melkwegstelsel gevonden te hebben

ja dat staat in de post inderdaad maar niet in het subject ..

Je zit er naast :p

Onze zon + planeten noemen we een zonnestelsel.

Een sterrenstelsel is een stelsel met meerdere (miljarden) sterren/zonnestelsels. Het sterrenstelsel waar ons zonnestelsel in zit heet het melkwegstelsel.

melkwegstelsel = een sterrenstelsel

Sterrenstelsels zijn op hun beurt weer onderdeel van een cluster van sterrenstelsels. En die clusters zijn weer eens onderdeel van een supercluster

Oja idd :)

sorry!! Kneem het terug!

Nie waar. Ons miljardensterrenstelsel heet Melkweg zonder meer.
In het engels is het duidelijk:
Solar system = our stellar system
Milkyway = our Galaxy, billions of stellar systems.

Daarom denk ik dat sterrenstelsel in het subject idd fout is.

Zoek het maar op in een woordenboek (heb ik zojuist gedaan ;))

melk·weg·stel·sel (het ~)

1 sterrenstelsel

Bron: www.vandale.nl

Het Andromeda stelsel is bijvoorbeeld een sterrenstelsel dat (logischerwijze) niet in het melkwegstelsel 'ligt'.

En zo zijn er nog gigantisch veel meer sterrenstelsel.

En in het midden van ons sterrenstelsel zit waarschijnlijk een zwart gat. :)

melk·weg (de ~ (m.))

1 lichtende band van ontelbaar veel sterren aan de hemel, het op aarde zichtbare gedeelte van ons sterrenstelsel

zon·ne·stel·sel (het ~)

1 een zon met de hemellichamen die eromheen wentelen

ster·ren·stel·sel (het ~)

1 geheel van met elkaar in hun beweging verband houdende sterren



Maar duidelijk en vanzelfsprekend is het níet :|

Klopt, het bestaan van zwarte gaten is bewezen. Omdat ze zwart zijn, en dus al het licht 'opzuigen' kan je het niet zien. Maar tegelijkertijd geven 'zwarte gaten' warmte af, infraroodstraling, die wél opgemeten kan worden..

De massa is niet zo zwar mee? Ik dacht dat een zwart gat oneindig klein was, met een oneinddige massa en zwaartekracht?
En tegelijkertijd kan het niet zwaar zijn in de ruimte, de ruitmte heeft geen zwaartekracht, dus een zwart gat kan niet zwaar zijn in de ruimte (hehe, onlogisch ;))

Maar goed, correct me if I'm wrong, heb Hawking's boek nog niet uit ;)

mmm dat ding licht dus in het midden van onze melkweg..... mischien een domme vraag maar als je "foto's" ziet van ons melkweg stelsel zie je dat het in een spiraal naar het midden loopt.... heeft dat er iets mee te maken?

Voor de rest wat ik weet van zwarte gaten weet is dat ze komen door een pulsar. Die zo groot kunnen zijn als een biljartbal maar zoveel massa hebben als de aarde en groter.

*pakt een oud boek van zijn opa*

Het is een erg oud boek. MCMLXXVIII. Geen idee wat dat ook al weer voor een jaar tal was;) maar Pluto bestond in dit boek nog niet:) Dus een beetje veroudert is het wel;)

Over het gewicht staat er: De massa is zo compact dat 1 vuilnis zak vol vele mijarden tonnen weegt! 1kubieke meter wordt geschat op 100mil. ton. De massa die er zich bevindt is harder dan diamant.

De pulsar bestaat uit vast en vloeibare materie. DE vloeistof die zich er op bevindt is superfluidum. Het geeft geen wrijving :?:

De pulsar is ontzichtbaar voor autronauten (als ze hem zouden kunnen naderen)

mmmm dat is alle informatie in het super kort;)

mischien is dit al gezegt maar ik zeg het toch, ben te lui om alles te lezen:
Alle sterrenstelsels hebben een zwart gat in het midden, dit wordt een 'Super massive blackhole' genoemd. Het is zelfs zo dat zonder dit SMBH het gehele sterren stelsel onmogelijk is. Het zit namelijk zo: na de oerknal waren er alleen nog maar grote gas wolken, de gas wolken werden steeds kleiner onder invloed van hun eigen zwartekracht. De dichtheid in het cetrum werd steeds groter en storte toen op zich zelf in en vormde zo een zwart gat.
Dit zwarte gat begon natuurlijk direct materie 'op te slokken' en door de zwaartekracht gaat dan alle materie in een grote schijf er om heen draaien (een soort als de kolk in een afvoerputje)
Bij het opslokken van die materie wordt naar boven en onder t.o.v. de schijf een enorme (zo'n 7,5 lichtjaar lang) energie pluim uitgestoten. Dit is tegenwoordig nog steeds waar te nemen bij de zogenaamde 'quasars'.
Onder invloed van de zwaarte kracht wordt de dicht heid van de wolk steeds groter en op een gegeven moment gaan de sterren conderseren. Als dan op een gegeven moment al het gas op is en het zwartegat niets meer heeft om op te zuigen, dan wordt het slapend zwartgat. Het sterrenstelsel is dan in rust, een quasar zal dit ook ooit gebeuren, het wordt dan dus ook een gewoon sterrenstelsel.
Aardig om op te merken is dat de massa van het zwarte gat altijd een half massa procent van de massa van de totale massa van het sterrenstelsel is en dat er ook een duidelijk verband is tussen sigma(de gemiddelde snelheid van de sterren die aan de rand van het sterrenstelsel zijn) en de massa van het zwarte gat.

het SMBH in ons sterrenstelsel is waar te nemen aan de hand van zijn effect op de sterren het dichst bij het cetrum van het sterrenstelse zijnl, deze worden op enorm hoge snelheden op het ding heen geslingerd.

Dat zonder afmetingen en een oneidige massa is een singulariteit.. uit eindelijk zullen alle zwartegaten tot een singulariteit worden omdat ze keer op keer weer op zich zelf in storten.
een pulsar is een super compacte ster die zeer snel om zij as draait en als een soort vuurtoren een radio signaal door de ruimte gooit. Een pulsar is vaak maar een paar honder km doorsnee geloof ik maar heeft (lees:kan hebben) idd de massa van een aantal zonnen.

nou vind ik het wel weer goed...

check dit voor een transcript van een programma over SMBHs : bbc-horizon

mijn mening (k heb de rest cd reaties niet gelezen ;)) maar ik denk dat het bullshit is want anders hadden we er wal wat van gemerkt :)

niet in ons melkwegstelsel, wel in ons universum

fout geformuleerd, maar het klopt (waarschijnlijk) wel

??? toch, juist ook in onze melkweg... onze melkweg is precies als elk ander.
Ons universum? dat is dus alles.. alle sterrenstelsels bij elkaar en meer.

Het is trouwens niet uitgesloten, sterker nog, het is helemaal niet onwaarschijnlijk dat er nog meer zwartegaatjes in ons melkwegtje zitten..

En.. al komt er één langs het zonnestelsel... tja.. bye bye earth..

Eh jah.

We praten hier ook over lange termijn gebeurtenissen.
Dus niet iets wat over 10 jaar gebeurt maar misschien over 1 of 2 miljoen jaar.

Het 'verdampen' van een zwart gat is een proces dat ik geloof 10^100 jaar duurt. Dus véél langer dan dat dit Universum waarschijnlijk zou bestaan.

Bij het binnentreden van een photon in een zwart gat, straalt er tegelijk een photon uit met dezelfde, maar tegenovergestelde eigenschappen.

Zo zat het geloof ik.

Groetjes
Ben(die ook niet zeker weet of hij nou natuurkunde of sterrenkunde moet studeren :)

Ok, ik las dus net in een betrouwbaar ogend boek het volgende:

'Het sterrenstelsel waar onze zon met de planeten deel van uitmaakt, wordt het Melkweg of Galactische stelsel genoemd. Alle andere sterrenstelsels vat men samen onder de naam 'extra-galactische stelsels. 'Extra' betekent 'buiten'.'

Even verderop:

'Het heelal moet bezaaid zijn met deze merkwaardige sterren, (zwarte gaten dus) die wellicht een uitzonderlijke helderheid bezitten, maar niet gezien kunnen worden. Ook in ons eigen Melkwegstelsel komen ze voor en vormen daar het laatste stadium van de materie.'

Dit zou dus betekenen dat er in ons sterrenstelsel zelfs meerdere zwarte gaten voorkomen (melkweg=ONS sterrenstelsel).

De overtuiging dat de melkweg ons sterrenstelsen is werd in hetzelfde hoofdstuk van dat boek weer in twijfel getrokken, want ergens anders las ik:
'De grootste middellijn van het melkwegstelsel meet ongeveer 100000 lichtjaren, en de kleinste omstreeks 30000. Het met sterrenstelsels bezaaide hart van de melkweg is ongeveer 16000 lichtjaren breed. Ons zonnestelsel ligt buiten dit hart op ongeveer 27000 lichtjaren van het middelpunt.'

Hier haal ik uit dat het melkwegstelsel niet ons sterrenstelsel is, maar dat de melkweg veel meer sterrenstelsels bevat.
Maar dit geeft ook aan dat, indien er een of meer zwarte gaten in het melkwegstelsel zouden zitten, het niet direkt een gevaar voor ons betekent, omdat we er nog 27000 lichtjaren van verwijdert zijn.

Zeg, een zwart gat, is een beetje foute term, want een vriend legte me vandaag uit dat het geen gat is, maar een ding "zo groot als een erwt" dat alles naar zich toe trekt, en als een sliert om zich heen zet.

REIE (ijlt een beetje)

typische..
voor zo ver ik weet zit het zo:
Sterrenstelsel: Een enorme sterren groep, in het engels is het Galaxy.
Melkweg: 'ons' sterrenstelsel, rond één van de sterren van deze 'galaxy' draaien een zooi planeetjes waarvan de aarde er een is. deze ster met planeten, astroiden, planetoiden en kometen is het zonnestelsel.

Ik denk dat de verwarring ontstaat uit het engelse begrip 'Starsystem' wat een equivalent is voor 'solarsystem' (ons zonnestelsel) met als enige verschil dat in het midden van de eerste een ster staat en in het midden van de tweede de ster die wij zon noemen.

grt
art

dat van die ert is niet perse waar, het is wel mogelijk maar niet altijd zo. Het kan b.v ook zo groot zij als jupiter (lees: 130 keer zo groot als de aarde)

Zoals ik al eerder zei: een zwartgat wordt al maar kleiner doordat het keer op keer op zichzelf instort.

Het wordt dus van zelf een keer zo groot als een ert, maar wordt dan steeds kleiner tot dat het alle afmeting verliest en daar mee een oneidige dichtheid bereikt.

Dat zwartgat een beetje een nare verwoording is ben ik het mee eens.. maar een betere term zou ik niet weten.