Onze liefde
 

Opvallend hoe we
samen vormen
alsof het zo gemaakt is
alsof het zo zou horen

Opvallend hoe jouw lichaam
aansluit op het mijne
Hoe we steeds opnieuw
elkaar weer kunnnen vinden

Hoe jij mijn verlangens kent
en ze bevredigt
simpel door mij te geven wat
ik wil
met je eigen lichaam en je
eigen geest

Opvallend hoe onbegrijpelijk
dit soort gevoelens zijn
hoe ongelofelijk onze liefde
is

Alsof het zo gemaakt is
Alsof het zo zou horen

:)

dat alsof het zo zou horen doet me ergens aan denken.. weet alleen niet meer wat.. oja :):

"alsof het hoort zo, alsof het echt niet anders kan"

stukje uit een liedje van blof (ja met een streepje door de o)

ik vind het wel een mooi gedicht, het ritme is een beetje vaag, en jammer dat dat opvallend niet vaker teruggekomen is, verder (y)

Haha ja is dat zo? Moet ik toch Blof ff keertje luisteren :)
En thnx voor je reactie

(y) mooi!
tjaah ik heb net een maand een vriendin :) :) (sorry dat ik jullie lastig val met mijn prive-leven, overigens) en het gedicht is verwoordt wel goed wat ik soms denk. Leuk dat je je zo kan herkennen in een gedicht, is nieuw voor mij.
Mooi ook dat dat 'opvallend' steeds terugkomt, geeft het geheel een eigen 'gezicht'.

Dankjewel :)
Mijn vriend en ik zijn bijna 2 jaar samen .. maar ik weet nog niet of ik het hem zal laten lezen.

Als je op een forum post dan is het aan te raden om van te voren het announcement van dat forum te lezen, dan weet je wat de regels op dat forumonderdeel zijn. Hier op dop geldt bijvoorbeeld de regel: Niet meer dan twee topics per dag per persoon.

Het announcement van dop is te vinden op: http://forum.scholieren.com/announcement.php?forumid=25

Uitwaaien
Altijd als ik verdrietig was
Zocht ik díe oneindigheid
Waarin ik éven niets betekende
En welk ik vond in de natuur

Altijd als ik me eenzaam voelde
Was dát de plek waar ik huilde
De natuur was mijn vriend
En liet mij mezelf zijn

Zo staat iedere zandkorrel voor mijn gedachten
Herinneringen en belevenissen
De zee – vormt het water
Welk ík aan elkaar heb gehuild

Míjn tranen werden water
Míjn gedachten werden zand
Beiden verplaatsbaar en meegevlogen
Op de wind ..

Want verbannen emoties
Zoeken een weg van uiting

Mijn emoties zijn verwaaid
Meegevoerd
Geen enig herinnering meer
Maar nu onderdeel van dit geheel

Slechts,
Door dat ene uurtje op het strand


Wie zijn we?
Zou ik zijn zoals ik denk?
En ben jij zoals je zelfbeeld zegt?
Of zoals ik jou zie
en anderen je bekijken

Zie jij mij zoals ik ben?
Of zoals ik mezelf zie?
En zie ik jou
zoals jij denkt dat je bent?

Wie ben ik
En wie ben jij
Wie in godsnaam zijn dan wij?

Jij hebt een sterke manier van verwoording!. De gedichten lezen stuk voor stuk fijn weg en geven goed en duidelijk weer, waar het over gaat. Uitwaaien spreekt mij het meeste aan, "Wie zijn we">>leuk die gedachten er in verwoord. Onze liefde>>>Erg mooi qua vorm(en ook qua verwoording)

*bloos* wat een lief compliment :) thnx!