Grenzen verleggen
 

Hallo

Ik zit met een probleem. Ik heb nu zo'n 4 jaar een beste vriendin. 't Is een leuke meid en ik kan er mee lachen, alleen zit ik met iets. Zij verteld nooit direct wat haar probleem is of als ze ergens mee zit. Ik heb het hier met haar over gehad en ze zou erop letten. Ze verteld ook dingen over haar vriend waarvan ik niet begrijp dat ze zelf niet inziet dat ze verkeerd bezig is (met haar vriend). Ik kan niet teveel uitwijden omdat ik niet weet hoe vaak ze hier komt.
Waar het eigenlijk op neer komt is dat ik steeds (tot nu toe) m'n grenzen heb verlegd voor haar zodat ik nog vriendinnen met haar kan blijven. Ik wil haar niet kwijt als vriendin, maar het begint me nu wel te veel te worden.
Voorbeeldje: Ik moet het begrijpen als zij een keer haar dag niet heeft (doe ik ook), maar als ik een keer m'n dag niet heb heb ik het allemaal weer gedaan...
Ze geeft me ook het gevoel dat ik mijn leven voor haar opzij moet zetten (doet ze misschien niet express, maar toch) maar zij heeft naast mij wel haar eigen leven (logisch).
Wat vinden jullie? Moet ik mijn grenzen blijven verleggen en me erbij neerleggen dat ze nou eenmaal is zoals ze is, of mag ik op een gegeven moment ook zeggen: 'tot hier en niet verder'?

Alvast bedankt voor de reacties.

Het lijkt alsof jij een beetje achter haar aanloopt, en alles doet wat zij wil zolang je maar bij haar mag horen. Als ik jou was zou ik zeker zeggen: 'tot hier en niet verder', als zij niet luistert naar wat jouw probleem met haar is en/of niet verandert. Beste vriendinnen horen elkaar als gelijkwaardig te behandelen over het algemeen en dat is bij jullie niet het geval

Ik ben het wel met 'maar' eens. Ik was waarschijnlijk al lang op zoek gegaan naar een andere vriendin.

tja ik weet wat je bedoelt.. heb iets soortgelijks meegemaakt met een vriendin van mij..
Zij was altijd heeeel snel op dr tenen getrapt en gelijk was zij altijd het 'slachtoffer'.. Ik mocht nooit klagen.. Zij was vaak bezig van "ik ben zo lelijk, ik ben zo dik, ow puistjes hier en daar" enz enz, terwijl het best wel een knappe meid om te zien is, ze helemaal niet dik is en ze ook nauwelijks puistjes had. tja af en toe, maar wie niet.. maar als ik zoiets zei (en ik ben toch een stuk steviger dan zij!) dan moest ik niet zeuren blablabla..
Ik kon daar na een tijdje gewoon niet meer tegen, soms haalde ze ook mn zelfvertrouwen best naar beneden enzo..
Ik hield me altijd netjes in, maar na een tijdje was het gewoon genoeg.. Voor mij hoefde het gewoon niet meer zo.
We gingen steeds minder met elkaar om en nu al helemaal niet meer..

Als ik jou was zou ik inderdaad een keer een grens stellen, anders cijfer je jezelf weg en loop je in feite alleen achter haar aan.. Het wordt steeds moeilijker om er nog begrip voor op te brengen en niet tegen haar uit te vallen bijvoorbeeld.
Jij voelt je er dan ook niet goed bij, want jij vindt dat wat ze doet verkeerd is.. gewoon je mening geven en niet achter haar aan blijven lopen.

ik zou ook een grens stellen. zit nu ongeveer in het zelfde schuitje en pik het nu niet langer. Gevolg : dikke ruzie en een "vriendin" minder maar ik voel me tenminste wel weer lekker. succes en probeer de vriendschap niet te verpesten want dat hoeft niet ! (jaa daar ben ik een goed voorbeeld van jaa :D )

Bedankt allemaal voor de reacties. Ik weet nu wat ik moet doen :)