pillen tegen depressief zijn helpen niet...
 

dat had ik gezien op RADAR een consumenten programma op ned2...

Dat de pillen die speciaal tegen depressieviteit zijn, eigenlijk depressieve buien opwekken...

ze hadden pillen als prozac en xeroxat ( of iets in die richting :confused: ) op 'normale mensen' zonder enige depressie getest, ook hadden ze een aantal mensen nep-pillen gegeven...
De mensen die de echte medicijnen kregen, kregen soms zelfmoord neigingen, anderen hadden het zo slecht dat ze niet meer aan de 'test' mee mochten doen, ook schijnt het zwaar verslavend te zijn, en zijn er in amerika en in engeland rechtzaken geweest tegen de makers van deze medicijnen...

In nederland word het rustig gehouden, de regering wil er zo weinig mogelijk mee te maken hebben, en ze verdienen er ( ofcourse ) goed aan...


Wat ik van deze medicijnen vind; ik vind het pure luiheid van de maatschappij ( of hoe je het ook wil noemen ) als mensen die echt hulp nodig hadden en het kregen dan zouden er geen medicijnen nodig zijn...niet om de geest zodanig te verzwakken zodat je niks meer voelt, neit meer kan nadenken haast...alles word verdraaid en dat vin ik een raar ID:S...
Er zou wat meer aandacht aan deze mensen moeten worden besteed, en dat hebben ze eigenlijk ook nodig, dan zo'n verslavend misselijkmakend pilletje, toch?...


( dit topic heb ik hier neergezet voor de info niet om mensen af te kraken of bang te maken )...

Hey, dat heb ik ook gezien.
Ik weet niet precies wat voor effect zo'n pil kan hebben en of dat voor iedereen geldt (lijkt mij niet, maar goed).
Dokters zouden niet zo snel pillen moeten gaan voorschrijven, waarschijnlijk is het moeilijk na te gaan wie het wel nodig heeft en wie niet of het is zoals jij zegt, gewoon luiheid.
Want als je een pil slikt, ben je dan van je 'probleem' af? Nee, je stopt het weg met medicijnen... En trouwens, een pil die verslavend werkt, lijkt me nou ook niet goed...
Verder heb ik het persoonlijk niet zo op pillen, ook vitamine pillen of pijnstillers slik ik vrijwel nooit. (nou, kweenie of ik nog iets zinnigs heb getypt... :))

Ik weet t, ik weet t!:D

Ik heb dat dus nagevraagd bij mijn hoofdsociotherapeut van de afdeling zeg maar en die vertelde me, dat de medicatie idd bij enkele mensen verkeerd aan kan slaan na drie of vier weken, omdat Prozac, Xeroxat en Zoloft een depressief mens, die bepaalde stoffen te kort komt (Een mens die niet depressief is, heeft genoeg van die stoffen, dus neemt t lichaam ze ook niet op)
Maar dat zijn dus stoffen, die je wat actiever kunnen maken. Ze werken alleen niet op het gevoel, wat sommige mensen denken.
Omdat een mens als ie actievere dingen gaat doen en meer onderneemt, zich meestal ook beter gaat voelen, wordt een mens minder depressief.
Een enkele keer wilt het wel eens voorkomen, dat de actie sneller gaat dan het gevoel, dus dan heb je:
Actie = postief en gewillig
Gevoel = down en wilt niet meer
Dan krijg je dus, dat de zelfmoord een downe gedachte is en de actie daarvoor makkelijker te maken is.
Dat is dus eigenlijk wat ze nu lopen te zeuren zeg maar. De hulpverleners wisten dit al heel lang en hielden mensen die die medicatie drie/vier weken slikten dan ook extra goed in de gaten.
Het is nu alleen maar extra in het nieuws, dat is alles...

het kan dus verkeerd werken, maar dat hoeft niet bij iedereen zo te zijn, je moet ook de juist anti-depressiva hebben.

seroxat (paroxtine) is wel een ander medicijn als prozac, maar beide worden ze gebruikt voor depressiviteit.

sommige medicijnen kunnen een manie opwekken.

Beter niet gebruiken en op eigen kracht je leven leiden. Vind ik dan. Niet dat je ik nu bedoel dat niemand het meer mag gebruiken ofzo. Iedereen zijn/haar eigen keus. Maar ik hoef die troep niet, is het op mijn sterfbed. Mij krijg je het me strot niet door. Trouwens dat vind ik ook van asperine dat heeft nl. ook bijwerkingen.

Zeuren? :rolleyes:

Heel verstandig. Je begint het te leren...

is niet altijd makkelijk, vooral als je een verstoorde stofwisseling hebt:
serotonine tekort
of in een geval van een bipolaire stoornis


maar medicijnen, het is zeker wel troep

Ik heb een tidje Zoloft geslikt, maar geen problemen...(al ben ik dr wegens principiele redenen mee gekapt)

Maar Prozac en die andere sterke shit hebben toch een inwerkperiode van een paar weken waarin je je juist superkut voelt, en daarna gaat et toch pas werken? Of Gaat dit juist over de mensen waarbij et na anderhalve maand nog geen flikker doet?

makkelijk redeneren he als je er geen last van hebt.
en hbe je er wel last van dan dwingt de gedachte aan je omgeving wel om elke kans op redding te accepteren

gezonde instelling, maar soms is het beter om bepaalde medicatie wel te accepteren

Mjah, k heb nooit t idee gehad dat prozaq bij mij iets geholpen heeft...

Dat is alles?!:eek:...
Ik zou het niet echt een fijne gedachte vinden als ik medicijnen moest slikken die ten eertse zwaar verslavend zijn en ten tweede mij nog downer kunnen maken, mij gek kunnen maken, en mij paranoide aanvallen kunnen bezorgen, dat dat niet tegen mensen word gezegd ( iig een groot deel ervan ) vind ik absoluut egoistisch...

Er worden bepaalde dingen over deze medicijnen verzwegen dat vind ik raar, waar is de keus dan?!...
Ik bedoel, je gebruikt deze medicijnen omdat je ze nodig hebt, maar je weet voor een groot deel de bijwerkingen niet, dat slaat toch nergens op?!...

Moeten mensen dan echt alles zelf uit gaan zoeken om achter de pure waarheid te komen?!...

Als je die medicijnen gaat slikken wordt het je over het algemeen wel verteld, denk ik. En waarschijnlijk zal het ook in de bijsluiter staan (daar staan (vaak voorkomende) bijwerkingen altijd in vermeld), en het is natuurlijk je eigen verantwoording of je dat ding leest of niet.

Verder sta je onder dokters toezicht, die houdt echt wel een oogje in het zeil. En je moet eerlijk zijn of het helpt of niet en wat het met je doet, dan zegt ie vanzelf wel dat je er mee moet stoppen oid. En je bent er zelf altijd nog bij, je kunt er zelf ook mee stoppen (afbouwen).

Verder...tja, geen medicijnen is altijd beter dan wel medicijnen. Soms zijn ze alleen nodig (bij een tekort aan serotine bv of als ondersteuning).

In deze maatschappij worden wel meer zaken verzwegen, helaas. Het een is wat belangrijker dan het ander en het is niet altijd bewust. Leef ermee, ga er tegen in, loop mee. Maak een keus.

Objectiviteit is vaak ver te zoeken. Veel zaken die objectief gebracht worden zijn in wezen subjectief of hebben belabberde argumentatie.

JJzD schreef:
makkelijk redeneren he als je er geen last van hebt.
en hbe je er wel last van dan dwingt de gedachte aan je omgeving wel om elke kans op redding te accepteren

Ik heb er inderdaad geen last (en weinig verstand) van. Voor mij ligt dit natuurlijk anders dan voor iemand die wél pillen slikt. Ik vraag me alleen af in hoeverre zo'n pil je nou kan helpen. Nu las ik ratsja's reply over een bepaalde stof tekort, nou dan kan ik t wel begrijpen, dat je dan zo'n pil slikt. Maar je kunt toch ook last krijgen van bijverschijnselen? En is dat slechts bijzaak?

gezonde instelling, maar soms is het beter om bepaalde medicatie wel te accepteren

Soms wel ja. :)

juliah

Het is ook vaak zo, dat medicijnen te snel worden voorgeschreven, ook al ben je depressief, medcijnen zijn (en dat vind ik) een laatste redmiddel.
Soms worden ze ook gegeven ook al is men niet eens echt depressief.

Het is ook niet gezegd dat de medicijnen aanslaan en ook niet iedereen heeft last van bijwerkingen.

Depressiviteit kan meerdere oorzaken hebben en bij het missen van serotonine (erfelijk bepaald meestal) word er vaak paroxtine gegeven en in dit geval kan je haast niet zonder.

Ikzelf ben zeer gevoeling bij het gebruik van medicijnen een kleine dosis verhoging of verlaging merk ik al.
Na een half uur nadat ik een pil genomen heb, begin ik al verandering te merken.

ik slik ook al 2 maanden ofzo seroxat en ze werken bij mij dus echt niet, ik voel me net zo klote als eerst, en ik wil er dus echt mee kappen...
maar voor dat zover is, moet ik eerst nog es gaan afbouwen en die shit, ben ik wel weer een half jaar verder wed ik...

kheb seroxat gehad, maar die hielpen niej. Ik kreeg er juist angstaanvallen van :confused:

Blackdolfin

bijwerkingen zijn vervelend maar het alternatief is meestal erger :)

dat is constant de afweging bij elk medicijn
hoe ver ga je en wat is nuttig

sommigen zien ook bestralen bij kanker niet als nuttig en laten zich in 3 jaar opvreten door de kanker
de ander ziet in dat het je leven kan verlengen en ja verliest zijn/haar haar maar leeft 15 jaar

Het probleem is dat deze bijwerkingen dus niet op de bijsluiter staan, ook word het vaak niet tegen de patienten verteld, daarom is er zo'n ophef over en daarom zijn er al een paar rechtzaken over deze medicijnen geweest...