Hoe dring je tot haar door?
 

Het doet er eigenlijk niet zo heel veel toe hoe ik haar ken (via-via enz.), maar het komt erop neer dat er een meisje is dat boulimia heeft. En ze heeft het echt ernstig. Ze is opgenomen, ligt aan een infuus en haar arts heeft gezegd dat ze nog maximaal 2 maanden te leven heeft als ze zo doorgaat.

Maar ze verdraait alles wat tegen haar wordt gezegd. De waarschuwing die haar arts haar heeft gegeven vat ze op als bangmakerij om haar weer aan het eten te krijgen.
Zeg tegen haar dat ze vroeger mooi was en nu niet meer (in een passende vorm, natuurlijk), dan maakt ze ervan dat je uit je nek lult en dat ze vroeger dik en lelijk was en nu is ze niet dik meer. Zoiets dus. (En ze is meerderjarig, dus haar ouders kunnen haar niet gedwongen voedsel laten toedienen.)

Nou hoop ik dat je me met het volgende kan helpen:
Wat moet je in GODSNAAM doen om tot haar door te dringen. Wat moet je doen om haar duidelijk te maken dat ze zichzelf kapot maakt, dat het zo zonde is, dat er genoeg mensen zijn die van haar houden en die willen dat ze weer gaat eten, dat ze vroeger zo mooi was ook al is ze toen ook 'mollig' genoemd, en ga zo maar door.

Alvast bedankt!


ps. FB, ik weet niet of dit op L&G of Psychologie hoort. Als je het nodig vindt om hem te verplaatsen: ga je gang.

Je kunt niet tot haar door dringen...ze zal al wel professionele hulp hebben...ze moet het zelf in gaan zien...en waarschijnlijk is ze al zo ver dat dat niet echt makkelijk zal gaan. 't is heel moeilijk om te beseffen dat je niks kunt doen...helaas is het vrijwel altijd toch waar... Natuurlijk kun je haar wel laten merken dat je om haar geeft en haar voor haar bent ed...maar echt tot haar door dringen en haar helpen...? :S

Misschien heb je ook iets aan http://www.forum.scholieren.com/show...hreadid=259688 Staat niet super veel in...maar gaat een beetje over het zelfde onderwerp.

Ik denk dat het meer op psych hoort, 't gaat over de psychische kant.

Verplaats maar dan. (Ik wil ook wel crossposten hoor. :))

Edit: spanx voor die link. Toch best nuttig, hoor.

Wat ik doe in zo'n geval : research. Ik kan zelf niet tegen machteloosheid, k probeer over alles wel iets te leren, en jah in zo'n gevallen ga ik eens bij die vrienden kloppen die psychologie studeren, zoek eens zelfhulpgroepen op, weet ik veel...

De verleiding is groot, maar ik raad je aan er zelf niet aan te beginnen voor je er genoeg van afweet. Ik kan zo met een tiental tips of strategiën opkomen, maar ik weet gewoon niet genoeg van boulimie...

Een ex van me woog 45 kilo, en ze ging aan de vermageringspillen omdat ze een "buikje" had, wat ik wel sexy vind (vind graatmagere look op heroïnehoertjes lijken...)... Wel ik kon oook niet tot ze doordringen, ze had haar eigen realiteit...

Toen het uit ging, zei ze tegen haar ouders oa dat ik aan haar dealde enzo, dat ik foute vrienden had... Terwijl zij onze afspraakjes met z'n 2 afzegde en excuses zocht om met haar vriendjes te gaan blowen.

Ik spreek hier over 1.5 jaar geleden, zij was dan 17...

K wil hiermee maar zeggen, ze geloven enkel in hun realiteit, of het verwrongen beeld van onze realiteit dat er is (en begin nu niet 'wat is realiteit'), ze gelooft je zowiezo echt niet... En proberen kan eventuele pogingen van opgeleide specialisten teniet doen.

Weet waar je aan begint en informeer... (en als je wil, post hier ook een beetje, dan kan ieder er van leren, en kunnen anderen dit misschien vermijden? )

veel suc6

*verplaatst*

Mensen met boulimia leven inderdaad in hun eigen wereldje. Ze moeten daaruit proberen te komen, en dat moeten ze in principe zelf doen. Wat je ook tegen haar zegt, ze gelooft je niet, want ze wil het ideaalbeeld navolgen: Mooi slank. Maar er zijn verschillen tussen slank zijn en slank zijn. Probeer haar uit te leggen dat ze ook op een gezonde manier slank kan zijn....
Ik heb niet echt goede tips voor je, sorry, maar in ieder geval wens ik je heel veel sterkte!!!

Waarschijnlijk heel simpel: Niet.

Het enige wat je kunt proberen is om haar de waarheid voor te schotelen. En dan echt hard. Soms kan de confrontatie haar helpen, maar als ik hoor dat ze alles verdraaid, is die kans klein.

En neem maar van mij aan, zij gelooft het niet als je zegt dat ze mager is. Ze denkt dat je het maar zegt om haar gerust te stellen, of dat je gewoon maar wat zegt. Haar werkelijkheid is vertekend en alleen als ze echt iets van haar leven wil maken, dan kan ze van haar ziekte genezen...

Dat lijkt me sowieso niet verstandig, werkt alleen averechts.

misschien moet je de dingen wat harder zeggen zodat ze wel doordringen..

niet zo heel voorzichtig dat ze vroeger mooi was en nu nie meer, maar dat ze vroeger mooi was en nu lelijk!
zeg gewoon keihard in haar gezicht als ze niet wil eten: ga dan maar dood!
of gaan dreigen: als jij niet eet, dan ik ook niet, dan gaan we samen lekker de pijp uit.

tis wel extreem hard en tkan ook erge negatieve gevolgen hebben maar je weet maar nooit.

kan je haar ook niet 'geestelijk ongezond' (of hoe dat dan ook heet) laten verklaren zodat ze wel dwangmatig voedsel toegediend kan krijgen?

suc6 ermee


*leest nu pas de laatste paar replys hiervoor :o*

Het is heel moeilijk wat je in deze situatie moet doen. Je wilt haar heel graag helpen, maar je weet eigenlijk niet meer hóe je haar kunt helpen. Hoe moeilijk het ook voor je is, ik denk dat je iets meer afstand van haar moet nemen. Het is heel duidelijk dat ze professionele hulp nodig heeft, en waarschijnlijk ben jij niet de aangewezen persoon. Ik weet uit eigen ervaring hoe moeilijk het is om iemand helemaal kapot te zien gaan. Maar je moet er wel voor zorgen, dat haar problemen niet te veel jou problemen gaan worden. Misschien klinkt dit heel stom, fout of egoïstisch, maar je moet haar op gegeven moment wel iets losser laten. Anders ga je er zelf aan onderdoor. Zorg eerst voor jezelf, pas dan kun je voor een ander zorgen.
Het is voor mij ook heel duidelijk dat ze geen hulp wil. En jammer genoeg kun je iemand niet dwingen tot hulp, zeker niet als iemand meerderjarig is. Maar het heeft ook geen zin, om iemand tot hulp te dwingen terwijl die persoon dat niet wil. Ze is er heel duidelijk nog niet aan toe. Want als ze hulp accepteerd, moet ze toegeven dat ze ziek is. En dát wil ze (nog) niet. Daar zit haar angst.

Wauw. En daar heb je nou wat aan!! Bedankt! (y) (y) (y)

Heel moeilijk iets over te zeggen, aangezien ik het persoon in kwestie niet ken. Ik heb wel een ex-vriendin gehad die geestelijk nogal in de knoei zat. Soms was ze ineens helemaal afgesloten voor me, dat ik door had dat er iets was. Dan begon ik om haar reactie uit te lokken tegen haar uit te vallen. Dat was best wel moeilijk, zeker omdat ik heel veel van haar hield. Maar het was de enige manier om haar te laten reageren en dan kwam het er meestal wel uit wat er was. Zo kon ik haar vervolgens er weer in steunen. Dit is alleen geen methode die bij iedereen werkt. Als je echt veel om iemand geeft, voel je denk ik uit jezelf wel aan wat de juiste manier is om met iemand om te gaan.

Heel moeilijk ja......een vriendin van mij heeft anorexia en die begint er weer bovenop te komen....
Eigenlijk zijn we gewoon gaan doorvragen wat haar allemaal dwars zat en daar een oplossing voor gaan zoeken zodat ze wat meer eigenwaarde kreeg, toen wilde ze zelf ook beter worden.
Veel succes ermee......als je wilt praten......ik heb msn.....
Maar pas idd op voor jezelf....als je niet goed voor jezelf zorgt kan je helemaal niemand helpen. Ow, wat misschien kan helpen, ken je iemand die ene eetziekte heeft gehad en er ver genoeg bovenop is gekomen om er over te praten? Diegene herkent het gevoel van je vriendin en kan er beter op in spelen.....