Hoe weet je dat iets bestaat zonder dat je weet wat het is?
 

Hoe weet je dat iets bestaat zonder te weten wat het is? Bijbvoorbeeld: gevoel. Je weet dat je het hebt, maar je kunt er niet zomaar een definitie van geven. Als er trouwens iemand is die dat wel weet, dan houd ik me aanbevolen....

Ik vraag dit omdat ik er echt geeeeeen idee van heb wat een antwoord zou kunnen zijn en misschien kunnen jullie mij op weg helpen.

En misschien weten jullie dan ook wel het antwoord op deze vraag: Kies je voor een bepaald gevoel? Kun je zelf bepalen wanneer je bang bent?

IIG: hartstikke bedankt!
groetjes Nylod

leg je hand maar op een kokende plaat dan weet je zeker dat gevoel bestaat ;)

gevoel in de zin van boos, bang, blij bedoel ik

wel een interessante vraag... en eerlijk gezegd heb ik er ook geen antwoord op... de aanwezigheid van gevoelens is ook niet echt te bewijzen volgens mij, want als je iemand bv ziet huilen betekend dit niet automatisch dat hij of zij verdrietig is.
in zekere zin zijn gevoelens volgens mij interpretaties... het is een subjectieve benadering van bepaald gedrag.

aan de andere kant denk ik niet dat je gevoelens écht uit kunt schakelen. veel mensen doen wel alsof ze het kunnen, maar diep van binnen is het altijd aanwezig. ik denk dus dat gevoel een deel van de mens is net als bv een arm of een been...

een heel stom antwoord op je vraag misschien, maar misschien drukt het ook juist een heleboel uit, is dat je het bewijs dat gevoelens bestaan zelf vóelt :)
iig zijn gevoelens heel persoonlijk, en dat maakt het nog moeilijker; want als iemand iets voelt, hoeft dit voor een ander niet meteen duidelijk te zijn...> hoeveel problemen ontstaan niet door deze vorm van miscommunicatie....

Ten eerste alvast bedankt voor je reactie; zo'n antwoord van: het bestaat omdat je het voelt was ook het enige dat ik kon bedenken.....

en laten we alsjeblieft wel even van intersubjectiviteit uitgaan, anders weet je sowieso nooit of iemand anders wel iets voelt, l;aat staan of die wel bestaat.

Maar waarvan zijn gevoelens volgens jou dan een interpretatie?
Ik bedoel, een gevoel dat zou je oa kunnen omschrijven als de toestand van je bewustzijn....dus de interpretatoe van je bewustzijnstoestand?

Ik ben het inderdaad met je eens dat gevoelens een deel van jezelf zijn, ze komen iig uit jezelf voort, en zouden volgens mij zonder een voelend wezen ook niet bestaan...

En het zou wel eens zo kunnen zijn dat gevoelens zo persoonlijk zijn, dat je nooit hetzelfde voelt....

zou het zo kunnen zijn dat je gevoel bestaat, doordat je een gevoel ervaart?

Wat is het nut eigenlijk van een gevoel?

1 ik bedoelde hiermee dat van ´buiten af´ dus door anderen, gevoelens op een bepaalde manier geinterpreteerd worden. ik denk dat het eigenlijk onmogelijk is een bepaald gevoel te benoemen. ook vanuit jezelf gezien overigens...

2 ik denk ind dat je eigenlijk een naam geeft aan je bewustzijn+ een bepaald gevoel zorgt er immers ook voor dat je op een bepaalde manier tegen de wereld aankijkt, als je blij bent, ben je bv anders van je omgeving bewust dan wanneer je verdrietig bent.

3 dat denk ik zeker; eigenlijk is gevoel helemaal niet te benoemen (denk ik); je hebt alleen geleerd er een bepaalde naam aan te geven, maar dit zegt absoluut niet dat alle mensen die zeggen evrdrietig te zijn hetzelfde voelen.

4 dat denk ik wel... het is net zoiets als de uitspraak van... descartes geloof ik 'ik denk dus ik besta' maar dan 'ik voel dus ik besta'
het feit dat je wat voelt, ookal is dat niet of nauwelijks te omschrijven, betekend wel dat gevoel bestaat. denk ik. en dat je voelt betekent volgens mij ook dat je bestaat.. op welke manier je bestaan dan ook interpreteert...

5 en het nut van gevoel, tja ik denk dus in zekere zin het benadrukken van het bestaan. moet je je voorstellen dat je leeft zonder te voelen... is dat een leven?

Ik denk niet dat je zelf kan bepalen waneer je bang ben ofzo je wilt soms helemaal niet bang zijn en je ben het tog , je wil soms helemaal niet verdrietig zijn maar je ben et tog...
over dat andere moet je denk ik bij een psychiater ofzo zijn ik zou et iig nie wete

Weten is een heel empirisch begrip, op die manier.
Met gevoel kom je snel in een cirkelredenering, omdat je 'voelt' dat je gevoel bestaat.
Mensen hebben twee hersenhelften gekregen om de wereld waar te nemen. Door onze patriarchale geschiedenis, hebben we de linkerhersenhelft op een troon geplaatst en geloven we niet meer in de rechter, die evenveel capaciteiten heeft, maar dan op een spiritueel/creatief vlak. Ze kunnen niet zonder elkaar, maar het rechterhersenhelft kan je leren 'te weten' dat iets als gevoel bestaat, met de zelfde zekerheid als dat je weet dat je boterham bestaat en lekker is als je haar opeet.

Je hebt natuurlijk meerdere zintuigen. En je kunt prima iets waarnemen zonder dat je't kan omschrijven. Die psychologen proberen ook alles wat je denkt in woorden om te zetten. Omdat het daardoor duidelijker voor jezelf wordt maar in weze kan je ook gewoon proberen het te zonder worden duidelijk te maken voor jezelf.

een gevoel hoef ik ovirgens niet te deffinieren. Geen behoefte aan. Probeer eerst maar eens te bedenken waarom je dat zou willen. Ik omschrijf ze wel in verhaaltjes of gedichtjes, dat geeft me wel enige duidelijkheid over mezelf en dan leer ik ook beter met m'n gevoelens om te gaan.

Volgens mij zou je zonder gevoel zo goed als niet kunnen leven, als iemand je iets flikt wordt je niet boos want dat kan je niet. Dan laat je alles dus over je heen komen, je word niet verliefd, bent nooit blij, het maakt je niet uit als er iets gebeurt met vrienden van je.
Maar dan heb je waarschijnlijk ook niet echt vrienden, misschien wel oppervlakkig maar erg diepgaand kan het dan nooit worden denk ik. Heel raar aangezien je gevoel idd niet echt duidelijk kan beschrijven, het is denk ik toch heel belangrijk dat we het wel hebben :)