eetgedrag
 

Ik kom de laatste tijd door tijdgebrek, en voor mijn eigen bestwil niet meer (te) vaak op psychologie, maar hoop dat jullie het niet erg vinden als ik toch even kom vertellen wat me op dit moment dwarszit...

Ik kamp nu al een dikke 2 maanden met een gigantisch eetprobleem.
Doordat stemmetjes in mijn hoofd me steeds vertellen dat ik lelijk ben, en dat ik te zwaar ben enso, ga ik daar ook steeds sterker in geloven.
Dit heeft dus zo'n 2 maanden geleden tot gevolg gehad dat ik weer ben begonnen met "verkeerd afvallen".. door een flink stuk minder en zo gezond mogelijk te gaan eten. Maar op een gegeven moment ging me dit te langzaam en begon ik met het eten eruit te braken... :(
Ik heb zon ongelofelijke tweestrijd in mn hoofd... ik weet dat het slecht is waar ik mee bezig ben, maar ik voel me er wel goed bij, dus waarom niet?...

Nu zullen de meesten van jullie wel zeggen dat ik hulp moet gaan zoeken, maar dat is ook een knelpunt..
Ik heb wel al hulp voor andere dingen, maar daar dus niet voor, en weet niet wat ik moet..
Ik ben pas begonnen met psychotherapie, om mijn verleden op pootjes te krijgen, zodat ik er weer beter mee om kan gaan etc etc etc, maar heb niets verteld van mijn eetgedoe...
Misschien dat het verstandig is toch te vertellen...??...??...
En zo niet, wat dan wel..?

Liefz

Lau.

Hoi, welkom terug dan maar (al is het misschien maar voor even). ;) Verstandig van je btw om niet (te veel) hier te komen als het je alleen maar in tegengestelde richting helpt. (y) :) Als ik jou was zou ik het toch vertellen van je eetprobleem, lijkt me nl niet onbelangrijk. En je hebt niet voor niks hulp. Zonde toch als je dit daar niet kwijt zou kunnen? Misschien helpt het wel er over te praten en misschien kunnen ze je wel helpen.

thx leonoor

*knuv*

Trouwens, weetje, eigenlijk weet ik helemaal niet zoveel van een psychotherapeut............... weet je eigenlijk of die daar uberhaupt bij zou kùnnen helpen...?

Ik weet natuurlijk niet van wat voor iemand jij hulp hebt ed...maar toevallig was er vanavond een vriendin bij me op bezoek. Ze heeft een eetstoornis (kruising tussen anorexia en orthorexia ongeveer) en ze zat te vertellen dat haar psychotherapeute zo aardig was ed. Als 'psychoterapeute' altijd voor het zelfde staat, dan denk ik dus dat ze je daar zeker bij zou kunnen helpen.

Hoi Laura


Eetgedrag veranderd vaak(/altijd) door een verandering. Waar dan ook, zelf denk ik dat het bij jou in de vriendenkring ligt. (Heb eerdere topics gelezen, en we hebben het er aleens overgehad)
Eerder vond jij je houvast bij vrienden, nu ze anders doen tegen je ben de 'houvast' een beetje kwijt. Ze steunen je nu misschien minder of anders, daardoor ben je ze ook anders gaan zien. Oftewel, een verandering heeft plaatsgevonden. Nu zoek je opnieuw iets waarnaar je kunt streven, waaraan je je vast kunt klampen, iets dat je een veilig gevoel geeft. Dat doe je nu door je eetgewoonte aan te passen. Misschien geeft het een goed gevoel als je steeds meer afvalt. Maar, daardoor (dat merk je nu zelf ook) gaat het steeds en steeds minder goed. Ik zou je graag willen adviseren om er over te praten met bijvoorbeeld de psychotherapeut. Ook al denk je misschien dat hij/zij er niet veel aan kan doen. Hij/zij kan vast heel goed adviseren wát je nog meer kunt doen.

Hou vol, ook voor jou komen er betere tijden! Geloof daarin, geloof in jezelf. Probeer elke dag eens wat op te schrijven over hoe je je voelt. En daaronder de negatieve en de positieve gebeurtenissen van de dag. 1 voorwaarde is wel, dat je in iedergeval meer positieve gebeurtenissen opschrijft dan negatieve. Lees het elke week een keer door. En zie in dat het niet alleen maar slecht met je gaat.

je kan het op zijn minst aangeven bij je psychotherapeut
kan diegene je niet direct helpen hebben ze op zijn minst ervaring waar je dan heenmoet

suc6 :)

heb je btw al behandeling voor die stemmen??
(sorry als het al op psych staat, maar ik kom hier netzomin vaak voor mijn eigen bestwil)

Ik denk dat TheOneWhoLeft een goed punt heeft..

Wanneer je controle verliest in je leven over bepaalde dingen, kan het zijn dat je die controle ergens anders gaat zoeken. Jij kan je eetgedrag controleren, je gewicht controleren, en zo dan tenminste nog een deel van je leven in eigen handen hebben. Je weet dat het niet goed is wat je doet, maar als je stopt, verlies je die controle weer en dat is erg eng..

Ik zou er zeker over praten met de psychotherapeut, als diegene jou zelf niet kan helpen, zal hij je vast wel advies kunnen geven over waar je wel de juiste hulp kunt vinden!

Neu, werd nooit geloofd, mn psych zei steeds dat ik Miriam (me blackrose) na-aapte (zaten samen in de groep van dagbehandeling) dus heb ik het er op een gegeven moment maar niet meer over gehad.
Ik denk wel dat ik het er met de psychotherapeut over ga hebben.

morgen heb ik gesprek.. duz k zal eens zien wat ik vertel..... k ben altijd zo ongelofelijk onzeker.. moet me daar toch misschien maar eens NIET door laten (mis)leiden...



Offtopic: sinds wanneer ben jij eigenlijk forumbaaz hier? :p

Het zal je hierbij niet kunnen schaden het te vertellen denk ik, dus wat is er dan om onzeker over te zijn?

Offtopic: sinds iets langer dan een week :)

t feit dat ze me niet serieus zullen nemen...

mja, en tegen mij zeggen ze steeds dat ik slechte invloed heb op anderen en dat ik ook weer andere mensen na-aap. :mad: als ik er weer aan denk voel ik meteen de woede weer opkomen. hoe maak je mensen die denken dat je een na-aper bent duidelijk dat je het serieus meent, dat je het al super moeilijk vindt om hulp te zoeken en dat je het toch doet voor anderen!

ontopic: proberen alles te vertellen wat je dwars zit want dan kunnen ze je ook helpen op die punten die jou het moeilijkst liggen. als ik het goed begrepen heb, heb je het vandaag verteld, en ik ben echt trots op je! als ze er niks van weten, kunnen ze je er ook niet mee helpen.

Omdat je dan doodgaat.

Al die psychiaters en psychologen zijn er toch om je van al je problemen af te helpen?
Bovendien, als je dat eetprobleem voor je houdt en het wordt alsmaar erger dan ben je op laatst nog verder van huis.

Sterkte