mensen zeggen altijd dat het makkelijker wordt
 

dit klinkt misschien heel vreemd, maar ik heb altijd het idee dat mensen zichzelf en anderen altijd in een bepaalde fase van hun leven (bijv puberteit) voorhouden dat het daarna makkelijker wordt.
Ik merk dat nu heel duidelijk met mijn broertje, hij zit in groep 8 en wordt gepest en mijn ouders houden hem maar voor dat het op de middelbare school makkelijker wordt. Maar ikzelf vond het toen juist helemaal niet makkelijker. En tegen mensen die in de puberteit zitten zeggen ze ook altijd dat het makkelijker wordt, maar volgens mij is dat ook niet zo omdat je daarna imo veel meer veranderingen doormaakt, met school uit huis gaan, liefde enz. Alles voelt dan wel heel anders maar dat kun je nou niet bepaald makkelijker noemen..

Nou heb ik dus het idee dat het nooit makkelijker wordt, ondanks dat iedereen dat altijd zegt.. Zijn er meer mensen die hier wel eens over nadenken? En klopt dit idee, of ligt het echt helemaal aan mijn eigen ervaringen?

ik heb hier nog nooit echt bij stilgestaan, maar je hebt wel een punt. het is natuurlijk makkelijk voor ouders om te zeggen dat het 'op de middelbare school wel goed komt'.

In de puberteit veranderd er behalve in je omgeving enz. ook veel in je lichaam, daardoor word alles soms ook warriger en moeilijker. Je weet niet meer precies wie je bent (sommige mensen dan), er gebeuren veel nieuwe dingen, enz. Als je 'volwassen' bent, weet je (als het goed is) vaak ongeveer wie je bent, je lichaam verandert niet meer (iig niet op die manier als in de puberteit), je hebt minder last van rondgierende hormonen enz.

Het is idd wel makkelijk om te zeggen dat het op de middelbare school wel goed komt, misschien in de zesde klas oid, maar daarvoor zit je vaak nog in de puberteit en is er dus niet zo veel veranderd, ten opzichte van nu. Misschien dat je ouders zich dat voor willen houden, dat het dan wel goed met hem zal gaan, zodat ze zich geen zorgen hoeven te maken ed. Misschien een keertje met ze praten?

Ik denk wel dat het na de puberteit 'makkelijker' (in sommige opzichte moeilijker, maar ik denk dat je er meer tegen kunt) wordt. Ik merk nu iig wel dat sommige dingen me beter af gaan dan toen ik 17 was oid.

ik hou mezelf al 7 jaar vol dat het 'volgend jaar vast allemaal beter wordt', maar nog niet echt gebeurd, maar nu denk ik het écht :)
ik denk wel dat er - ooit - een punt komt in je leven waarop je het 'makkelijker' zult hebben, maar dan meer omdat je om hebt leren gaan met tegenslagen etc.

Het wordt makkerlijker op het moment dat je wil dat het makkelijker wordt.

'k denk niet dat dat helemaal waar is...

k vin van nie.. ja tuurlijk gaat t makkelijker als je nie de hele dag loopt te roepen hoe slehct t leven is maar das logisch. t word pas makkelijker als je t makkelijker maakt, neit als je t makkelijker wilt hebben

en als jij sterk genoeg bent wanneer je wilt dat het makkelijker wordt het ook makkelijker is, maar dat is de kracht van je eigen brein

ik denk dat je gelijk hebt totdat je uit huis gaat en zelf je leven in kunt richten. dan kun je het jezelf zo gemakkelijk mogelijk maken (of zo moeilijk mogelijk maken natuurlijk...)

Denk dat het wel scheelt dat je
als je uit je puberteit bent,
minder veel last van je hormonen ed hebt..
Mja, aan elke periode is wel iets moeilijk,
als je erin zit, lijkt datgene van ervoor
ook weer makkelijker dan dat het eigenlijk was..

*is weer onduidelijk bezig*

nja kben het wel met bethamethason eens

(sorry als ik je naam verkeerd geschreven heb)

nouja, ik weet iig dat het na dit jaar helemaal niet makkelijker wordt

ik ben het ook wel met bethamethason eens :D

ben ik het niet helemaal mee eens. Middelbare school is een soort van herkansing zaeg maar. het problees is als je altijd al gepest bent heb je dat op een of andere manier om je heen hangen ofzo. Je komt er niet zo makkelijk uit.
Was bij tenminste zo. Nu heb ik gelukkig een behoorlijke lading schijt aan anderen en kan ik er niet veel mee zitten als mensen mij niet mogen of als ze me het moeilijk maken.
Heb voldoende -echte-vrienden *knuft echte vrienden*
het probleem kan ook zijn dat je te hard gaat proberen om erbij te horen... dan maak je jezelf behoorlijk belachelijk! Niet doen dus. Hou je een beetje op de vlakte. beste advies wat ik kan verzinnen.

Ik denk absoluut niet dat wanneer je het moeilijk hebt dit op de middelbare school makkelijker wordt.

Je krijgt het dan juist een stuk drukker, de druk op je schouders wordt steeds groter, wat je doet telt nu mee voor je toekomst etc. Bovendien veranderen de mensen om je heen niet ineens wanneer ze op de middelbare school komen.

Van groep 8 naar middelbaar is een grote overstap, ineens moet je van lokaal naar lokaal wandelen, telkens andere leraren/leraressen, andere vakken.. meer huiswerk etc etc.

Bovendien is dit de periode waarin meisjes echt borsten krijgen en ongesteld gaan worden, jongens krijgen haar. Iedereen wordt zich bewuster van zijn/haar seksualiteit, liefde gaat spelen, hormonen gieren door je lichaam etc.

Ik denk echter wel dat het na de middelbare school makkelijker wordt. Alle veranderingen zijn zo'n beetje voorbij, je school heb je gehaald en die verantwoordelijkheid kon je dus aan enzovoort, dit merk ik zelf iig wel heel sterk

je wordt geestelijk steeds sterker [ook door ervaringen]
en daardoor lijken dingen steeds makkelijker
omdat je er minder sterk tegen hoeft te vechten

Het is makkelijker om je broertje hoop te laten geven door te zeggen "het wordt makkelijker dalijk".

Dan te zeggen "nu gaat 't al klote, en dalijk wordt 't nog moeilijker"
Dan ziet hij helemaal door de bomen het bos niet meer.
Dus wat heb je liever? (Valse?) hoop op een goede toekomst, of een broertje die niet eens dúrft te dromen over 'een toekomst'?

Het wordt misschien NA je puberteit makkelijker (ik ben er nog niet hoor), maar op de middelbare school hoeft dat echt niet zo te zijn hoor! Bij mij was de brugklas een groot drama. En ik zit nog met mezelf in de knoop.

Hoho spelfout, het moet zijn:

Het wordt makkelijker op het moment dat je beslist dat het makkelijker wordt

Willen is niet genoeg helaas.