Welk nut heeft wiskunde?
 

Welk nut heeft wiskunde voor de samenleving? Ik zou graag jullie mening en/of argumenten hiervoor willen weten.

Je leert logisch beredeneren, dat lijkt me toch wel handig om te kunnen...

Vanuit wiskunde is alle natuurwetenschap en technologie voortgekomen. Om nog maar te zwijgen over economie etc.

Dus lijkt me enorm belangrijk.


Groetjes
Ben(die wiskunde ook erg leuk vind :)

Bootsman123 heeft anders groot gelijk hoor. Ik bedoel, wie heeft er nou wiskunde nodig in deze wereld? En de wereld was er ook wel gekomen zoals ie nu is zonder dat geouwehoer met cijfertjes, lettertjes, lijntjes en rare figuurtjes!

haha hoezo Naïef..... :o

heb je wel eens van het woord sarcasme gehoord?

hihi, ik zag het wel, maar zonder een smiley is die toon soms erg moeilijk te vinden :) (komt omdat jij het typt met een toontje, maar een lezer leest dat toontje niet :) )...

Upior, zelf vind ik wiskunde ontzettend leuk, net als alle andere exacte vakken, en wiskunde heeft ook ontzettend veel nut. Maar er is iemand die doet profiel 4, ik weet niet of het daar aan ligt, en die is van mening dat wiskunde absoluut niet nuttig is. Daarom richt ik deze topic op om aan haar te laten zien hoe andere mensen erover denken. En als ik nu alleen argumenten krijg dan kan ik haar misschien ook nog wel eens een keertje overtuigen.

gebruik dan ook smileys..... :rolleyes:

en misschien bedoelt de topicstart dit dan ook wel sarcastisch..... :confused:

Leg haar een praktisch iets voor, vraag haar het op te lossen zonder wiskunde... Dat is je argument :)

Wel een goed praktisch iets bedenken he, iets economisch ofzo.. (wat ze zelf thuis zou moeten kunnen uitrekenen later :) )...

Er is nauwelijks een gebied in de samenleving te noemen waar wiskunde geen rol speelt. Naast de technische en de natuurwetenschappen speelt de wiskunde ook een belangrijke rol in de economische en bedrijfswetenschappen, de gedragswetenschappen en de medische wetenschap, maar ook in het huishouden (werken met cijfers om rekeningen te controleren en werken met figuren om oppervlakten en dergelijke te berekenen bijvoorbeeld).
Een van de meest fascinerende aspecten van de wiskunde is voor mij dat de diverse wiskundige abstracties zo breed toepasbaar zijn in de praktijk, ook al is de toepassing ervan niet altijd onmiddellijk aan te geven. Naast het toepassingsaspect heeft wiskunde ook een cultureel aspect. Je kunt je ook in de wiskunde verdiepen om de wiskunde zelf, zonder je te richten op de toepassingsmogelijkheden ervan. Ik ben zelf enorm in de wiskunde als zodanig en pas in de tweede plaats in de toepassingen ervan geïnteresseerd.

Altijd handig om te weten hoe je een huis moet bouwen...

Of iig uit te rekenen hoeveel je van alles nodig hebt om een huis te bouwen ;)

Oké, laten we dan een simpel voorbeeld nemen: de productie van kleding, synthetische kleding wel te verstaan. Waar wordt wiskunde hier overal gebruikt?

Ik denk dat je vanuit de basis hiervan al met maten werkt, wat al wiskunde opzich is :)

Om te beginnen gaat het hier om een produktieproces dat in diverse stappen kan worden opgesplitst:
- aanvoer van grondstoffen
- verwerking van grondstoffen tot halffabrikaat
- verwerking van halffabrikaat tot eindprodukt
- distributie van het eindprodukt.

Laten we nu de stappen afzonderlijk eens bekijken. De aanvoer van grondstoffen is een logistiek proces waarbij moet worden bekeken hoeveel van iedere grondstof nog aanwezig is en wat er moet worden aangeleverd om aan de vraag te kunnen voldoen. Het gaat er daarbij om dat de opslagkosten minimaal blijven terwijl toch aan de vraag kan worden voldaan. Dit valt in het gebied van de (mathematische) besliskunde, ook wel operational research of operations research genoemd.
De verwerking van grondstoffen tot een halffabrikaat is een chemisch proces, waarbij de regel- en besturingstechniek een rol speelt. Dit valt onder het toepassen van wiskunde (systeem- en regeltheorie) in de chemische sector.
De verwerking van het halffabrikaat tot het eindprodukt en de distributie van het eindprodukt zijn ook logistieke processen waarvoor grotendeels hetzelfde geldt als wat ik bij de aanvoer van grondstoffen vermeldde. De distributie van het eindprodukt heeft te maken met het zodanig bevoorraden van alle depots dat de totale afstand tussen de depots minimaal is.

Hoe zijn de fabriekshallen en bijbehorende kantoren tot stand gekomen? De machines welke de (synthetische) kleding moeten produceren, hoe zijn die ontwikkeld? Met een feeëriek toverstafje soms?
Kijk eens onder de kop Wiskundigen van de site:

http://www.wiskundeweb.nl/Wiskundegeschiedenis/

Die hebben zich uit pure noodzaak en uit levensbelang moeten beziggehouden met wiskunde!
Waarom?
Omdat wij er niet buiten kunnen ook niet 3000-1000 jaar voor Christus ten tijde van de Egyptenaren en de Mesopotamiërs.

Zelfs de meest eenvoudige huisvrouw, die geen wiskunde in haar pakket heeft, maakt gebruik van wiskunde bij het bepalen van het aantal rollen behang en de aantallen meters vitrage voor haar gordijntjes!

gewoon, je leert abstract denken.

Nu ik er wat beter over na heb gedacht, denk ik dat ik de volgende stelling wel kan beweren.


'De mens kan niet bestaan zonder (primaire) wiskunde en wiskundig inzicht.'

Zelf al toen we holenmensen waren, maakten we gebruik van wiskunde. Vanaf het eerste moment dat de mens op aarde stond was er wiskunde.

Zelfs dieren maken gebruik van wiskunde. Alleen is dat geen bewust proces.

Groetjes
Ben(die de noodzaak van wiskunde dan ook zeker kan inzien :)

Ik kan me best voorstellen dat je veel aan basisschool-wiskunde zal hebben, maar al dat gedoe met Pythagoras-stellingen en kwadratische vergelijkingen enzo... Kan je die dingen niet leren nádat je je profielkeuze hebt gemaakt en hebt besloten dat je ècht iets in die richting wil doen?

't Gaat er gewoon om dat je het leert begrijpen en op die manier kan denken, heb je later bij een vervolg studie niet alleen veel aan, maar ook in het dagelijkse leven...

Dus ik zit urenlang aan m'n huiswerk te zitten en moeilijke proefwerken te maken om op een speciale manier te leren denken?

Je kan ook koppig doen en lekker niets leren, merk je later hoe verrekte moeilijk het kan zijn de oppervlakte van je kamertje te berekenen wanneer je er vloerbedekking in wil, of hoe vervelend het toch is wanneer je niet weet hoeveel geld je uitgeeft aan de belasting wanneer dat een percentage van je loon is... Tja, doe lekker niets, dan merk je het later wel he..

Ik kan me voorstellen dat je er zo over denkt, zeker als het je volstrekt niet aanspreekt. Wat betreft je vraag over een eventuele mogelijkheid om de stelling van Pythagoras en kwadratische vergelijkingen en dergelijke pas te leren na een profielkeuze kan ik het volgende zeggen: je hebt die dingen als basiskennis nodig om aan de hand daarvan via een gekozen profiel verdere kennis op te doen. Je zit niet uren aan je huiswerk om op een speciale manier te leren denken (al is dat op zich nooit weg), maar vooral om jezelf door middel van opgaven in een bepaalde techniek te oefenen die je later bij de keuze van een bepaald profiel nodig zou kunnen hebben. Je kunt iets alleen onder de knie krijgen door je er in te oefenen, vandaar dus dat huiswerk.

ik zelf vind dat wiskunde te logisch is voor mij ik kan er niet met me hoofd bij waarom je al die dingen ook in hemelsnaam zou uit willen rekenen als ik dat zou willen dan zou ik het wel laten doen ofzo er zijn vast wel genoeg ingenieurs die het wel snappen ofzo
kortom ik haat wiskunde maar dat kom alleen omdat ik het niet kan

Ik denk dat je bedoelt dat het misschien te abstract voor je is. Dat ligt er maar net aan op welk niveau je met wiskunde bezig bent. Om [Pierewiet] even te citeren: "Zelfs de meest eenvoudige huisvrouw, die geen wiskunde in haar pakket heeft, maakt gebruik van wiskunde bij het bepalen van het aantal rollen behang en de aantallen meters vitrage voor haar gordijntjes!"
Wiskundige begrippen zijn zelf vaak abstract, maar het toepassen daarvan hoeft niet abstract te zijn.
Het gaat bij wiskunde niet uitsluitend om het berekenen van dingen. Het is zelfs zo dat de wiskunde, die je op de middelbare school ziet, maar een klein stukje vormt van de wiskunde zoals we die nu kennen, en dat die kennis steeds verder wordt uitgebreid. Het is inderdaad mogelijk om voor het oplossen van een wiskundig probleem de hulp van anderen in te roepen (de TU Eindhoven heeft daar zelfs een apart instituut voor), maar het is ook mogelijk om zelf de benodigde wiskundekennis op te doen, zodat je geen hulp van anderen (meer) nodig hebt.
Ik denk dat het alleen maar lijkt dat je het niet kunt omdat je het nut van de wiskunde (nog) niet inziet. Iedereen kan in principe wiskunde leren, als het maar op een aantrekkelijke en begrijpelijke manier gebeurt.

%berekining voor het maken van synthetische stoffen, en daarvoor synthetische moleculen fabriceren
%berekening bij het maken van de machienes die de kleding geen maken en de machines die die machines weer maakt enzo he
%weven ofzo van de stof
%afmeten hoeveel stof in functie van maat
%afmeten hoe de patronen van de kleding het best uit je stof moeten worden geknipt met zo weinig mogelijk verlies
%statistiek bij het kijken hoeveel kleren van welke maat
%hoe kleding moet opgevouwd en verpakt voor minste plaatsverbruik
%loon werknemers en andere kosten aan locatie en vervoer...
% bla bla bla ben veel vergeten, ben ok maar moe hoor.

Onze wiskunde leraar:

Het heeft zeker nut, en niet alleen maar omdat je er een analytisch denkvermogen door krijgt, maar ook omdat wiskunde in het dagelijks leven een breed toepassingsgebied kent, zoals ik al aangaf. Je wiskundeleraar houdt er wat mij betreft dan ook een nogal eenzijdige kijk op de wiskunde op na.

Wiskunde is idd nuttig (voordat er 'wiskunde' bestond, kon de mens niet verder vooruit- en terugkijken dan tien dagen (tien vingers), geen noten tellen etc.), maar in de discussie 'wat is nuttiger: wiskunde of taal?' (hier overigens niet zeer relevant) vind ik wiskunde toch minder belangrijk. Wellicht vaag verhaal... conclusie: wiskunde heeft nut, maar er zijn nuttiger dingen.

soms zie ik het nut er niet van in om iets zo exact mogelijk uit te rekenen. bijvoorbeeld met die gevallen dat je de worteltekens erin moet houden enzo. als je met die getallen in de praktijk ga werken verdwijnen die toch weer.

daarom: meten = weten!!!!!!!

Het is wel zo dat iedere meting altijd een bepaalde onnauwkeurigheid bevat. In de praktijk is het inderdaad zo dat je de wortel uit een getal vervangt door een benadering, en dat je de onnauwkeurigheid in die benadering voor lief neemt. Als je echter met algebra bezig bent (en dan met name met het oplossen van derde- en vierdegraadsvergelijkingen) krijg je wel weer met wortelvormen te maken.

Tis vast nuttig.. Maar aangezien ik er niet goed in ben, vraag ik me wel is af waarom ik het allemaal moet weten. Je hebt t toch niet nodig in je vervolgopleiding? (Behalve voor bouwkunde dan, en andere opleidingen aan de TU) Wat moet ik met al die moeilijk diepgaande stof voor Geneeskunde?! Of laat staan Politicologie of Geschiedenis?

Trouwens, Wiskunde met mate is af en toe wel leuk. Maar dit is echt hopeloos veel..

Wiskunde speelt niet alleen in technische vervolgopleidingen een grote rol, maar ook in medische, sociale en gedragswetenschappen, waarbij de nadruk dan voornamelijk ligt op het gebied van de (mathematische) statstiek, wat een van de vele deelgebieden van de wiskunde is. Verder is het gewoon zo dat je op de basisschool al kennis hebt gemaakt met het omgaan met getallen en meten van lengtes en oppervlakten, wat je als de meest elementaire vorm van wiskunde kunt opvatten. Wat je precies aan wiskundekennis nodig hebt hangt af van het soort vervolgopleiding wat je wilt volgen, maar een elementaire kennis van omgaan met getallen en meten van lengtes en oppervlakten is toch wel een minimale vereiste.

Ik heb het een keer aan mijn wiskunde leraar gevraagt en hij antwoorde dit: 'ja, misschien als je wiskundelerares wilt worden" Nou, hoezo motiverend!!

Maar ik doel nu op wiskunde b1, en niet op wiskunde a1,2 , waar de nadruk meer op statistiek ligt. (wat ik overigens een heel leuk onderwerp vind, kansbrekening ook wel trouwens) Het gaat mij meer om dat gedoe met functies, breuken etc. Daar ben ik gewoon zo slecht in. Wat we tot nu toe met natuurkunde heb gehad aan functies snap ik wel, maar met Wiskunde wordt er gewoon veel dieper op in gegaan.

Btw, veeeeeel reacties op deze vraag :p

Het is over het algemeen zo dat je in de natuurkunde uitsluitend met het toepassen van wiskunde in natuurkundige situaties bezig bent, en dat het zuiver wiskundige aspect dan niet zo van belang is. Wiskunde is in de natuurkunde een hulpmiddel en geen doel op zich.
Dat er bij Wiskunde B1 zoveel aandacht aan functies wordt besteed komt omdat we niet alleen in de wiskunde, maar ook in het dagelijks leven, regelmatig te maken hebben met dingen die met elkaar samenhangen, en dus door middel van functies kunnen worden beschreven.

Het is dan ook een actueel onderwerp, ook voor mij, aangezien ik zelf een wiskunde-achtergrond heb.

Niet alleen daarom, maar volgens mij is Wiskunde ook het meest gehate vak op school (over het algemeen gezien dan) en zullen mensen sneller zeggen dat het niet nuttig is.

Ik denk dat je daar wel gelijk in hebt. Toch kan wiskunde, als het tenminste op een aantrekkelijke manier wordt gepresenteerd, leuk zijn om te doen. Pas dan kun je het nut van wiskunde (want dat heeft het wel degelijk) leren inzien. Het feit dat veel leerlingen zo'n hekel hebben aan wiskunde ligt dus niet aan de wiskunde zelf, maar vooral aan de manier waarop het gepresenteerd wordt.

ik ken meer mensen die Frans haten uit de grond van hun hart
en gelukkig hebben wij een wiskundeleraar die heel gemotiveerd is en die het gewoon interessant maakt :)

Dat ben ik zeeeeekr met je eens. Al 4 jaar lang wordt Wiskunde mij zo'n btje onmogelijk gemaakt, omdat die gast die ik heb niet normaal les kan geven. Hij vindt het boek te makkelijk (wat 92% van de klas echt niet met em eens is) en gaat het dan ingewikkelder maken met eigen uitleg en dan gaat hij nog dieper op de stof in. En zo snap je er dus geen hout meer van.. :rolleyes:
Bovendien zijn de wiskunde rep's (die 1,5 uur duren) standaard te lang.

Dat hij het boek te gemakkelijk vindt komt omdat hij gewend is om wiskunde op universitair niveau te bedrijven. Het is bij het lesgeven niet de kunst om de leerlingen naar het denkniveau van de docent(e) omhoog te trekken, maar om als deocent(e) naar het denkniveau van de leerlingen af te dalen en de eigen uitleg op het denkniveau van de leerlingen aan te laten sluiten.
Anderhalf uur voor een wiskunderepetitie is inderdaad behoorlijk lang, zeker als je je realiseert dat dit de helft is van de tijdsduur die je op het examen krijgt.

Ja, daar zit em t probleem.. Hij begrijpt leerlingen niet. Niemand durft te zeggen dat ie iets niet snapt, want hij legt het 1x uit met een heel geïrriteerd gezicht, en als je het daarna vraagt is het: 'maar jullie zijn toch gymnasiasten! jullie moeten wat aankunnen!' etc enz.. ZUCHT.

vraag maar aan je leraar economie

Dat is precies wat ik in mijn vorige reply aanhaalde wat denkniveau's betreft. Hij is er blijkbaar zo mee vertrouwd om wiskunde op zijn (universitaire) denkniveau te bedrijven dat hij zich niet of nauwelijks voor kan stellen dat anderen (zelfs gymnasiasten) niet in staat zijn om ook op dat niveau wiskunde te bedrijven. Mijn standpunt is dat je als docent(e) de bereidheid en het geduld moet hebben om iets, dat 9 keer daarvoor niet duidelijk is geweest, nog eens voor de tiende keer uit te leggen, en het lijkt er op dat het daar bij jouw leraar (helaas) aan ontbreekt.

Ja, ik ben het volkomen met je eens. En ik denk zelf dat mensen op het atheneum beter zijn in beta-vakken dan gymnasiasten (in het algemeen dan maar weer he). Omdat je op het gym er gewoon twee tijdvretende vakken bij hebt (nu nog maar 1 :D), en daar voor kiest. Ik weet niet of hier een docent op het forum zit die dat kan beamen.. Maar volgens mij is het wel zo. In mijn klas zijn er echt onwijs veel mensen met een cultuur-profiel.

Dat is ontworpen om mensen totaal te laten aanpassen aan onze mechanische maatschappij, om mensen als willoze robots ultrarationeel nadenkend te laten leven, waarbij alle emotie en fantasie uitgebannen is. Ik erger me eraan dat onze maatschappij zoveel aandacht schenkt aan logica en taal en de rest in onze linkerhersenhelft.

Ik erger me ook dood aan hoe exacte vakken bij ons op school gegeven worden. Ik zit al op een school die geen goeie reputatie heeft (Piter Jelles Montessori te Westeinde, Friesland), maar ze doen er niet veel aan heb ik het idee.. Maar van wiskunde vind ik het vooral dat het slecht gegeven wordt (in hoeverre dit door de leraar/boek komt weet ik niet zeker). Ik doe dus N & T, dus ik heb wiskunde B1 en 2. Maar als wij 2 functies met hulpvariabelen krijgen en we moeten daar de top van berekenen, dan leren wij eigenlijk alleen maar de handelingen die je moet verrichten om tot het goeie antwoord te komen. Je leert niet waarom.... Kent iemand dit probleem, en welk boek worden er bij jullie gebruikt? Ik heb Getal & Ruimte.

*zucht* nouja, zitten blijven dan maar... maar wel érg frustrerend als onze coördinator met een glimlach op haar gezicht zegt nadat ze m'n 2e eindrapport heeft gezien "tja, er is er maar 1 verantwoordelijk voor je cijfers!" Grr.. Ik vind exacte vakken heel interessant (dat is ook de voornaamste reden dat ik het gekozen heb denk ik, want echt goed ben ik er niet in), maar dit verpest het gewoon... Maargoed, heeft iemand dit probleem ook?

ben ik het niet totaal mee eens. Aan de ene kant zou ik willen opmerken: "wat is er dan zo goed aan emotie?" kun jij rationeel verklaren wat er goed aan is? Dat is nog best een lastige kluif.

nu ervan uitgaande dat het zo is, want ik wil het best als aanname doen, kun je niet zeggen dat wiskunde niet nuttig is. Het helpt je op een andere manier tegen zaken aan te kijken. Het is dan ook goed in combinatie met andere zaken. Het wordt op zichzelf onderwezen en ik mag aannemen dat men slim genoeg is om het te zien in het geheel van vakken. Je probeert eigenlijk een samenleving te creëren waarin een balans tussen exacte rationaliteit, emotie en fantasie.

In het ideale geval zouden mensen van alles een klein beetje kennis moeten hebben om zich vervolgens in te specialiseren. Dat is helaas nietzo en daarom is het goed dat juist exacte scholing (al is het maar mondjesmaat, en dat is maar goed ook) onderwezen wordt aan iedereen.

Dat is wel een heel negatieve manier om tegen wiskunde aan te kijken. Overigens werd de wiskunde bij de oude Grieken ook al als een exacte wetenschap beoefend zonder dat ze in de praktische toepassing daarvan geïnteresseerd waren (bhalve dan in het geval van Archimedes) en was er toen nog geen sprake van een mechanische maatschappij, dus wat dat betreft gaat je argument niet op. Bovendien is het niet zo dat het beoefenen van wiskunde een uitbanning van emotie en fantasie inhoudt. Wiskunde beoefenen kan een gevoel van voldoening geven en de wiskunde kan alleen maar verder worden uitgebreid (en dat gebeurt ook) door creatief te werk te gaan.

dat is allemaal goed kut voor je, maar aan het boek zal het niet liggen. wij gebruiken ook getal&ruimte, en die methode wordt zelfs op veel scholen gebruikt.
Ik denk, als ik je verhaal zo lees, dat het aan de manier waarop er les gegeven wordt ligt. Je kunt dingen ook zelf uit gaan zoeken. Het boek geeft voorbeelden en soms een bewijsje, maar dan kun jij gaan proberen te bedenken WAAROM dingen zo zijn. Daar kan je leraar ook vast wel eens bij helpen.
Suc6 verder, zitten blijven hoeft niet, want het jaar is nog niet afgelopen ;)