Beste vriend--> Maar is dat wel zo??
 

Dag jongens en meisjes... ik wil graag even een raad... van jullie ik weet namelijk niet meer zo goed wat ik met deze situatie aan moet...

M. is mijn beste vriend... we hebben altijd erg veel lol. Ik kan echt met hem lachen en met hem huilen... wat helaas ook wel eens gebeurd... De afgelopen weken is er een zekere vriend D van mij die M en mij tegen elkaar heeft proberen op te stoken... dit is natuurlijk niet gelukt en ik heb dan ook met die 'vriend'gebroken.

Misschien heeft er wat mee te maken waarom M nooit op de vraag reageert hoe het eigenlijk met hem gaat... Ik kan mijn hart wel bij hem kwijt... ik heb alleen het idee dat hij dit niet bij mij doet. En ik krijg steeds meer het gevoel dat er dus echt wat met die jongen aan de hand is... (Ik zou er naast kunnen zitten... maar dat denk ik helaas niet).

We zien elkaar elke dag heel veel... we doen het zelfde werk, sporten altijd samen en gaan ook samen op stap... maar waarom heb ik toch het gevoel dat ik hem niet ken?

Dit blijkt wel uit het feit dat ik weet dat M naar de kerk gaat, dit heeft ie mij ook wel verteld... alleen welke kerk en hoe vaak...??? Ik weet niet eens of hij zelf wel gelooft (hij moet namelijk mee van zijn ouders)


Wat moet ik hier nou mee...??? Wie herkent deze situatie, of wie heeft iets waar ik wat aan zou kunnen hebben ?

Alvast bedankt voor jullie reacties http://forum.scholieren.com/smile.gif

meer vragen.
maar ook je grens kennen ik ken hem niet en dus zeker niet zijn verleden maar volgens jou beschrijving is het een behoorlijk gesloten persoon..
dus is comminucatie met hem wat lastiger

Groetjes

Edwin

Helaas, dat verleden ken ik ook niet zo goed. Daar zou ik dus wel heel graag wat over te weten komen... maar dat blijkt heel moeilijk...

Als ik gewoon weg vraag hoe het gaat... doe ik het dan fout?

iemand helemaal kennen denk ik dat je nooit doet
ik heb ook mensen die me al langer dan 4 jaar kennen en nog niet alles over me weten
maar ik weet ook dat ik niet alles weet over hen
en ik denk dat dat eigenlijk het beste is
dat je iemand niet volledig kent
en iemand zegt ook maar tegen u wat hij echt kwijt wil en wat niet
dus echt achterhalen wie hij juist is zal je volgens mij nooit doen
hem wel goe kennen daar niet van

ligt een beetje aan je vriend. Als het gewoon iemand is die niet graag over zichzelf praat: accepteer dat dan. Ik heb een vriendin die nooit iets persoonlijks vertelt, daar houdt ze gewoon niet van. Ik dacht eerst dat het aan mij lag, dat ze me niet meer leuk vond of zo, maar zo zit ze nu eenmaal in elkaar. Na een jaar of 5 geduld is ze nu wel een héél klein beetje losser geworden, maar écht kennen zal ik dr nooit. Maakt ook eigenlijk niet uit: dat houdt het spannend. Ze kan me nog steeds af en toe verbaasd laten staan en dat kun je van weinig mensen zeggen. Dus. Als je vriend een gesloten karakter heeft zou ik me geen zorgen maken. (of heeft ie misschien persoonlijke problemen, dat ie daardoor dichtslaat?) Jij kent hem het beste, dus je moet het zelf beoordelen. Zolang hij je niet gaat mijden of zoiets is er denk ik iets anders aan de hand (dus dan ligt het niet aan jou). Succes

Praat met hem.
(praat met zeven hoofdletters)

Ik herken me wel in M op een bepaalde manier. Sommige mensen zijn gewoon ondoorgrondelijk.. Praten is het sleutelwoord.. Op het juiste moment op de juiste manier de juiste vragen stellen http://forum.scholieren.com/wink.gif

dat is eigenlijk alles..
Add me eens op msn, dan praten we er eens over ofzo

Genesis

Ik ga verder wel goed met M om. Alleen ik denk zelf dus dat hij ergens mee zit. Hij laat het soms overduidelijk merken, de ene keer is ie supervrolijk en 10 min. later is hij een en al http://forum.scholieren.com/frown.gif... Als ik dan vraag wat er is is ie opeens moe... Als dat 1 of 2 keer gebeurd kan ik me er iets bij voorstellen... maar zo vaak???? Ik weet het niet...

Zal ik toch iets fout doen dan....?

Bedankt voor jullie reacties

Ik denk dat dit een soort roep om hulp is tov jou.
Want, wanneer hij absoluut niet zou willen dat jij er iets van zou weten, zou jij er ook niets van merken (klinkt bot, maar weet uit ervaring dat dat zo is 99 v/d 100x)
Maar misschien heeft hij zelf nog niet helemaal buwust door dat hij best wel met veel dingen zit en daarover het ook best wil hebben, dus ik denkdat het enige is dat jij kan doen hem laten merken dat je hem wel wil stuenen, praten etc..
Je kan het em vragen ook, hoewel dat niet persee veel hoeft uit te maken als hij het niet zelf wil, maar toon begrip voo rhem, en laat hem merken dat je er in iedregeval voor hem zal zijn op het moment dat dat nodig is..

...sterkte.. http://forum.scholieren.com/frown.gif