Dag jongens en meisjes... ik wil graag even een raad... van jullie ik weet namelijk niet meer zo goed wat ik met deze situatie aan moet...
M. is mijn beste vriend... we hebben altijd erg veel lol. Ik kan echt met hem lachen en met hem huilen... wat helaas ook wel eens gebeurd... De afgelopen weken is er een zekere vriend D van mij die M en mij tegen elkaar heeft proberen op te stoken... dit is natuurlijk niet gelukt en ik heb dan ook met die 'vriend'gebroken.
Misschien heeft er wat mee te maken waarom M nooit op de vraag reageert hoe het eigenlijk met hem gaat... Ik kan mijn hart wel bij hem kwijt... ik heb alleen het idee dat hij dit niet bij mij doet. En ik krijg steeds meer het gevoel dat er dus echt wat met die jongen aan de hand is... (Ik zou er naast kunnen zitten... maar dat denk ik helaas niet).
We zien elkaar elke dag heel veel... we doen het zelfde werk, sporten altijd samen en gaan ook samen op stap... maar waarom heb ik toch het gevoel dat ik hem niet ken?
Dit blijkt wel uit het feit dat ik weet dat M naar de kerk gaat, dit heeft ie mij ook wel verteld... alleen welke kerk en hoe vaak...??? Ik weet niet eens of hij zelf wel gelooft (hij moet namelijk mee van zijn ouders)
Wat moet ik hier nou mee...??? Wie herkent deze situatie, of wie heeft iets waar ik wat aan zou kunnen hebben ?
Alvast bedankt voor jullie reacties