te oud of kan het wel?
 

Hoi, ben zostraks uitgeweest met een (man) van 23.
Ikzelf ben 15, maar kwa innerlijk/uitlerijk denkt iedereen dak 17 ben.
het was erg gezellig.
hijj wou me toen k thuis was zoenen, maar toen ik dat niet wou maakte hij er totaaal geen probleem van, en dat vonk super.
hij wil nog eens afpreken om naar de film te gaan.
hij wou ook rozen voor me meebrengen, maar omdat de winkels dichtwaren kon het niet meer, maar heb een armbandje van hem gekregen.
het is een hele lieve, betrouwbare man, en als het aan mij ligt zouden we wat met elkaar kunnen krijgen.
hij denkt er ook zo over.
Alleen het probleem is mn ouders, ze vinden 23 te oud, want we hebben t er als eens over gehad.
wat denken jullie? issie te oud? gove me your oppinions!

liefs Angela

Hmmz, het kan wel, maar kijk het eerst nog een poosje aan. Hij is al veel verder dan jij bent en dat maakt het lastig, omdat jullie waarschijnlijk allebei andere verwachtingen zullen hebben. Maar hij wil zich wel voor jou aanpassen blijkt...

Kijk het even aan zou ik zeggen, doe niets overhaast.

Snow :cool: (wiens ouders 10 jaar schelen)

dank je voor je reacite :)

23 is niet oud. 15 is wel jong.

Ten eerste wil ik zeggen: Liefde maakt blind. Bekijk het rationeel en je zult inzien dat ook die jongen weet dat een 15-jarig meisje een totaal ander leven heeft dan een 23-jarig meisje (een meisje van zijn eigen leeftijd dus).

Ik vermoed dan ook, dat hij kansloos is en geen vrouw van zijn eigen leeftijd kan krijgen, en jou, een lief onschuldig jong meisje, gaat gebruiken om seks te hebben.

Laat je niet gebruiken, en trap er niet in.

Maar ik kan het ook mis hebben hoor. Hij kan ook een geestelijke achterstand van 8 jaar hebben.

In dat geval: Ga wel met hem naar de film, maar leer hem sowieso beter kennen voor je een band met hem aangaat!

ik wil hem sowieso beter leren kennen en ddat weet hij ook.
drom wilde ik ook (nog) niet zoenen.
ik wil m ook nog uithoren over hoe hij denkt over een relatie tussen een 15 en 23jarige..
wrom moet t over sex gaan?
hij kan genoeg vrouwe/meiden krijgen van alle leeftijden, raar dat ie dan toch voor mij kiest.. vind je niet?

omg 23.... :eek:

"Hoi Papa/schat,
Zullen de we De Kleine Zeemeermin kijken?"
"Nee m'n lief, 'k ga naar de kroeg."


Anders:

"Wat zijn je dromen, Govert?"

"Wel, 'k zou graag kinderen willen, een gezin stichten. 'k werk nu fulltime, dus 'k ben flink aan het sparen. En jij?"

"Ik zou zo graag een keer naar de Efteling willen"


[ok, die waren wel erg krom...maar 't is ook al laat he :)]


90% zeker dat hij niet aan z'n ouders verteld over jou + je leeftijd.

zo vaak ziet ie ze niet...
hij woont in Meppel, en zn ouders in Rotterdam...

kan t ook een SERIEUZE text zijn?....

En, dat maakt 't ok om geen contact te hebben met papa en mama? Zou jij het niet fijn vinden als je van de daken kon schreeuwen dat je de liefste jongen van de wereld zou hebben?


Andere vraag:
Stel je voor dat jij 30 bent, mama van een dochter van 15. Zou jij het dan ok vinden als ze een vriend van 23 zou hebben? En nu niet meteen "ja" roepen omdat jij dat wel (graag?) zou willen. Maar, kijkend, en doelend op het mama-dochter principe. Zou jij het aanraden? Zou je niet bang zijn dat je dochter zich zou verwerpen aan de macht van een veel ouder iemand?

Waag het is om "nee" te zeggen :p


iig...wees op je hoede en doe niets wat je liever niet wilt. Je bent niet preuts als je iets niet wilt. Het duidt alleen op een goede verstandshouding en eigen mening. (Y)

Een mamma die zelf op haar 15e een kind kreeg, zal er in zo'n geval óf erg overdreven negatief over zijn, óf het zal haar niets kunnen schelen, dus dat is niet zo'n goede vergelijking, wel?

@ sweet dreams: Goed dat je zelf in ziet dat het leeftijdsverschil een probleem zal kunnen zijn, en goed dat je hem niet meteen wilde zoenen. Het viel me alleen op dat je hem een 'man' noemde, en de meeste 23jarigen die ik ken zijn toch nog meer een jongen dan een man. Is deze persoon dan zó volwassen, dat-ie nu al de qualificatie 'man' verdient? (ik kan natuurlijk ook bevooroordeeld zijn, want mijn nicht van 26 vind ik een meisje, en een wiskundeleraar op school van 27 vind ik een man, en dat komt duidelijk doordat ik mijn nicht beter en langer ken dan die wiskundeleraar)
Het leeftijdsverchil zal alles wel moeilijker maken. Jij zit nog in de derde/vierde klas van de middelbare school, hij werkt al of is al tijden student, dat is best een verschil. Jullie zullen rekening met elkaar moeten houden en compromissen sluiten, meer dan in een gewone relatie. Hij zal ook wel het liefste een 'echte' relatie van een jaar minstens willen, terwijl jij misschien nog liever 'verkering' van drie maanden hebt. Ook zullen veel mensen in je omgeving het niet zomaar accepteren, inderdaad vooral je ouders.
Misschien kun je 'wat vrienden' uitnodigen thuis en dan hem ook, zodat je ouders kunnen zien dat hij te vertrouwen is. Als je met je ouders over het leeftijdsverschil praat, ga dan niet schreeuwen of huilen of drogredenen gebruiken of ze beschuldigen van dingen die er niets mee te maken hebben. Blijf rustig en redelijk. Als je je gedraagt als een puber, zullen ze vast niet denken 'ja, ze heeft gelijk, ze is er volwassen genoeg voor'.
Verder raad ik je aan om wat rustig aan te doen en er reëel over te blijven, zodat je weet waar je mee bezig bent.

Mja. Het feit dat je hem een man noemt en geen jongen zegt volgens mij al genoeg over hoe je er zelf tegenaan kijkt. Ook dat jij al niet wil zoenen na de eerste date en hij op zich in een relatie waarschijnlijk vrij snel sex wil, lijkt me een lastig punt.
En inderdaad, jij en hij zitten op een heel ander niveau... Ik zou het niet doen als ik jou was.

Nou ken ik overigens wel een stel die bij elkaar kwamen toen zij vijftien was en hij 23 en nu nog steeds bij elkaar zijn (drie jaar later), maar zij was echt zo'n type dat op de basisschool al bij volwassenen rondhing in plaats van bij leeftijdsgenoten... Ze wou zó graag volwassen zijn, meetellen in de 'echte' wereld...

Ik denk dat 23-15 een beetje een te groot verschil is. Als het nou 28-20 was kon het denk ik wel, maar op deze leeftijd zitten jullie op een totaal verschillend niveau volgensmij. Ik zou het even aankijken als ik jou was....

23 en 17 is al te groot verschil

waarom heb ik toch altijd zoveel moeite met voorstellen hoe dat dan zou moeten gaan tussen mensen met zulke leeftijds verschillen ?!?!

Maar ook gewoon.....wat ziet iemand van 23 nou in iemand van 15, en andersom......wat ziet iemand van 15 in iemand van 23 :confused:
Tuurlijk, je kan elkaar harstikke aardig vinden. En je zal best goed met elkaar op kunnen schieten enzo. Maar ja.....daar blijft het dan toch bij.

Ik probeer het echt niet af te kraken ofzo, maar dat is gewoon hoe ik er over denk. Ik snap dat soort dingen niet.

Ik vind het niet kunnen.

Absoluut niet mogelijk. Hij is een man, jij bent een klein meisje. Als het nou 17 en 23 was dan had ik misschien anders geantwoord. Maar 15 en 23 is echt uit den boze.

Tsja... het kan wel.
Ik ben een groot voorstander van 'probeer het uit, kijk waar het heen gaat'.
Als je het niet probeert, zul je het ook nooit weten. Als je het wel probeert en het gaat mis, zul je even een gebroken hartje hebben maar dan heb je er wel weer van geleerd enzo.

Dan benader je het alleen maar van de positieve kant, namelijk als in elke andere verkering met een jongen van je eigen leeftijd...gewoon kijken waar het schip strandt, nooit geschoten is altijd mis. Maar als je zo'n groot leeftijdsverschil hebt is dat misschien niet zo'n goed idee vanwege de ongelijkwaardigheid van partijen. Die jongeman heeft waarschijnlijk grote invloed op haar, misschien macht over haar, laat haar dingen doen waar ze het achteraf niet mee eens kan zijn. Om dat soort dingen te voorkomen moet je er niet aan beginnen.

In eerste instantie zal het allemaal wel goed lopen als jullie allebei verliefd zijn, maar jullie zitten toch in een andere 'levensfase' (jij op school, hij er allang vanaf) en ik denk dat die uiteindelijk toch te verschillend is voor het hebben van een relatie.

Voor mijn gevoel kan het niet, ik vind het leeftijdsverschil te groot, vooral omdat jij nog zo jong bent.

Maar het feit dat je eraan twijfelt en het op een forum aan onbekenden vraagt, zegt in mijn ogen al genoeg.

ik ben voor een 15jarige opzich wel "volwassen."
Dat hoor ik van iedereen.
Tuurlijk zal niet het makkelijk worden, maar proberen kan altijd vind ik.
je zult nier zeggen kwa hoe ie zich gedraagt dat ie 23 is, sneller jonger, maar jah, het blijft natuurlijk 15 en 23..
Maar aan jullie reacties heb ik wel veel.
bedankt.
Ik zou ALS ik wat met hem zal krijgen eerst een goed gesprek willen, over hoe hij denkt over een relatie tussen een 15 en 23jarige.
Want hij zal wel weten dat het anders is als met ene leeftijdgenoot..

Kus Angela

ik twijfel niet.
als iedereen op de wereld zou zeggen van het kan niet, en wij willen elkaar, jammer dan voor diegene.
Maar ik wil gewoon eens kijken hoe "nederland" er tegen aan kijkt.

Helemaal gelijk in. Je kan er natuurlijk altijd voor gaan, maar hou wel voor ogen die zoveel mensen er niet voor niets tegen zijn. Er zit dus zeker een kern van waarheid in.. :)

Efteling is best leuk! Land van Ooit.. ;)

Oké, on topic:

ik vind acht jaar op dit moment best wel een groot verschil.. Het is in jullie geval het verschil tussen een volwassen man en een kind (ja sorry, maar dat ben je nog echt). Ik begrijp wel dat jij het nu niet als zo'n groot probleem ziet (en misschien wordt het dat ook wel niet, als het klikt tussen jullie, mijn zegen heb je) maar toen ik 14/15 was vond ik het ook alleen maar *cool* als iemand van zoveel ouder interesse in mij toonde. Op mn 15e heb ik bijv een tijdje *wat* gehad met iemand van 24.. Nu ik zelf twintig ben denk ik echt: wat bezielde die jongen?

Sorry, maar hoe kan een "man" van 23 jaar vallen op een meisje van 15 jaar? Dat je op iemand die ouder is valt, dat kan ik begrijpen. Maar zoveel jonger...

die jongen werkt waarschijnlijk, en straks heeft hij een bedrijfsfeestje, en hij neemt zo'n 15jarige kleuter mee.. de mensen verklaren je dan echt voor gek, en voor pedofiel.

"Ha lul, heb je nog geneukt?!" vragen zijn vrienden.
Het enige dat hij kan doen is een beetje ongelukkig voor zich uit staren... :D

wat ene grapjurken zitten dr toch weer tussen he :rolleyes:

Toen ik zelf vijftien was, ontmoette ik mijn huidige vriend van toen 24. 't Kan dus, zolang je het zelf goed vindt...
Mijn vriend en ik hebben in het begin ook wel wat probleempjes gehad, twijfels etc.. Maar met praten zijn we daar goed uit gekomen..

Geef het een kans, als het verschil te groot blijk te zijn, jammer... Maar bedenk je; niet iedere jongen van 16 maakt een goede vriend voor een meisje van dezelfde leeftijd. 't Gaat niet altijd om leeftijd, maar ook om 'of het gewoon klikt', zeg maar... Ga d'r voor en je merkt vanzelf of het klikt of niet...

Toch is dit behoorlijk representatief voor de reacties die je zult ontvangen. Niet elk mens is een romantische dwaas die dit soort dingen afdoet met 'liefde kent geen leeftijd' en andere clichématige adagia. Je zult door zijn vrienden, door jouw vrienden, door je familie, door zijn familie, door eigenlijk iedereen met een schuin oog bekeken worden. Daar moet je tegenkunnen.

23 / 2 + 6 = 17,5

17,5 > 15

Nee, sorry, het kan niet.

Als je een jongen van 23 al een man noemt, weet ik niet of het iets zou kunnen worden. Je kijkt veel te veel tegen hem op, je ziet echt dat hij een stuk ouder is. Als je een relatie met elkaar aangaat, moet je op één lijn zitten en elkaar als je gelijke zien.
In jullie situatie lijkt het me niet dat jullie elkaar als je gelijke ziet. En daarbij gaat het niet alleen over je woordkeuze in je topic...

Yepz precies... ik vind het verschil ook een beetje groot.
Vraag me dan ook altijd af wat een jongen van 23 met zo'n jong meisje moet... :confused:

Leeftijd zegt niet altijd iets over persoonlijkheid... Een jongen van 23 kan zich best nog gedragen als een jongen van 18, en een meisje van 15 kan zich best gedragen als een meisje van 20... Niet iedereen is gemiddeld.

Ik vind het verschil wel groot. Jij zit waarschijnlijk nog op de middelbare school, hij studeert of werkt. Dan heb je een heel verschillend leven, dus dan loopt het ongetwijfeld een keer mis.

Mijn ouders hebben een heel verschillend leven, bij hen gaat het al ruim 25 jaar góed.. dus verschillende levens kan je goed met elkaar combineren...

Nee dat snap ik ook wel; alleen ik vind het niet echt gezond overkomen.
Maar ik heb er geen problemen mee hoor; zolang zij er maar gelukkig mee zijn, maar dan kan ik het toch nog een groot verschil vinden!

Ach toen ik 15 was had ik ook altijd oudere vriendjes. Vooral omdat je jezelf dan een stuk volwassener voelt. Ik heb 2 jaar een relatie gehad met een jongen van 20 ( toen ik 15 was) en dat is altijd goed gegaan, dus het kan wel, zolang je maar op een lijn zit met elkaar. Het vervelende is vaak dat zulke jongens zich "superieur"aan jou voelen. En dat kan nog wel eens vervelend worden. Dus zolang jullie gelijk zijn dan moet het kunnen.

Snap ik :)

Heeft jouw moeder het dan met haar vriendinnen over Jim, en over hoe knap hij is, terwijl jouw vader druk is met zijn werk, en het met zijn vrienden over bijvoorbeeld de economie heeft? Dat soort verschillen bedoel ik namelijk.

Sorry hoor, maar niet alle meisjes van 15 zijn zo kirrig als hoe jij ze beschrijft...
En, even een schets van mijn ouders, mijn moeder heeft veel opleidingen gedaan, is behoorlijk intelligent. Mijn vader heeft niet eens z'n basisschool afgemaakt, heeft dan ook geen werk en is gewoon heel anders... Ze lijken voor geen meter op elkaar, houden totaal van verschillende dingen... Maar tóch houden ze van elkaar... Je kan overal wat van maken, als je maar wil... En in een relatie met verschillen moet je gewoon allebei moeite doen om het te doen laten werken, maar het kán.

ik heb nu wat met hem.
we zijn dr achter gekomen dat we héél vele gemeen hebben en over ene boel dingen t zelfde denken.
ik denk eerder gezegd dat het wel gaat lukken, maar het is nog maar net aan dus we zullen zien!

silvio, k hou van je!

god je zegt nu al van em te houden!..weetje dan wel wat houden van betekent ?als je iets hebt met iemand die je als ''MAN'' aanspreekt...dat zit volgens mij niet goed marjaah...van fouten moetje leren en dat ga jij vast wel merken..

(sorry als ik te negatief overkom maar heb ervaring met dit soort relaties..mn vriendinnen dan..)

Silvio...ook dat nog :D

Hij heeft toch toevallig niet een achternaam die met R begint he? :D

Ik wil niet lullig doen hoor, maar ik vraag me af wat die gozer bezielt om met een meisje van 15 aan te pappen! Et zal ongetwijfeld een prima kerel zijn, maar ik vind dit best wel ziek eigelijk.Khoop dat et lang aanblijft enzow, maar ik zie dr nie veel heil in....

uh nou nee... wattan? :confused:

ik ken 2 meiden die ook hebben met oudere "jongens."

meisje 15- jongen 22
meisje 16- jongen 25

ze hebben sowiezo al anderhalf jaar wat met elkaar, dus het kan wel.
Ach houden van..
dan doe k het zo:

silvio, ik ben verliefd op je! :rolleyes:

sorry voor mijn negatieve reactie maar het verschil is simpelweg te groot. Het leven dat jullie leiden is compleet verschillend. Ik ben wel van mening dat als jullie allebei een stuk ouder waren geweest bijvoorbeeld 30 en 38 dat de kans van slagen dan een stuk groter was geweest omdat jullie dan beide een vastere structtur in jullie leven hadden gehad.
Ik ben van mening dat je daar nu nog te jong voor bent.
Maar men zegt dat liefde alles kan overwinnen dus je kunt het altijd proberen

Nee, maakt niet uit...was echt zo'n grapje waarbij je het meteen moest snappen, als je 't gaat uitleggen is het niet meer leuk.

Je moet in uitzonderingen geen regel zien.