[verhaal] Fleur
 

Ik heb de afgelopen maanden niet stil gezeten. Heel veel ideeën zijn ontstaan, dit is er één van. In mijn hoofd al helemaal uitgewerkt, dit is het eerste begin op papier. Laat alsjeblieft weten wat je er van vindt, of de strekking nu al een beetje duidelijk is en wat ik kan verbeteren.


Fleur

Er scheen een waterig zonnetje door de wolken heen toen ze bij Meike aanbelde. Vanochtend was ze opeens naar huis gegaan. Ze zei dat ze buikpijn had.
De deur ging open. Meike's moeder.
"Is Meike er?" vroeg ze.
Meike's moeder knikte.
"Is alles goed met haar?"
Meike's moeder schudde haar hoofd. "Fleur, ik wil even met je praten."
Ze pakte haar teder maar dwingend bij de arm en trok haar voorzichtig de hal in.
"Ssst... ze slaapt."
Fleur keek omhoog het trapgat in. Ze kon Meike's slaapkamerdeur vanaf hier zien. Hij was dicht.
"Maar wat is er dan?"

Ze waren in de woonkamer. Fleur zat op de bank, Meike's moeder op de grote bruine stoel bij het raam. Met haar vingers friemelde ze aan haar haren. Haar handen trilden een beetje.
"Wat is er dan?" herhaalde Fleur.
Stilte. Buiten hoorde ze een auto langsrijden. Verdwaald zeker, dit was een doodlopende straat en Meike's huis stond aan het eind.
"Ik moet even met je praten," zei Meike's moeder weer.
Fleur knikte. Ja, dat had ze al begrepen. Wat zou er met Meike zijn dat haar moeder haar persé wilde spreken? Het zou toch niet ernstig zijn? Misschien zat er wel iets in haar buik dat er niet hoorde en moest ze naar het ziekenhuis. Of iets anders...
"Meike is vanochtend voor het eerst ongesteld geworden."
Was dat het? Niets ernstigs?
"Ongesteld?"
"Ja."
Fleur glimlachte. Ze wist hoe graag Meike ongesteld wilde worden. Hoe jaloers ze op haar was toen zij het in groep acht al werd. En hoe verdrietig ze was toen ze er achter kwam dat bijna alle meisjes uit hun brugklas al ongesteld waren.
"Ik ben ook al ongesteld," zei ze.
Meike's moeder knikte. Ze opende haar mond, maar sloot hem weer. Fleur zag dat ze diep adem haalde en de moed hervatte.
"Het wordt nu tijd dat jullie normaal met elkaar omgaan."

Haar adem stoke. Wát? Normaal met elkaar omgaan?
"Je weet best wat ik bedoel, Fleur. Jullie zijn zo close, te close zelfs. Kijk, toen jullie klein waren, konden jullie best met elkaar in één bed liggen, dat vonden wij alleen maar schattig. Maar nu zitten jullie op de middelbare school, Meike is ook ongesteld geworden, het wordt tijd dat jullie je volwassen gaan gedragen."

Fleur slikte. Ze wist niet wat ze moest zeggen, kon alleen maar met grote ogen naar Meike's moeder kijken. Het was alsof ze plotseling in een vreemde taal sprak, die ze niet kon verstaan, omdat ze die taal nooit op school geleerd had.

"En laatst op Meike's verjaardag zoenden jullie elkaar op de mond. Je weet toch wel dat zoiets gewoon niet kan?"
Fleur wilde antwoord geven, hoewel ze niet wist wat, maar Meike's moeder praatte weer verder, de woordenstroom leek niet meer te stoppen.
"Altijd als je hier bent, gaan jullie meteen naar boven. Dan gaat de slaapkamerdeur op slot en horen wij alleen maar zacht gefluister en gegiechel. Wat doen jullie dan?"
Ze keek haar vragend aan, maar verwachtte geen antwoord. Trouwens, het ging haar ook niets aan.
"Fleur," besloot Meike's moeder, "mijn dochter is nu groot. Ze is ongesteld geworden en ze moet zich nu volwassen gaan gedragen. Dat zou jij ook eens moeten doen."

Ongemakkelijk zat ze op het puntje van de bank. Bijna viel ze er af. Haar ademhaling ging sneller dan anders. Bedreigd voelde ze zich, door de vrouw die ze al haar hele leven kende.

"Maar ik mag toch nog wel van Meike houden?"
"Niet op die manier, Fleur. Niet meer op die manier."

"Het is jouw schuld," fluisterde Maarten in haar oor toen ze op de te kleine achterbank van de auto zaten. Weilanden flitsten voorbij toen ze haar gezicht van hem afwendde. Een eenzame traan gleed langs haar wang naar beneden.
Even keek ze achterom. De stad verdween achter hen als een boot die langzaam zonk in het water. Al een maand na het gesprek dat ze met Meike's moeder had gehad, verhuisden ze opeens. Misschien had Maarten wel gelijk.

Wat een mooi idee!

echt heel mooi (y)

Mooi stuk :)

Echt mooi!!

Ook hoe je zo ineens van het ene deel naar het andere gaat!!
Je weet precies op het juiste moment te stoppen! (y)
Echt het is top!!

Dus ik moet hier maar mee door gaan? :)

Ja heel goed geschreven

zeker weten :D
Alleen, een ding begrijp ik niet helemaal...wie is maarten??
:confused:
Dit is het eerste verhaal dat over een "normaal" onderwerp gaat, dat wel heel goed geschreven is ( en dat is bijzonder )
Dus, zeker doorgaan! :D

Ja je moet zeker weten door gaan!!!


Ik denk dat Maarten de broer(tje) is van Fleur.
Want ze zitten samen in de auto en gaan verhuizen.... Maar ik kan het fout hebben. natuurlijk weet Anneee het het beste!!

Ja. :) (y)

Goed, duidelijk verhaal, leest lekker, gaat precies op
het goede moment over naar een ander gedeelte..

Klopt. :)

Dit stukje tekst is een terugblik. Het eigenlijke verhaal gaat als volgt (ik moet het nog wel schrijven :D): Fleur gaat studeren in de stad waar ze tot haar 12e gewoond heeft. Ze moet hospiteren in een studentenhuis. Ze ontmoet iedereen, behalve één bewoonster, die op dat moment niet thuis is. Fleur wordt uitgenodigd om in het studentenhuis te komen wonen en dan blijkt dat die ene bewoonster Meike is.

prachtig verhaal

wouw, mooi begin.. gaat hij verder.. please???

wanneer komt het vervolg??

wow wat geweldig! (y) :)

:) Ik ga in de zomervakantie pas verder werken, heb het nu echt veel te druk... maar ik geloof wel dat ik verder moet gaan. :D

Mooi geschreven, leuk verhaal, zeker mee doorgaan.

Misschien is het wel een idee om die terugblik anders vorm te geven, bijvoorbeeld cursief ofzo, nu is het niet duidelijk dat dit een flashback is, en wordt het verhaal moeilijker te begrijpen.
-tenzij natuurlijk het komende stuk een heleboel verduidelijkt-

mjah zeker wel!! :D :D

Dit is niet het begin van het verhaal hoor. Gewoon een scène die ergens middenin het verhaal zal vallen. Maar dit had ik al in mijn hoofd zitten, dus dat wilde ik graag opschrijven. :)

oh, ok :) dan heb ik niks gezegd ;)

Dit is echt een mooi verhaal! (y) (y) (y)

Het eerste verhaal waarvan ik het boek zou willen hebben!

GRTZ :D :) :cool:

(y) Ik geloof dat jij talent hebt.

ik wil meer!!!!!!!!! ben benieuwd hoe het afloopt, leuke stijl heb je

Ja je moet echt door gaan!!

Als je stopt wordt ik boos :mad: (niet dat jij er wat aan hebt als ik boos wordt maarja)

Het is echt een GOED verhaal!!!

is het nu nóg geen zomervakantie? :o

Vandaag ga ik verder. :p

Mag ik mijn vorderingen hier melden? :)

Ik ben nu begonnen met het echte verhaal, vanaf het begin. Veel flashbacks, waardoor er langzaam een rode draad ontstaat in het verhaal. En waardoor de lezer langzaam Fleur leert kennen. Ik werk op een andere computer en kan nu nog niets laten lezen, maar misschien dat het dit weekend lukt om een stukje online te zetten. Ben ook erg benieuwd wat jullie er van vinden. :)

ik ben ook erg benieuwd naar het vervolg :)

Ik ook... :)
* komt het nog voor zondag? *

:cool: (y)

Kom maar op! :)

Leuk! *wil meer lezen*

Zielug :(

Hmm... nee dus, want ik was de diskette vergeten. Misschien vandaag nog of morgen.

vandaag dan misschien? :o

nog niet :(
vind het in ieder geval een goed stuk en ben heel benieuwd naar hoe het verder gaat!

leuk verhaal. het leest makkelijk weg en is leuk geschreven

Als het goed is ben ik dinsdag pas weer in mijn kamer, dan kan ik kijken of het me lukt. :o Vakantie... ;)

jamaar.... ik ga woendag op vakantie... :(

Hmm... hier weer een stuk dan. Ze is nu in het nieuwe huis waar ze gaat wonen. Ze studeert hier al. (ik weet niet of het goed is, laat me dat maar weten :))

Kapot was Fleur. En een hoofd vol verhalen. Een dag verhuizen naar haar nieuwe kamer, 's avonds een eerste meidenavond met haar nieuwe huisgenoten. Sara en Marieke. Ze waren super, net als de kamer. Nu moest ze die derde nog ontmoeten. Dat theater-meisje, heel alternatief volgens Marieke. En ze was nieuwsgierig, zo nieuwsgierig! Ze wist niet eens haar naam.

Toen ze de volgende morgen wakker werd, kon ze haar droom niet meer herinneren. Leeg was haar hoofd weer, en toch ook zo vol. Wie was haar andere huisgenootje toch?

Het huis was stil. Sara had een briefje achtergelaten. Dat ze naar college was. En Marieke was een dagje naar het strand met vriendinnen. Die kwam vast roodverbrand terug. Hahaha, stond er ook. Fleur grinnikte. Dat zou ze wel zien vanavond. Ze zuchtte en voelde zich opeens intens gelukkig. Eindelijk had ze die kamer gevonden waar ze al een jaar naar op zoek was!

Voorzichtig opende ze de deur. Even voelde ze zich schuldig, maar dat schudde ze van zich af. Ze had toch zeker recht om te weten wie hier nog meer in huis woonde! En als dat meisje haar nog niet had willen ontmoeten, dan zou ze er zo wel achter komen. Wat zou een kamer over een bewoonster kunnen zeggen?
Op de muur hingen theaterposters. Op een kastdeur een grote zwart-wit poster van Marilyn Monroe. Ze deed de toneelschool, had Marieke gezegd, en ze had het heel druk met een project, daarom was ze er nooit. Toneelschool... het leek Fleur de leukste opleiding die er was. Jammer dat ze het talent niet had. Maar later wilde ze decors ontwerpen, dát kon ze wel goed. Misschien konden ze wel samenwerken, als dat meisje dat wilde.
De muren waren roze en paars. Artistiek was ze ook. En overal hingen grote bloemen. Apart. Maar mooi. Heel mooi.
Een foto stond in de vensterbank. Een meisje met donkere haren. Haar nieuwe huisgenootje? Nee, Marieke had ook gezegd dat ze roze haar had. Dan paste ze goed bij haar kamer. Of het vloekte misschien wel.
Op de grond lag niets, behalve een kleed. Slordig was ze niet. En in de hoek op een kastje stond een kom met een goudvis. 'Hugo', stond op een bordje naast de kom. De naam van het dier? Vernoemd naar Hugo Claus misschien, of Victor Hugo.

En toen... die foto... trok meteen Fleur's blik. Tussen de tijdschriften. Ze kon alleen de ogen zien. En de neus. Haar adem stokte. Haar vingers grepen naar de foto, duwden de tijdschriften opzij...

Meike?

Toen Marieke thuis kwam, zat ze op de bank een boek te lezen.
"Hee Fleur!"
Ze keek op.
"Jij bent rood!"
Ze herinnerde zich Sara's briefje en glimlachte.
"Ik verbrand altijd."
"Was het leuk?"
Marieke knikte en plofte naast haar neer op de bank.
"Ja, het was heel leuk. En wat heb jij gedaan?"
Fleur sloeg haar boek met een klap dicht, en legde hem op het tafeltje.
"Je mag wel doorlezen hoor, ik ben zo weer weg. Leren, weet je wel."
Ze schudde haar hoofd en trok haar benen op naar haar kin.
"Ik had toch geen zin meer."
Haar huisgenootje lachte.
"Marieke?"
"Ja?"
"Hoe heet dat meisje eigenlijk?"
"Welk meisje?"
"Dat hier ook nog woont, maar dat ik nog niet gezien heb."

"Meike."

Jezuss.. jij schrijft echt goed :)

I WANT MORE I WANT MORE...

Wanneer komt de restt :o ??????????

Oi :)

2 dingetjes, zo: die eerste zin vind ik niet echt wat, 'Kapot was Marieke.' Klinkt mooier in de normale woordvolgorde, vind ik.

En: 'Apart. Maar mooi.' Zou ik 'Apart, maar mooi.' van maken. Volgens mijn lerares Nederlands is het een stijlfout om een zin met Maar te beginnen (in hoge uitzonderingen toegestaan ;)) en ik ben het meestal met haar eens.

Het was Fleur, die kapot was. :p Maar je hebt idd wel gelijk.
Over dat maar ook, vind ik. ;)

Verder: (y)

Oi!

Over de spelling:
"Is Meike er?" vroeg ze.
Hoort te zijn: "Is Meike er," vroeg ze.
"Kapot was Fleur"
Lelijke zin.
"En een hoofd vol verhalen."
Ook een lelijke zin.
"Dat theater-meisje, heel alternatief volgens Marieke"
Hoort te zijn: Dat theater-meisje, heel alternatief, volgens Marieke
"Sara had een briefje achtergelaten. Dat ze naar college was."
Die twee zinnen zijn mooier als je ze samenvoegt.


Het begint loopt lekker. Ik kan er goed inkomen, het leest lekker. Je hebt een aardige schrijfstijl.
Alleen lijkt het deeleinde nogal... raar. Niet af, te snel afgekapt.
De zinnen die je maakt, zijn wel erg kort.
Het verhaal kabbelt lekker door. Fijn, hoewel ik moet zeggen dat ik 'iets' niet zo vind. Alleen kan ik juist niet zeggen wat dat iets is, dus je hebt er niet zoveel aan...

Ik heb nu het eerste stuk en het vervolg gelezen en ben echt benieuwd naar het volgend stuk. :)
Je kan goed schrijven. (y) (y)

Mja, dat vond ik dus ook al. Ik ben hier ook niet zo tevreden over. Heb het te snel geschreven, denk ik, ik wilde namelijk te snel naar het einde van deze scene toe.
Wel bedankt voor de foutjes, ik zal ze verbeteren als ik weer iets meer tijd heb (Morgan en Leonoor ook bedankt natuurlijk :)). En ik ben toch wel benieuwd naar dat 'iets'. ;)

Ow ja :o Ik moet ook teruglezen voor ik iets typ :P

MAG je geen vraagtekens als je 'vroeg ...' erachter zet? Dan doe ik dat nl ook altijd fout :\

mooi verhaal k wil meeeeeeeeeeeer :D