Vies (gedicht over verkrachting)
 

Ik loop door lege straten,
Bij de vroege morgendauw.
Voel me vies,
Voel me verlaten,
Wil dat ik weg ben hier, weg hier en gauw..

Tassen in mijn handen,
Misbruikt en bezeerd,
Voel me vies,
Voel dingen branden,
Voel me totaal verkeerd.

Misplaatst op deze aarde,
Mischien hoor ik niet hier,
Voel me vies,
Van geen enkele waarde,
Dat allemaal door die verschrikkelijke klier..

Hij had me niet moeten gebruiken,
Dan was er niks aan de hand.
Dan was ik blij,
Dan kon ik mijn levenslust ruiken,
Dan was ik nu niet totaal uitgebrand.

Wat moet ik nou,
Wat doe ik hier,
Mijn leven,
Geeft toch alleen maar pijn en geen plezier.

De wereld trekt me aan,
Ik wil niet meer,
Maar ik kan me niet zo maar laten gaan,
Doe ik andere mensen zeer.

Ik kom hier vast wel bovenop,
Krijg ook hem wel uit mijn kop.
Ik weet het word een moeilijke tijd,
Ik weet dat ik het kan..
Je kunt het, je kunt het meid!

Zelf geschreven, gezien uit de ogen van een meisje.. maar dat snapte je al neem ik aan..

Ik ga binnenkort een concept voor een bundeltje aan een uitgever sturen..

"outside myself" waar deze ook in komt!

deze is echt super mooi

Ja deze is ook mooi!!
Ik blijf het zeggen, bij elk gedicht dat je post!

heb een nieuwe gepost net!

Ja ik heb uhm gezien heb er al op gereageerd!!

kay!

Ik wil graag een beetje opbouwende kritiek geven als je serieus deze twee gedichten wilt laten opnemen in een gedichtenbundel.
Ik denk dat je, zeker in dit gedicht, moet gaan inkorten op de lengte. Naar mijn gevoel gebruik je een ongelooflijk grote omhaal van woorden en dat is niet nodig, en is voor gedichten bovendien niet erg passend.
Het beeld dat je schept is cliché en uitgekauwd. Het draagt niet bij aan het onderwerp, noch verwekt het bij mij een gevoel van verbijstering of spoort het mij aan tot nadenken.
Je vorm is wel okay, maar het metrum klopt echt van geen kant. Het leest zeer ongemakkelijk.
Desalniettemin denk ik dat je wel de potentie hebt om mooie gedichten te schrijven. Het moet volgens mij wel lukken, als je er iets meer tijd aan besteed.

Groeten,
Halogeen

P.S. Mag ik je een tip geven? Doe het niet over een meisje, maar over een verkracht jongetje. Ben je dan al een beetje op weg naar vernieuwing, alhoewel, de meest originele strevingen zijn vaak het meest cliché... maargoed.

Jee dan ga ik ook een bundel uitbrengen...Kan dat zo makkelijk trouwens? Gaaf, dan ga ik rijk en beroemd worden en mag ik kussen met Jennifer Lopez en zo...

Misschien dat ik mijn gedichten gebruik om mensen die in zulke situaties zitten te helpen..
Niet om jan en alleman er blij mee te maken... Dit gedicht is voor bepaalde mensen typisch en sprekend.. en voor die mensen schrijf ik het ook.. maar desalniettemin bedankt voor je commentaar.. Ik denk alleen niet dat ik mijn stijl ga veranderen.. Jammer dan..

ik vind het een mooi gedicht

Ik denk dat jij een stijl in je gedichten hebt die (ik weet het niet hoor) niet zo'n heel groot lezerspubliek heeft.. Ik wil mensen helpen met mijn gedichten.. Ik heb meerdere malen van mijn docenten gehoord.. Breng ze uit!!, docenten die soms zelf ook het een en ander hebben uitgebracht!

erg mooi.. ik heb dit zelf meegemaakt..
en ik vind het echt erg knap dat je dit zo kan schrijven..
zo herkenbaar, zo echt.. super!!! :)

*pinkt traantj weg* liefs liesje

Dit doet me goed, wist je dat ?

Ik ben het hier mee eens.

Ik geloof best dat anderen herkenning en mischien wel steun kunnen hebben aan je gedichten, maar taaltechnisch, qua taalgebruik en het metrum, is het niet bepaald geweldig en daar kijkt zo'n uitgever Zeker na.

Wat een hooghartige onzin (als U mij niet kwalijk neemt).
Ik weet niet of je ooit van vernieuwing gehoord hebt, maar een publiek hoeft niet bij voorbaat al te bestaan; ik zelf heb meer respect voor mensen die een nieuwe weg inslaan (in muziek, literatuur, poëzie of andere kunstvormen) en daar goed in zijn, en een nieuw publiek creëren, dan mensen zoals jij, die zich een bestaande stijl aanleren en daarop verder bouwen. Akkoord, je hebt een levendige fantasie (getuige je vele niet-bestaande gevoelens over zelfmoord, verkrachting en zelfverminking), en je schrijft het erg mooi op (het moet gezegd), maar deze minachting voor andere manieren van dichten vind ik wat ver gaan.

Ik zeg toch: "ik weet het niet hoor".. en met alle respect, jij kwam er best lullig tegenin toen ik kenbaar maakte dat ik een bundeltje uit ging brengen.. Mijn reactie daarop was serieus.. en niet negatief bedoeld!

Een uitgever let niet alleen op een al dan niet groot lezerspubliek, maar vooral op kwaliteit van de gedichten. Misschien zijn de reacties die je nu krijgt niet van die soort waarvan jij ze wil horen. Maar ik denk dat je er zeker rekening mee moet houden dat er meer mensen zo zullen reageren.
Ik vind jouw gedicht niet lelijk, maar mijn eerste gedachte was dat als dit uitgegeven wordt, ik mijn gedichten zeker moet opsturen. :o Terwijl ik daar nu ontzettend over twijfel, ik weet namelijk niet of ze goed genoeg zijn.
Deze reply bedoel ik trouwens helemaal niet vervelend, het is alleen dat het misschien goed is als je er rekening meehoudt dat uitgevers zeer kritisch zijn. En ja, ik heb er ervaring mee.

Maak van lege, verlaten straten? En die laatste alinea vind ik niet zo bij het gedicht passen. Voor de rest vind ik hem wel aardig :)

Uhm..Ik vind je gedicht heel erg mooi...Wel iets te lang...
Ben ik heel eigenwijs als ik zelf ook een gedicht over verkrachtign heb gemaakt..Ik zelf ben niet verkracht, maar kan me wel heel erg goed voorstellen hoe dit moet zijn...

Ik voel me vies
Gebruikt
Vies tot op mijn ziel
Gebruikt tot in mijn hart
Waarom ik?
Ben ik het niet meer waard
En waarom jij?
Waarom was juist jij diegene
Die dit bij me deed
Die dingen deed die ik niet wou
Waarom ben jij degene
Die me gebruikte tot in mijn ziel
Die mij in duizend stukken brak
Zodat ik nu niks meer weet
En niks meer wil voelen…
Waarom moest het gebeuren…?

okee waarom een gedicht schrijven over iets wat je niet zelf heb meegemaakt..enne ook ik sluit me bij halogeen aan, dat ut metrum niet echt lekker loopt...dit is ook een van de lastigste dingen bij een gedicht en het is moeilijk om al schrijvende je er aan te houden

Dat hoeft toch ook niet... Mensen dichten toch ook over oorlog, terwijl ze het nooit hebben meegemaakt...

Maar ook met veranderingen vind ik het gedicht niks,
het raakt me niet, ookal heb ik hetzelfde meegemaakt..