masker of niet?
 

Naar aanleiding van het topic over maskers wil ik jullie iets vertellen.

Meestal ben ik mezelf. Praat veel met vriendinnen over probs enzo.....ben ook zonder masker nogal stil en onzeker. Maar toch heb ik het gevoel dat ik de laatste tijd een masker draag.....weet ni hoe dat komt. Heb mijn vriendinnen mijn hart en vertrouwen gegeven.....toch heb ik nog steeds een maskergevoel. Heb in het verleden en/of recent geen verschrikkelijke dingen meegemaakt of zo.

Kan iemand mijn gevoel verklaren?

Groetjes Magicflower

Ik denk dat niemand altijd 100% zichzelf is. En dat het ook weinig te maken hoeft te hebben met of je alles verteld of niet ed... En stil en onzeker kan ook een soort van 'persoonlijkheid' zijn...bovendien is onzekerheid een gevoel dat veel mensen in de puberleeftijd kennen. Goed, nutteloze reactie misschien, hopelijk heeft iemand anders een wat nuttigere...

Zo nutteloos vind ik de reactie nochtans ni.

Bedankt om mijn verhaal ff te lezen.

Ik vraag me altijd af nu, hoe iemand nou niet 100% zichzelf kan zijn.

Is iedereen bezeten ofzo?

Onbewust doe je vaak anders dan je in werkelijk heid bent. Dit doe je om uiteenlopende redenen, vaak is het gewoon om bij de ander in een goed straatje te komen.

nou, k heb me echt 1,5 jaar vrolijk voor gedaan, altijd de vrolijke meid uithangen, terwijl k me van binnen gewoon echt kut voelde.. niemand die het heeft gemerkt(op 1 persoon na dan) das gewoon toneelspelen...

kuzzies mir

Jep, toneelspelen, doe ik ook, ben ik geloof ik erg goed in.

Van buiten de vrolijke jongen, van binnen de depressieve eenzame nerd.

Maar dit is wel 100% ikzelf, dus eigenlijk is het helemaal geen toneelspelen.

Ik heb er ook geen last van, van die altijd aanwezige lach... Andere mensen hoeven toch niet te weten hoe ik mezelf voel?

Maar dit is niet precies waar jij op doelt,geloof ik.

Nou dan ben je jezelf toch nog gewoon, alleen speel je een toneelspelletje.

En je onbewustheid is misschien nog meer jezelf, dan je bewustheid. .. . ..

ik denk daar wel es over na.
maar eigenlijk ben je dan ook jezelf. want het zit in jou om die keuze te maken om te doen alsof je vrolijk bent. als je begrijpt wat ik bedoel.
maar goed, laat ik het maar als een uitdrukking zien.

ik denk, dat als je wilt weten waarom het voelt alsof je een masker draagt, je es goed bij jezelf moet nagaan of je inderdaad doet zoals je je voelt.

Ik weet niet eens of ik nu echt mezelf ben of een masker op heb :confused:

als je altijd een masker op hebt, word je dan na een tijd niet het masker?

als k het vrolijke meisje uithang(das dan dus mijn masker) word k na loop van tijd niet vrolijk..
maar in andere gevallen zou het best kunnen denk k...

kuzzies

Ik wou net zeggen, eigenlijk heb je idd gelijk, je bent eigenlijk altijd jezelf, hoe of wat je ook doet, het blijft dezelfde persoon die het doet. Maar ik snap ook wel wat er wordt bedoeld met 'ik ben mezelf niet' oid.

Wanneer heb je dat gevoel? Welke aanleiding heeft het? Dus; waardoor wordt het veroorzaakt?

Hey,

Bedankt voor de reacties allemaal.

Waardoor het gevoel veroorzaakt word? ik heb geen idee.

Ik weet absoluut niks zinnig te zeggen......kan van sommige hier veel leren.......blijf het een boeiend onderwerp vinden.

Groetjes Magicflower

Een masker heb je meestal uit angst. Je bent bang dat anderen zien of voelen wat jouw gevoelens zijn. En die wil je beschermen met een masker. Het is dus niet alleen negatief, een masker, er zit ook iets positiefs (zelfbescherming) in. Je hoeft jezelf dus niet gelijk te veroordelen wegens het hebben van een masker.

Het is beter om cool en nuchter na te gaan, waarom dat masker zo makkelijk lijkt. Wat je er mee aan t verbergen bent, welk gevoel van jezelf je aan t beschermen bent. Vaak moet je daarvoor eventjes wat rustiger aan doen, om dat te kunnen voelen. Als je nagaat, waar je allemaal bang voor bent, en dat eventueel voor jezelf opschrijft, een paar dagen lang, dan kan de reden dat je dat masker hebt, daar tussen zitten. Als je dat vindt, zoek je een andere oplossing voor die angsten, of je stelt jezelf gewoon gerust, steeds opnieuw.

Zelf doe ik het vaak op deze manier. Misschien werkt het voor jou ook?

peter.

Hey Peter,

Bedankt voor de tip. Ik zal het zeker is proberen.

Groetjes Magicflower

Persoonlijkheid is iets wat je maakt: “mannetje maken”. Persoonlijkheid is een beeld creëren en dat doen we natuurlijk aldoor. Als ik naar de winkel ga en ik koop bepaalde kleding en ik ga naar de kapper en laat mijn haar op een bepaalde manier doen, dan zet ik gewoon een type, een karakter neer. Daar is niets mis mee. Als je bij het toneel bent dan kun je allerlei karakters, types verzinnen en spelen: ‘type casting’. De crux zit hem in het al dan niet geïdentificeerd zijn met een bepaald type. Je denkt dan dat je dat bent en zal van daaruit, permanent in vergelijking en afweging, je verhouden tot je omgeving. Je beweegt je niet vrij, heel, individueel. Je voelt je beperkt en probeert in een poging je vrijer te voelen “de ander, de omstandigheden” te bekritiseren en/of naar je hand te zetten. Je voelt jezelf meer -of minderwaardig.

Spéél met de verschillende karakters, afhankelijk van de omstandigheden. Als je er waarachtig vrij van bent om met die karakters, die persoonlijkheden, te spelen, geeft direct ruimte voor een helder bewustzijn dat flexibel en speels is van nature. We spelen zovele karakters op een dag: passagier in de bus, klant in de supermarkt, moeder/vader van je kinderen, patiënt bij de dokter, werknemer, werkgever, echtgenoot, etc.

Dan speelt het individu de persoonlijkheid en ben je je bewust dat je het speelt en ben je er vrij van in hetzelfde moment.

Persoonlijkheid is de buitenkant. De media maken hier gretig gebruik van door het creëren van allerlei persoonlijkheidstypes om het gewenste succes te behalen. Mensen worden gemanipuleerd in een gevoel van noodzaak om bepaalde artikelen aan te schaffen en er op een bepaalde manier uit te zien. We worden zelfs gemanipuleerd in onze gedragscode…. zodat we bijvoorbeeld moeten denken dat we “cool” zijn als we aldoor mobiel lopen te bellen. We horen “erbij” en leven in een vals gevoel van eenheid en geborgenheid.

gewoon dat masker van je smoel afrukken, KLAAR!

So, de eindconclusie is gewoon het volgende:

Het leven is 1 groot toneelspel.

Groetjes Magicflower

yep

ja, en midden in dat toneelspel houden mensen niet van 'hun' maskers ... :rolleyes: