Je teveel voorstellen over iets dat je niet kent doet dat iets geen eer aan. Het is eerlijker om het onbevattelijke (of het nog niet bevattelijke) zijn rechtmatige plaats terug in de orde der dingen te geven.
En om even filosofisch op je reactie in te gaan: Nietzsche voerde bij voorbeeld aan dat elke levende werkelijkheid slechts bestaat in een (wed)strijd van interpretaties, zoals een boek dat maar voort blijft leven door het conflict van interpretaties die ervan gegeven worden (dit is dus het conflict waar jij op doelt). En zo geldt dat uiteindelijk voor elke werkelijkheid -> Ze sterft af wanneer ze wordt vastgelegd in één, dogmatische en alles overheersende interpretatie. Vandaar dat Nietszche (en ik ook) de moraal bekritiseert die pretendeert de enige te zijn, de monotheïstische gogsdienst die geen andere goden toelaat, maar ook de wetenschap die één manier van kennis dogmatiseert. Werkelijkheid IS strijd. En ik ben het helemaal met je eens dat een mooi uitgangspunt van deze strijd respect is.
Tot slot nog even een definitie van geloof die ik handhaaf: geloof = iets (blind) voor waarheid aannemen maar OOK afwijzen.
Sommige mensen willen liever niet iets aannemen, maar tegelijkertijd zijn ze al wel volop bezig met afwijzen. Het begrip agnosticus is in dit verband een mooi woord. Iemand die het niet weet. En dat is naar mijn bescheiden mening een heel stuk wijzer dan iets aannemen of iets afwijzen. Doei! Geniet van het zonnetje! fil
|
