geen relaties kunnen aangaan
 

ik heb vroeger wat problemen gehad met thuis, ouders, opvoeding... waardoor ik ook problemen met mezelf kreeg die nu in feite volledig voorbij zijn.. toch heb ik het verschrikkelijk moeilijk relaties aan te gaan en mislukken die toch nog steeds door gevolgen van van die periode die achter me ligt..


ik heb schrik me te binden.. ik heb ook niets ervaring, ik heb te snel de neiging te denken dat iemand niet van me kan houden of echt wel goede bedoelingen met me heeft... laatst had ik een relatie en na eindelijk een stap verder te hebben gezet haakte ik af omdat ik mezelf letterlijk en figuurlijk bloter had gegeven.. het klinkt raar maar.. ik kan t net niet terwijl ik het echt wel wil.. ook als ik iemand nieuw leer kennen voel ik me onwennig en ben ik niet spontaan, wil ik me verschansen en toch voel ik me best wel goed, zelfzeker tot het dan weer gebeurt...

... herkent iemand dit want ik zit er zo mee verveeld..

-> l&r

ik dacht dat het eerder bij het psychologisch forum hoorde omdat ik niet echt weet hoe of wat, oorzaken en methodes om er beter mee om te gaan..

Maar 't gaat over relaties. Ik heb met Anneee overlegt en zij vond ook L&R. Als de L&R-forumbazen er anders over denken, dan mogen zij hem gerust weer terug verplaatsen.

geen probleem hoor :)

... niemand .... :confused:

Ik heb er geen ervaring mee. Maar ik zal proberen om een nuttige reactie neer te zetten.

Je wil niet kwetsbaar zijn. Je schrijft zelf dat je zodra je jezelf meer bloot geeft, je daarna afhaakt.
En dat is het hele eieren eten. In relaties met vrienden en geliefden gaat het er juist om dat je je kwetsbaar opstelt.

Ik denk dat je toch meer risico's moet nemen m.b.t je gevoelsleven. Als je een keer een leuke jongen tegenkomt waar je wel toekomst in ziet, gewoon geleidelijk aan kleine stukjes blootgeven. Hoeveel en op welk moment je dat doet, moet je zelf weten. Maar neem het risico.

Je kan natuurlijk een blauwtje lopen maar dat moet het proces niet in de weg staan. Zo leer je weer wie je wel en niet kan vertrouwen.

(Hopelijk vond je 't nuttig advies :o succes!)

Ik denk dat het hier ook op neer komt en als je merkt dat het voor jezelf te snel gaat, laat het dan even stagneren, totdat je weer een stapje durft en neem dan dat stapje.
Als je het durft, dan zou je het ook gewoon kunnen zeggen tegen de jongen in kwestie, dan begrijpt hij ook beter waarom je jezelf soms niet wilt blootgeven (of dat je jezelf soms niet wilt blootgeven) en kan hij er iets beter op inspelen.