![]() |
wat zou jij doen?
Stel je eens voor: Je leert iemand kennen, bouwt er een sterke band mee op, je word verliefd en begint een relatie. Je wil constant bij hem/haar zijn, denkt constant aan hem/haar. Hij/zij is echt het allerbelangrijkste voor je. Kortom, hij/zij betekent echt ALLES voor je.
Stel je nu eens voor: Er loopt iets grondig mis tussen jullie. Je staat op het punt te breken met hem/haar maar je twijfelt enorm. Je weet immers dat je je eigen hart zal breken. Je weet dat je hem/haar nooit echt zal kunnen loslaten. Je weet dat, als je breekt je je eigen gedachts-/gevoelswereld echt op zijn kop zet. Wat doe je? Breken met die persoon, de nodige gevoelens die daarbij zullen komen verwerken en toch proberen door te gaan met je leven? Of blijf je in de relatie, vecht je ervoor wetende dat niks ooit nog hetzelfde zal zijn. Wetende dat je jezelf niet kan zijn. Kortom blijf je bij hem/haar puur omdat je hem/haar niet KAN loslaten? Groetjes Magicflower |
Wat is er precies misgelopen? Ik kan hier namelijk niks over zeggen zonder dat ik een afweging kan maken.
|
Citaat:
Als je bij voorbaat al weet dat het niet beter en leuker word, wat heeft het dan voor zin? Dan zal er ooit wel een punt achter gezet moeten worden. Nu of later. |
Het was eigenlijk geen persoonlijk verhaaltje. Gewoon iets wat me bezighield. Wou weten hoe mensen zouden reageren in zo'n geval.
Zelf zou ik het eerlijk gezegd absoluut niet weten. |
Nee wel moeilijk idd, maar je maakt dit zelf dus niet mee (gelukkig maar)
Ik denk dat ik met die persoon zal breken, vooral om t feit dat t niet meer t zelfde zou zijn als voor die tijd... |
Vechten voor de relatie. Als daarna echt blijkt dat het geen zin meer heeft er een punt achter zetten.
Dat heb ik laatst gedaan... |
hey iedereen,
Ik denk dat iemand met totaal geen ervaring op liefdesgebied, (zoals ik dus :) ) hier nog wel iets kan van leren. Ik wil via deze weg iedereen die het op dit moment moeilijk heeft op liefdesgebied enorm veel sterkte wensen. Groetjes Magicflower |
Citaat:
|
hey wes,
das een raad die ik met plezier zal proberen op te volgen ;) |
Het dilemma heart or mind, je hart zegt blijven, maar je verstand zegt breken. Ik persoonlijk zou breken, en me erover trachten te zetten, aangezien ik het eens meegemaakt heb, wat achteraf weer goedkwam en alles was verandert en dat ging ook niet, dus ik zou voor het verstand kiezen, als ervoor vechten alles onherroepelijk zou veranderen...
|
Citaat:
Vervolgens zou ik na gaan denken hoe ongelooflijk rot het voelt om jezelf niet te kunnen/mogen zijn... Als dat dan blijft doorgaan, zou ik er een punt achter zetten...een semi-fictieve relatie daar kan ik geen genoegdoening uit krijgen. |
ligt eraan wat er gebeurd is. Vreemdgaan (hij) dan istie voor mij niet meer in mn leven. Dat weet tie ook. Soms vraag ik me dan alleen af of ik t na t uitmaken dan zelf wel red:s
ik vind het een moeilijke vraag:o |
Op een bepaald moment moet je wel voor jezelf kiezen. Dit is zo'n moment.
Wat dat betreft luister ik liever naar mijn hersenen dan naar mijn hart. Gevoelens zijn in dit soort situaties altijd extreem: of je haat alles wat met hem te maken heeft of je kan je niet over het idee heenzetten dat jullie zoiets moois hadden. hersenen maken een afweging: wat heb ik, is dat goed genoeg, wil ik ermee doorgaan? Zo maak je betere beslissingen dan wanneer je puur op gevoel reageert. |
Citaat:
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 20:40. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.