Vechten voor je vriendschap?
 

Op dit moment gaat het niet al te best met de vriendschap van mij en 'm'n beste vriendin'.
We hebben wegens een ruzie al een maand geen contact meer gehad en ze heeft me (waarschijnlijk onbewust) gekwetst met bepaalde dingen.

We groeien iig op deze manier gigantisch uit elkaar en ik weet niet zo goed wat ik moet doen.

Aan de ene kant heb ik mijn trots die zegt 'ZIJ heeft MIJ gekwetst, dus waarom zou IK nou die stap gaan zetten om het weer goed te maken tussen ons?'
Maar aan de andere kant kan het wel zijn dat onze vriendschap op deze manier verloren gaat.

Wat vinden jullie? Wanneer je uit elkaar groeit: er voor vechten, of accepteren dat de vriendschap blijkbaar over is?

Hey..ik vind dat je er voor moet vechten
:)

Nou ik vind het eigenlijk ook wel dat je er dan zelf maar over je trots heen moet komen, kom op zeg ik kan m'n trots aan de kant zetten als ik daar een goede vriend(in) mee terug krijg

jep wat is nou belangrijker die trots of die vriendin

Als ik jou was zou ik haar een brief schrijven en daarin uitlegt hoe zij jou gekwetst heeft. want (zoals je zelf schrijft) misschien heeft ze dat wel onbewust gedaan. hopelijk reageert ze daar dan op.

Ik zou een afspraak met dr maken en dan met haar gaan praten, dat voorkomt iniedergeval onduidelijkheden en dan kan je rustig je verhaal uiteenzetten. Na zo'n gesprek is meestal ook wel duidelijk wat er aan de hand is en vriendschap is iets waar je voor moet vechten en als je merkt dat er iets aan de hand is moet je daar over gaan praten.

He, genie, ooit van het concept 'praten' gehoord.

Als ik jou was zou ik haar blijven negeren, zíj zit fout jij niet.

ja en soms is dat nét even wat minder simpel dat jij denkt.

nogmaals: ze heeft me dus behoorlijk gekwetst, wat bij mij ontzettend veel verdriet te weeg heeft gebracht. dat is niet makkelijk even opzij te zetten.
bovendien hebben we bij eerdere ruzies nooit echt uitgepraat wat er was. we besloten op een gegeven moment dat we het toch wel zonde vonden dat we ruzie hadden en deden dan opeens weer normaal tegen elkaar. Dat was dan dus het einde van onze ruzie.
Ik ben dus bang wanneer ik naar haar toe ga en vertel hoe ik er over denk, ze één keer sorry zegt en doorgaat met 'het dagelijkse' van onze vriendschap. Ik kan daar slecht tegen en een eigenschap van mij is dus dat ik d'r dan maar negeer; dan weetik zeker dat er niet zomaar overheen wordt gewalsd.
maar goed, ook ik merk dat het nou dus al een maand niet werkt, en twijfel dus wat te doen.
misschien stelt onze vriendschap helemaal niet zo veel meer voor; wanneer je iemand kwetst en dat (misschien) niet eens door hebt: wat voor 'n beste vriendin is ze dan nog?
daar zit ik op dit moment dus een beetje over de twijfelen...

echt wel voor vechten hoor meid,beste vriendinnen zijn nix om op te geven,hoe zwaar de ruzie ook is...je weet pas wat je hebt todat je haar moet missen,en ik krijg de indruk dat je haar nu al mist...doe dr iets aan,en zet je trots ff opzij?

vaag hoor, dat mensen kunnen zeggen wat de topicstartster moet doen, met zo weinig informatie.

Op een gegeven moment zal je vast merken dat het tijd is voor nieuwe vrienden (de een heeft wat vaker nieuwe vrienden dan de ander) om iets geforceerd te gaan doen terwijl je het niet wil (een ruzie "uitpraten" en omwille van je vriendin je excuses aanbieden voor dingen waar je je excuses niet voor aan wil bieden) is niet altijd het handigste wat je kan doen.

Probeer niet te veel met het dilemma "trots of vriendschap" te zitten... Volgens mij is dat namelijk niet het dilemma want stel dat je je trots opgeeft, wordt die vriendschap ooit nog wel zoals het was? Volgens mij hou je er dan veel te veel 'gekwetste gevoelens' bovendien is het (als je het op korte termijn goed maakt) niet uitgepraat zoals jij en je vriendin het zouden willen (je vriendin verwacht meer excuses en minder verwijten van jou, en omgekeert)...

Ik zou het nog even aanzien, je vriendschap is sowieso al niet meer geweldig, accepteer dat. Stuur haar gewoon af en toe een mailtje, smsje, ga soms met haar de stad in, maar niet té beste vriendin achtig. Praat ondertussen de ruzie uit ("weet je nog? Dat was best wel stom van me he? Maar met die opmerking die je daarna maakte heb je me echt gekwetst!").
Op die manier behoud je de vriendschap, een groot deel van je trots en ontstaat er geen knalruzie met door elkaar heen vliegende verwijten.....


Succes er mee!

ik denk dat ik, zoals de persoon boven mij zei, nog even wacht. ik heb voor mezelf wel gesteld dat ik het goed wil maken voor de vakantie is afgelopen en dus heb ik nog 2 weken. excuses aanbieden voor dingen waarvan ik vind dat het niet mijn schuld is gaat me moeilijk af al ben ik bereid dat te doen wanneer het over 2 weken nog niet veel beter is. toch wil ik wachten en kijken of zij nog initiatief toont in de komende weken.
ik ben wel begonnen met een mailtje waarin ik alles uitleg over hoe ik me voel enzo en maak deze in die 2 weken rustig af om hem vervolgens naar haar email te sturen.
ik hoop dat het op die manier weer wat beter gaat tussen ons en alles uitgepraat kan worden.

in ieder geval bedankt voor iedereen die heeft gereageerd :)
vriendschap is inderdaad erg belangrijk, zoals de meesten al zeiden.