hoe wil je je kinderen opvoeden?
 

oudje van kenny.
zo veel mogelijk details graag, wat zou je anders doen als je ouders. Maar kun je je kind wel zo ideaal opvoeden. (ik bedoel als je geen geld hebt of omdat je karakter bepaalde dingen bepaalt)

Zoveel mogelijk details... :S Dat wordt een heeeeeeeeeele lange post dan... Maar of dat ook zal lukken (niet de post, maar die ideeën over opvoeding ed ;))...? Ligt zo heel erg aan wat voor soort kind je krijgt... Ik heb wel ideeën over de opvoeding, maar ik heb tegelijk zo iets van 'is het wel zo handig om ze te hebben?'

liever geen kinderen, en anders met de harde hand aangezien ik ook zo opgevoed ben

En omdat jij zo opgevoed bent, vind je dat meteen een goede opvoeding?

Ik ben zelf heel vrij opgevoed, ik zou kunnen zeggen anti-autoritair. Maar dat gaat niet altijd goed. Mijn zusjes, broertjes en ik zijn allemaal vrij lui en niet bepaald gedisciplineerd. Sommige kinderen (zoals wij) hebben een schop onder de kont nodig.

Aangezien luiheid vast wel erfelijk bepaald is, zal ik mijn eventuele kinderen strenger aanpakken. Niet dat ze niets mogen, maar wat ik erg belangrijk vind is dat kinderen flink gestimuleerd worden om hun talenten te ontdekken en uit te bouwen.

Ik zou mijn kinderen al vanaf een jonge leeftijd verschillende sporten, muziekinstrumenten en andere hobby's laten uitproberen. En ook qua school en huiswerk zou ik strenger zijn dan mijn ouders waren.

Zoals ik zelf ben opgevoed.

Streng en autoriatir.

En als blijkt dat ze zich daaraan houden en volgens mijn regels levn ze losser laten, zoalng ze mijn vertrouwen niet schaden en de beginwaarden en normen maar handhaven.

Ik denk dat ik ze heel vrij zou laten..misschien wat té vrij. Omdat ik altijd (zeker in mijn puberjaren) een enorm grote vrijheidsdrang heb gehad. En dat wil ik mijn kinderen gunnen. En ze toch laten voelen dat ze met elk mogelijk probleem naar me toe kunnen komen, dat àlles bespreekbaar moet zijn.

Waar ik wél heel streng om zal zijn, is als ze geen respect hebben voor andere kindjes of volwassenen. Ik wil absoluut geen ettertjes die zich te pletter pesten.

Respect voor dieren vind ik ook belangrijk. Weer onlangs een kleine zijn hond zien schoppen...Ik ben van plan ze echt heel veel met dieren te laten omgaan, zodat ze hun band met de natuur niet verliezen.
Ik ga ook heel streng zijn in het eten van groenten en fruit. Hehe want ik heb nog maar eens gelezen dat kinderen tegenwoordig armzalige porties groenten naar binnen spelen. Enfin, wat dat betreft zal streng zijn niet nodig zijn, want ik zorg wel dat mijn wederhelft of ikzelf het altijd lekker klaarmaken.

Ik ga ook veel met ze dansen...uren per dag zullen gesleten worden met dansen, en ze met zoveel mogelijk verschillende soorten mensen in contact laten komen, zodat ze zelf opinies kunnen vormen. Als ze beslissen om zwaar katholiek te worden, moet dat dan maar kunnen (al kan ik me dat bijna niet voorstellen ;) ).

Idealistisch ja...gesteld dàt ik kinderen krijg.

[Faery&Paranoide]

Onder water. Verzuipen, die lui. >:]

Zoals ik zelf ben opgevoed. Heel vrij dus. Ik mocht bijna doen en laten wat ik wilde, er waren een paar duidelijke afspraken, en daar heb ik me aan te houden. Als ik me daar niet aan hield, werden er maar strengere afspraken gemaakt.

En verder weet ik het niet en interesseert het me ook even niet, aangezien ik nog niet eens weet of ik kids wil :)

zoals ik zelf graag opgevoed had willen worden..
Ik zou ze heel zelfstandig opvoeden, gewoon leren dat ze snel voor zichzelf moeten kunnen zorgen, ik zou ze onafhankelijk willen opvoeden.. En willen leren dat ze een eigen mening mogen hebben, en daar voor uit mogen komen..
Verder zou ik ze wel redelijk vrij laten denk ik..

En ook zelf hun problemen proberen te laten oplossen in de eerste plaats (ik ken iemand bij wie anderen dr altijd tussenin zijn gesprongen en nu weet zij gewoon niet echt zelf hoe ze dingen moet oplossen, ze kan nog geen band plakken, geen eitje bakken.. )

Verder zou ik mn kinderen nooit slaan, en zou ik ze willen leren dat ze niet hun zin krijgen door te gaan janken, maar door mij te laten zien waarom ze hun zin zouden moeten krijgen.(niet in de zin, dat ze moeten opruimen ofzo.. maar als ze bijv graag iets willen, ze met argumenten moeten komen waarom ze dat willen (heb t dr nu wel over, als ze dr oud genoeg voor zijn, niet dat ik een 6 jaar oude zoiets zou vragen))

verder zou ik ze willen leren na te denken, voor ze wat doen.. En zich in te leven in anderen.. En ook een belangrijke.. Ze moeten anderen geen dingen aandoen, waarvan ze zelf neit willen dat het bij hun gedaan word, (bijv dat ze neit mogen pesten, maar dan is dit de achterliggende gedachte)

En ander iets is dat ik mijn kinderen niet wil voortrekken (tegenover elkaar dan), ik denk dat dat heel veel ruzies zou schelen

En ik zou er ook opletten dat ze alles optijd leren, (bijv niet dat een kind van 10 nog niet kan zwemmen enzo)

En ik zou ze leren met respect met anderen om te gaan (deze had ik al gezegd) en dat anderen niet alleen mensen zijn. Maar bijv ook dieren en planten (dit laatste is ook deels ter bescherming van mn eigen tuin).. Ik ben later van plan meerdere honden te nemen dus dan is het belangrijk dat zij begrijpt wat wel en wat neit kan bij zo n dier.

Ik zou ze vrij opvoeden. Een paar hoofdregels waar ze zich aan moeten houden, (Bepaalde tijd thuis, Bepaalde tijd op bed (tot hun 12/13e), Respect voor andere mensen, Van al het eten wat er is een beetje proberen etc.) Ik wil ze niet verwennen, dat ze later niet ineens denken, "Oh zo ziet de wereld eruit als je alleen bent". Ik wil dat ze zelfstandig worden, ook met geld.

Respect wordt de leidraad in opvoeding. Respect voor anderen, anderen in hun waarde laten en andermans mening respecteren, vooral als die anders zijn dan die van jezelf.
Mijn kinderen wil ik dat bijbrengen.

Verder laat ik ze erg vrij, zoals mijn ouders bij mij deden. Ik zal ze helpen waar ik dat kan en waar ik dat moet. Ik wijd mijn leven en liefde aan ze en ik zal het niet schuwen het nodige geld daarvoor uit te geven.
Ik zal ze geven wat ik kan, maar wel leren dat materieel geluk slechts een sporadisch geluk is, en van korte duur. Immaterieel geluk is belangrijker.

Ik wil niet dat ze verwend worden, zoals bij mij het geval is een beetje.. Ze moeten tevreden zijn met wat ze hebben en soms met minder..

Als het aan mij ligt gaan mijn kinderen zo heten:
jongen: Dario / Milan / Anil
meisje: Sterre / Esmée / Avon

Ik zou mijn kinderen vrij laten maar tegelijkertijd consequent zijn in mijn regels.
Als je iets verbied moet je daarbij blijven en het niet later toch toestaan. Kinderen maken daar gebruik van en zo leren ze nooit zich aan regels te houden.
Regels hoeven niet per se heel streng te zijn.

Verder vind ik het belangrijk dat kinderen leren omgaan met anderen. Anderen respectvol behandelen.
Dus respect en liefde voor elkaar vind ik ook belangrijk.

Ik vind zelf dat ik een fijne opvoeding heb (gehad).
Veel van de dingen die mijn ouders hebben gedaan en me hebben geleerd zal ik zelf ook doen denk ik.
Maar er zijn ook bepaalde dingen die ik absoluut anders zou doen omdat ik het er totaal niet mee eens ben.

Met duidelijke grenzen en regels.
Maar wel op een positieve manier.
Zoveel mogelijk positieve aandacht geven en leren dat het belangrijk is om elkaar te helpen.

Ontplooiing is belangrijker dan prestatie.
en emoties zijn er om te delen niet om op te kroppen.

mama en papa zijn er altijd voor hun maar ze moeten ook leren zonder te kunnen.
Doorzetten en niet zomaar opgeven.
Waar een wil is is een weg ook al moet je 'omlopen'

Beetje duidelijk ;)
Ben makkelijker met steekwoorden dan uitgebreide zinnen enz

beetje klassiek maar ook beetje vrij :)

hup ze moeten op pianoles en hun best doen op school :)
verder tafelmanieren etc de standaard dingen en zou veel naar musea geen ed. veel cultuur bij brengen
maar ik zou ze ook wel vrij laten etc. en ze respect en discussie leren.

Ik zou dat niet kunnen vertellen. Elk kind is anders heeft dus ook een andere opvoeding nodig. De een kan het wel aan met een vrije opvoeding terwijl een ander kind strenge regeltjes nodig heeft.

*Gelukkig had ik die oude opgeslagen... wat een lang verhaal!*


Ik zal mijn kinderen (als ik ze krijg) op bepaalde gebieden hetzelfde opvoeden als mijn ouders deden, op andere niet. Gezond eten vind ik erg belangrijk voor kinderen. Het is onzin dat kinderen van 3 zeggen "dit lust ik niet", "dit wil ik niet". Ze moeten leren dat ik het beste met ze voor heb, en dat ze mij kunnen vertrouwen als ik iet zeg.

Ik vind het belachelijk dat kinderen die amper kunnen lopen in de supermarkt janken omdat ze persee dat zakje snoep willen. De ouders zeggen toch dat het niet mag? Vanaf het moment dat ze kunnen praten, moet hen duidelijk gemaakt worden dat ze met huilen niet alles meer kunnen bereiken. Ze zullen moeten praten, luisteren en converseren met hun ouders, niet alleen janken. Als kinderen klein zijn, KUNNEN ze alleen huilen, en ik zie bij zoveel gezinnen dat het kind zijn zin krijgt als hij een paar minuutjes aanhoudelijk huilt. Dat is slecht. Het kind moet leren dat hij niet alles kan krijgen door te zeuren.

Mijn ouders kochten nooit Olvarit potjes, ze maakten hetzelf. Gewoon een par doperwtjes, een zacht peentje, een aardappel en wat jus oid. mixen. Veel gezonder dan die potjes, het is vers en zelfgemaakt. Natuurlijk krijgen ze wel snoep, maar daar moeten ze van leren genieten. Twee dropjes zijn ook lekker, het hoeft niet persée een hele zak te zijn.

Ik kan nog uren doorpraten. Ik vind het belangrijk om het kind op vroege leeftijd te ontwikkelen op bepaalde belangrijke gebieden. Uit uitvoerig onderzoek is gebleken dat kidneren van een paar jaar oud al hee lveel kunnen. Ouder die hun kind alleen maar voor de televisie zetten omdat dat lekker makkelijk is, ontnemen hun kinderen echt veel. Kinderen kunnen dan al oefenen met lezen, wat ze overigens ontzettend leuk vinden, praten, spelen waardoor hun motoriek ontwikkelt, zowel fijne motoriek (een puzzel leggen, tekenen) als rennen, voetballen, hockeyen :D.
Een kind moet een eigen mening krijgen, die ze mogen uiten en die serieus genomen moet worden door de ouders. Daarnaast is het ook belangrijk dat je kind voldoende in contact komt met leeftijdgenootjes. Buiten spelen, samen stoepkrijten, verstoppertje etc.

Als de kinderen ouder zijn, naar de middelbare school gaan, uit willen gaan etc., hoop ik dat ik ze al genoeg heb meegegeven waardoor ze vaak zelf al goede keuzes kunnen maken over tijdstippen waarop ze thuis komen, feesten waar ze wel of niet naar toe gaan etc. Natuurlijk kan je ze dan niet helemaal vrij laten, maar ik hoop dat ze dan de juiste balans hebben gevonden tussen lekker puberen en verstandig zijn.

Wat een lang verhaal :eek:

De samenvatting: ouders moeten de kinderen vanaf de geboorte bepaalde normen en waarden aanmeten. De ouders hebben het voor het uiteindelijk voor het zeggen, maar overleggen met de kinderen over de meeste dingen. Het kind kan al op vroege leeftijd zeer veel (ikzelf kon toen ik drie was al vrij veel boekjes lezen, die ik later pas in groep drie in de kast zag staan), dit moet niet onderschat worden door de ouders. Het kind kan denken, en wil zijn mening geven, deze mening moet niet verwaarloost worden. De ouders moeten de kinderen steunen in hun persoonlijke ontwikkeling, alswel ontwikkeling in school, sport, op sociaal gebied, etc.

ik zou ze veel metal laten luisteren :cool:

ja, en dat is het leuke van opvoeden jij mag bepalen hoe je je kinderen opvoed.

Mocht het ooit zo ver komen. Dan zou ik mijn kinderen vermoedelijk opvoeden, op de zelfde manier als mijn ouders mij hebben opgevoed.

Alleen zou ik proberen zo vroeg mogelijk 'het kind' om te leren gaan met anderen. voor zich zelf op te leren komen. dat hoeft niet zo moeilijk te zijn, zet je kind bijvoorbeeld zo snel mogelijk op voetbal - of een andere sport - daar leer je heel veel van. samenwerken, tegen je verlies kunnen, luisteren naar een trainer etc. etc.

Verder vooral zorgen dat ze in de brugklas inzien dat ze dan ook serieus bezig moeten zijn met school. Anders kom je jezelf over een paar jaar tegen.

Wat betreft eten, ook gewoon eten wat de pot schaft. En eigenlijk is dat ook een spiegel voor de rest: als je geen zin hebt, dan ge je maar zin kopen :)

Trouwens Roos, ik kan me er wel wat bij voorstellen dat je als ouder he-le-maal gek wordt van een huilend kind - vooral in de supermarkt. kleine kinderen zijn snel moe, en dan worden ze vervelend en aanhankelijk, eigenlijk moet je ze dan ook niet meenemen. als je dan zwicht en een pakje dropveters koopt lijkt me dat niet zo erg. dan kun je als hij of zij weer afgekoelt is uitleggen, dat het zo niet werkt.

ik wil ze netjes en gezond opvoeden. Gezond eten en veel sporten doen me pa en ma ook.
Verder moet ze op een normale tijd naar bed en beleefd zijn tegen anderen. En gezamelijk leren spelen of andere dingen.
eigenlijk de zelfde opvoeding als me pa en ma maarja.

de mzzl
kheb geen zin meer.
kus

aan het begin mocht ik alles. thuis komen wanneer ik wilde, heengaan naar waar ik wilde. tot 2 jaar terug, toen mocht ik bijna niks meer, ineens wilde ze gezag ofzo krijgen. maar dat vond ik niet zo leuk en begon me dus heel erg opstandig en puberaal te gedragen omdat ik het niet pikte, zeker omdat ik geen gegronde rede kreeg. en eigenlijk is dat gedrag blijven hangen.

nou wil ik niet dat als ik kinderen krijg ze zo worden. dus of ik laat ze vrij in hun doen en laten of ze worden streng opgevoed (waarschijnlijk het eerste) omdat het plotselinge gebrek aan vrijheid wel erg benauwend was. zolang ze maar weten waar ze aan toe zijn, ik wil ze wel zekerheid geven.

ik zal ook niet in hun bijzijn heel erg emotioneel reageren, het huisraad aan diggelen slaan als ik kwaad ben ofzo, een eigenschap die ik helaas van mn moeder geerfd heb.

maarja, ik neem toch geen kinderen. nog meer helentje's op deze wereld kan nooit goed zijn. en het kost gewoon een heel stuk van je leven en dat moet naar mijn gevoel nog beginnen.

Met de harde hand en heel consequent.

ik wil mijn kinderen in grootse vrijheid laten opgroeien, het mogen van mij echte individuen worden niks voor geschotelt maar meer gevraagd naar de eigen mening, natuurlijk zal er in de zaken die goed zijn voor eigen bestwil van beide kanten wel een max worden gesteld. Maar ook dat zal ik zoveel mogelijk proberen te vermijden.

Kwil geen kinderen.

Maar goed; respect, tollerantie en verdraagzaamheid en ze moeten luisteren. Ze mogen een hoop zelf inbrengen, maar tot op zekere hoogte.

Ja tuurlijk, ben ik het mee eens.

Alleen als je eenmaal in dat cirkeltje zit, dan gaat dat kind elke keer janken omdat ze iets willen... dus dat moet je wel vermijden :)

-ze worden geen alto/gothic/elk ander 'ikwilanderszijngroep'
-vriendjes/vriendinnetjes worden eerst gekeurd
-ze gaan VVD stemmen
-hij/zij gaat heel veel geld verdienen.

poor kids :( laat je ajb steriliseren!

streng maar rechtvaardig. :o

Gewoon zoals ik ben opgevoed denk ik. Het principe "je mag alles maar eens je het verprutst dan ben je al je privileges kwijt".
Ik mocht dus bijna alles (dan bedoel ik niet van speelgoed,ik ben niet verwend). Tot mijn 10e kreeg ik nog een uur om te gaan slapen. Nadien mocht ik zelf bepalen hoe laat ik naar bed ging, op eigen risico dus en dat werkte. Ook op het gebied van uitgaan was het zo. Tot mijn 16e kreeg ik een uur opgelegd, nadien moest ik het zelf maar bepalen. Aangezien ik sowieso nooit later dan drie uur thuis kwam namen mijn ouders daar vrede mee. :)

Kortom,een vrije opvoeding.

M'n ouders hebben het wel redelijk gedaan vind ik...
Wat ik wel zou doen (wat m'n ouders niet hebben gedaan) is toch iets minder vrij opvoeden. Iets meer duidelijk scheppen en m'n kinderen niet verwennen (in de zin van, nooit nee zeggen). Ook wil ik m'n kinderen meer 'nette' dingen aanleren en sociaal iets meer begeleiden. Vaker zeggen hoe dingen moeten (wat je wel en niet moet doen, bla bla)...
ok, ik kom niet uit m'n woorden vandaag... laat maar!

(Y) ik zou m'n kinderen nooit altijd hun zin geven. gewoon genoeg nee zeggen. duidelijke grenzen aangeven. en zorgen dat ze respect hebben voor andere mensen

ik wil geen kinderen.
daar ben ik niet bekwaam voor.
ik had vroeger ook alleen maar barbie´s, ik kan poppen niet eens degelijk opvoeden. en daar kun je zelfs al mee gooien als je ze zat bent enzo. moet je met kindertjes maar niet doen.

Ik ga ze zoals Donald Duck opvoeden met een twijg. :cool:

denk je dat dat zinvol is? Lijkt me juist beter als ze dat leren ontdekken, zodat niet alles voor hun voorgekauwd wordt..

:D
Gelukkig zijn we niet verplicht om moeder te worden.

Op dit moment wil ik geen kinderen, maar als het er ooit van zou komen dan zoals ik zelf ben opgevoed: alles wat bespreekbaar en er waren absoluut geen taboes of geen "hier ben je nog iets te jong voor"-argumenten. Ik ben seksueel voorgelicht op mijn 6e, simpelweg omdat ik ernaar vroeg en mijn ouders me niet een 1 of ander verhaaltje wilde voorhouden maar altijd eerlijk met me wilden zijn.

Ik mocht in vergelijking met vriendjes en vriendinnetjes vrij veel, maar werd al vanaf jongs af aan geleerd dat bepaalde keuzes bepaalde consequenties hadden die gunstig of minder gunstig konden zijn en dat deze consequenties onder mijn eigen verantwoordelijkheid vielen en ik ze dus zelf moest dragen en achteraf niet moest gaan zeuren. Ik had namelijk zelf de keuze gemaakt. Hierdoor heb ik al vrij jong geleerd een beetje verantwoorde keuzes te maken en na te denken voordat ik iets deed, waardoor mijn ouders mij altijd hebben vertrouwd en ik dus veel mocht. Omdat er vrij veel mocht heb ik mezelf ook nooit echt afgezet in de pubertijd en was ik (ook door mijn karakter) een makkelijke puber.
Ook is mij altijd veel geleerd over respect voor anderen en de spullen van anderen en de waarde inzien van dingen die anderen voor mij deden of mij gaven. Ik moest altijd dankjewel zeggen of een tekening/briefje maken voor diegene, anders mocht ik het niet hebben van mijn ouders. Ook kreeg ik vanaf vrij jonge leeftijd (4 jaar) zakgeld en moest ik naarmate ik ouder was steeds meer dingen zelf betalen om de waarde van geld een beetje in te zien (ik kreeg nog wel eens wat hoor, maar bijvoorbeeld mijn eerste cd-speler heb ik op 8 jarige leeftijd helemaal zelf bij elkaar gespaard, waardoor ik er ook heel veel waarde aan hechtte).
Ook vonden mijn ouders het belangrijk dat ik in iedergeval in aanraking zou komen met andere culturen, religies (ookal waren wij niet gelovig), kunst en cultuur, dus ik werd vaak meegesleept naar musea en voorstellingen enzo, of naar families in asielzoekerscentra die mijn moeder (lerares) kende van school.

Ik denk dat ik dit ook allemaal zo'n beetje bij mijn kinderen zou toepassen, want ik vind dat ik zelf een hele goede opvoeding heb gehad.

bij m'n broer hebben ze het niet gedaan, en die heeft nu gewoon geen manieren. Daarom
Sommige kinderen leren het misschien vanzelf, maar anderen helaas niet. Ik zou ze in het begin ook wel vrij laten hoor, maar ik pas wel op.

"Voed je kinderen niet op tot iemand, maar tot zomaar iemand."
-Marcello Mastroianni

De beste manier om kinderen op te voeden, voor te bereiden op de toekomst vind ik ze zelfdicipline aan te leren, of beter gezegd, ze zichzelf laten aanleren. Je kind leren zelf na te denken zodat hij/zij in de toekomst beslissingen kan nemen waarvan hij zelf weet dat ze goed voor hem zijn. Dat gaat met vallen en opstaan, als ouder heb je de taak je kind het zelfbesef bij te brengen waardoor kinderen zichzelf behoeden niet al te hard vallen.

lijkt mij :)

Ik wil mijn kinderen opvoeden met idealen. Ze hun vrije keuze laten, zelfs als dat niet mijn keuze is, maar ik wil wel dat ze ergens over nadenken. Niet zomaar klakkeloos ergens bij aansluiten, maar ook dat ze weten waarom ze dat doen. Het liefst wil ik dat het zelfstandige wezens worden, die de vrijheid krijgen om hun eigen fouten te maken en om daar van te leren, maar die tegelijkertijd ook altijd weten dat ze op mij terug kunnen vallen. Dat ik ze liefde meegeef en dat ze er normen en waarden op na houden. Dat ze nog opstaan voor ouderen, respect tonen voor andere mensen en dat ze inzien dat we allemaal mensen zijn, van welk ras of geloof we ook zijn.

Ik wil in ieder geval ook dat ik geen ouder word die teleurgesteld gaat worden als een kind andere keuzes maakt dat dat ik zelf zou maken. Dat ik mijn kind bijvoorbeeld min of meer push om dokter te worden of een of ander vaag beroep, dat meer een protectie is van wat ik niet geworden ben, maar wel altijd had willen zijn. (Is het nog duidelijk zo :confused: )

Mijn ouders zijn zelf nogal ouderwets, en dat wil ik zelf proberen te voorkomen. Ik heb dit in mijn eigen opvoeding altijd als een nadeel ervaren (en nog).

Dus jij wil kinderen die bang van je zijn?

Ik ga ze heel consequent en streng opvoeden. Orde en tucht moet er heersen. Het zal niet zo erg zijn dat ze bang van me worden (want aan slaan doe ik niet, dat is laag en laf), maar ze zullen weten dat ze met mij niks moeten uithalen en dat ze respect voor hun moeder dienen te hebben.

Ik ben voor een ouderwetse en niet-christelijke (omdat ik atheïstisch ben) opvoeding. Die kinderen van nu zijn onmogelijke koters (en ook watjes die niets kunnen) die door en door verwend zijn en ze zijn eerder de baas over hun ouders dan andersom - dat komt door die moderne manier van opvoeden, en zoiets laat ik dus niet gebeuren.

Ik voed mijn kinderen op een consequente en ouderwetse manier op, dan krijg ik in ieder geval kinderen die niet verwend zijn, beleefd zijn tegen hun familie en anderen, die niet steeds zeuren, etc. (y)

Ik zit er trouwens ook over te denken om ze vanaf ongeveer hun 8e naar een kostschool te sturen (en dan wel een Engelse kostschool, want ik ga emigreren naar Engeland nadat ik mijn universitaire studie heb afgemaakt), dat maakt ze hard en nog gedisciplineerder. (y)

Ripper

Respect naar en openheid voor andere mensen vind ik erg belangrijk. Ik zal van ze verwachten dat ze netjes en beleefd zijn. Maar ze moeten wel erg arrogant worden en flink wat zelfvertrouwen krijgen. Daarom is het belangrijk dat ze hun kans krijgen om hun talenten te ontwikkelen. Ik zal ze ook iedere dag vertellen dat ze de mooiste de beste zijn(y)

Gadver :(. Hoe wil je ze respect voor andere mensen laten hebben als ze ontzettend arrogant zijn?

:cool: (y) Mijn kinderen mogen later alleen met jouw kinderen omgaan!