automatische piloot
 

hoi allemaal
daar was ik weer
moet ff me ei kwijt....
zit alleen thuis en das nou niet echt een heel goed moment
afgelopen donderdag zou mijn (pleeg)vader geopereerd worden aan de blaas om de tumor te verwijderen.
ik zat op school en alle andere kinderen waren ook gewoon werken
toch d8 ik om 12 uur ik moet naar huis hou het niet meer vol
om half 1 ging de telefoon
het ziekenhuis...
ze hadden de blaas NIET verwijderd...
het was al te ver uitgezaaid op de lever limpfen buikwand en weet ik veel wat nog meer.
ze d88 dat ze nog wel chemo ofso konden doen...
mijn moeder sanne en ik helemaal huilen overstuur..en nu hoe gaat het nu verder...
half 5 zouden ze gesprek hebben sanne bleef thuis voor mij want alleen zitten dan maak je jezelf helemaal gek!!!
nouja weer de telefoon
maurice (pleegbroer) jaah sorry dat ik het zo moet zeggen maar inprinciepe kunnen ze nix meer doen...
er schoot door me hoofd NEEEJ DAT KAN NIET MAG NIET WAAR ZIJN
wel gehuild heel hard met z'n alle....
me vader wil chemo wel nog gaan proberen..om de tumor te verkleinen zodat het minder pijn doet...maar het gaat niet meer over...
kei hard gezegt....hij gaat dood....
ik kan het nie geloven
tis nu zaterdag...
en het dringt nie door kan/wil het niet geloven...
ik kan nie meer huilen
en doe alles automatisch...
ik ben spierwit wallen onder me ogen en nu al weer 2 kilo afgevallen...
we moeten door het beste er nog van gaan maken...
maar ikwil het nie geloven het mag nie zo zijn...
hij is gewoon als mijn vader!!
wrom is het zo oneerlijk verdeeld in de wereld??
ik dnek nix meer..ga gewoon door.....de klap zou nog wel komen denk ik...
nouja me verhaal ff kwijt
kus smilegirl

Moeilijk meis, het enige wat ik kan zeggen: Veel sterkte ermee!

Ik krijg er kippevel van terwijl ik het lees. Ik weet niet goed hoe ik je moet helpen en ik denk ook niet dat ik veel voor je kan doen. Ik wil je iig wel heel veel sterkte wensen!

Groetjes Dana

Jeetje, wat ontzettend moeilijk voor je.

Iets nuttigs hierop heb ik absoluut niet te zeggen,
behalve dat het wel goed is om te proberen zo
goed mogelijk voor jezelf te blijven zorgen,
probeer goed te eten en te slapen, dwing jezelf
desnoods om de nodige dingen te doen...

Heel veel sterkte ermee..

jemig.. uuhm.. *valt een beetje stil* moeilijk situatie meid :(
Ga heel veel leuke dingen doen met je pleegvader. Zorg dat je een goed herinneringsbeeld *ofzo* van hem krijgt. Zodat je later terug kunt kijken op een fijne tijd met hem. Het is heel moeilijk, dat weet ik. Maar verwaarloos jezelf niet. Dat komt niet tengoede van jezelf. En je helpt jezelf er niet mee.
Heel veel sterkte
*knuffel*

*knuffel*

sorry dit is het enige dat als reactie in me opkomt..

heel veel sterkte

als hij uit het ziekenhuis is weet je gewoon nie hoelang hij nog heeft..het kan een paar maanden zijn een half jaar of een jaar....niemand die het weet..
maar lijkt me zo moeilijk om dingen voor de laatste keer te doen..
ik hoop zo dattie nu weer ff goed opknapt zodat we nog dingen kunnen doen....
toch nog steeds dringt het niet door dat de dokters inprinciepe nix meer doen...
dat de blaas en de tumor er nog zittten iets wat ik niet kan geloven..
ik kan nog lachen...al snap ik nie hoe dat kan..
ik snap er nix meer van

ik krijg het er helemaal koud van *slik* heel veel sterkte, en een grote knuffel :(

ik denk dat je de situatie nog maar half beseft, je weet het, maar je wil het niet aanvaarden, zoiets denk ik

({) (})

In ieder geval heel veel sterkte, en zoals gezegd is: probeer inderdaad zoveel mogelijk leuke dingen met hem te doen en maak foto's! Zorg dat je vanalles hebt als herinnering.

En al is het echt niet leuk om te horen; hou er rekening mee dat hij door die chemo heel ziek kan worden, dus dat het kan dat je minder tijd hebt dan je denkt. (Je kunt immers moeilijk leuke dingen samen doen als hij zich helemaal niet lekker voelt)

Maar nogmaals sterkte, en mailen of PM-en mag altijd :)

edit: Dat je nog kunt lachen, daar zou ik blij om zijn. Ik denk dat je vader ook veel liever heeft dat je gewoon plezier blijft maken dan dat je helemaal niets meer doet behalve ongelukkig zijn. Hij ziet jou ook graag gelukkig, zou ik toch denken.

En wat anderen ook zeggen; laat je geen schuldgevoel aanpraten dat je niet alleen maar verdrietig bent. Veel mensen gaan ervanuit dat nu je hele wereld opgehouden is te bestaan en zeggen dat ook. En als je dat dan zelf anders ziet, is het moeilijk om je niet schuldig te gaan voelen. Succes.

:( *krijgt er kippevel van*
meisje toch...wat enorm kut....
ik weet niet echt wat te zeggen...héél veel sterkte iig!
en een hele dikke knuffol!
liefs, See-Me.

*geeft een heele dikke knuffol!*

Ai ai ai, als het op de lever zit, is het vaak al gedaan....
Ik wens je ontzettend veel sterkte. Misschien moet je je hieraan vastklampen: je weet dan wel dat het zo over kan zijn, maar je hebt nu wel de tijd om afscheid van je vader te nemen. Dat helpt echt een stuk in de verwerking voor als het strakjes echt zo ver is. Denk daar nog maar niet aan, denk aan nu. Nu is hij er nog, nu kun je alles tegen hem zeggen wat je nog wil zeggen, doe dat! Sterkte meid...

He meissie

ik zag een nieuw topic van smilegirl staan en dacht dat het nou wel weer ging maar niet dus :(

Ik weet niet meer te zeggen dan dat ik het echt heel erg vind voor je. Probeer de laatste tijd zo goed mogelijk te gebruiken, maar forceer niet.

Veel sterkte iig.

ik ben een paar dagen op ardennenkamp geweest met school
zit nu in de 3e klas en dan zie je allemaal nieuwe gezichten vandaar dat ze dat doen...
normaal heb ik nooit last van heimwee maar nu was het echt erg.
ik heb er om gehuild ik miste thuis gewoon heel erg..
gelukkig waren er vrienden/vriendinnen die er vanaf wisten en mij steunden en er doorheen hielpen
helaas kan ik morgu pas weer naar hem toe
maar ik mis hem zo ontzettend nu al!!!