In ieder geval heel veel sterkte, en zoals gezegd is: probeer inderdaad zoveel mogelijk leuke dingen met hem te doen en maak foto's! Zorg dat je vanalles hebt als herinnering.
En al is het echt niet leuk om te horen; hou er rekening mee dat hij door die chemo heel ziek kan worden, dus dat het kan dat je minder tijd hebt dan je denkt. (Je kunt immers moeilijk leuke dingen samen doen als hij zich helemaal niet lekker voelt)
Maar nogmaals sterkte, en mailen of PM-en mag altijd
edit: Dat je nog kunt lachen, daar zou ik blij om zijn. Ik denk dat je vader ook veel liever heeft dat je gewoon plezier blijft maken dan dat je helemaal niets meer doet behalve ongelukkig zijn. Hij ziet jou ook graag gelukkig, zou ik toch denken.
En wat anderen ook zeggen; laat je geen schuldgevoel aanpraten dat je niet alleen maar verdrietig bent. Veel mensen gaan ervanuit dat nu je hele wereld opgehouden is te bestaan en zeggen dat ook. En als je dat dan zelf anders ziet, is het moeilijk om je niet schuldig te gaan voelen. Succes.