Sauna.
 

sauna.

Mijn becijferaar laat sinds kort
weleens een steekje vallen.
Wegens bezoek aan hoerenkasten,
draait overuren, veroorzaakt wallen.

Of was ik het?
Mijn zware hoofd in mijn handen
deze sauna waarin ik gedoemd
ben elke nacht weer
te belanden.

Een steek in de
linker helft,
mijn bovenkamer anex
sauna;
nu ook 's nachts geopend.

Mijn warmteregelaar;
stookt de hitte nog wat op
tot hitsige hoogtes
waarin listig lispelende
barmannen derde drankjes
drammend langs mijn
koortsige kijkers
laten gaan.

Gesluierde vrouwen in
hoekjes, achter hun doekjes,
lachen zachtjes wanneer
mijn omhulsel langs
hen zweeft naakt,
klaar ook
om de rijm van het begin,
uitgebraakt, te verstikken met
kwakken dampende
modder.

Dat de winter maar komt.

Ik snap er niks van...

wordt het beter als je het begrijpt? probeer dit eens: print het uit en lees het enkele keren hardop voor. (of lees het van je scherm)
Je denkt er toch wel iets bij? Het is juist mooi als iets niet meteen duidelijk is vind ik, als iets voor meerdere interpretaties vatbaar is. Wat jij erover denkt, dat bedoelt het gedicht/

lovetear:
>Ik snap er niks van...

met een dergelijke opmerking, kun je als schrijver vrij weinig. tracht uw onduidelijkheden nader te specificeren. is het bovendien vereist dat je iets begrijpt eer het je kan raken? waarom raakt het je? waarom raakt het je niet? omdat je het niet begrijpt? o dit is een circelredenering.

Het metrum is af en toe nogal chaotisch, maar dat kan ook per opzet gedaan zijn.

Als ik het goed begrijp gaat het over drukte - stress, die je vergelijkt met een sauna? (oid, gaat om het idee bij poëzie ;)) Knap gedaan.

Ik heb het van het scherm opgelezen, maar ik zie geen verband tussen de strofes. Bij elke strofe heb ik een ander beeld. Het leek mij dat er wel een verband tussen die strofes zou zijn, vandaar dat ik het niet snap.

Wat ik erbij denk? Ik voel het gedicht niet echt, het raakt me niet. Technisch zit het goed in elkaar, maar ik vind het vervelend als ik het niet snap. Als je het uitlegt, heb ik vaak iets van: oh ja, zo zit het. Dan zie ik hoe het inhoudelijk in elkaar zit, en kan ik de beeldspraken en de overgangen tussen de strofen beoordelen. Nu kan ik dat nog niet, een gedicht kan dus wel mooier worden als je het begrijpt, wanneer je kijkt naar de inhoudelijke kant. Het gevoel dat ik erbij heb zal waarschijnlijk niet veranderen, misschien zal ik je meer bewonderen ofzo, maar het gevoel dat ik bij het gedicht zelf heb zal waarschijnlijk niet veranderen.

Je hebt raken en je hebt begrijpen. Ik begrijp het niet en het raakt me niet, het zijn voor mij nu alleen wat losse woorden op papier, weliswaar leuke losse woorden, maar wel losse woorden.

Maar goed, ik lees hier dat het over stress gaat, dat zou wel kunnen, daar was ik zelf nog niet opgekomen.

applaus: kwalitatief / taalkundig gezien vind ik het echt een meesterwerkje! (ff tussendoor voordat ik het vergeet: moet slispelende niet lispelende zijn?). het metrum vind ik best sterk, en het is vooral allemaal erg knap in elkaar gedraaid! die woordspelingen, alliteraties...ja echt heel goed vind ik!

dankje xineof, het moet geloof ik ook lispelende zijn. Ik zal het veranderen.

Ik zal speciaal voor lovetear en anderen die er graag wat uitleg bij willen voor een keer een gedicht van me toelichten. (lijkt me zelfs best leuk nu ik er over nadenk)

'Mijn becijferaar laat sinds kort
weleens een steekje vallen.'

mijn computer loopt de laatste tijd weleens vast.

'Wegens bezoek aan hoerenkasten,
maakt overuren, veroorzaakt wallen.'

Dat komt door het bezoeken van bepaalde websites. Mijn computer staat lange tijd aan, en maakt dat ik wallen krijg.

'Of was ik het?'

dit kan verwarrend zijn (zo is het misschien ook wel bedoeld) maar in feite bedenk ik me hier dat IK die websites bezocht en niet mijn computer.

terwijl ik dat doe zit ik met mijn hoofd in mijn handen:

'Mijn zware hoofd in mijn handen
deze sauna waarin ik gedoemd
ben elke nacht weer
te belanden.'

mijn hoofd, de kamer waarin ik zit, is benauwd; een sauna. Misschien bedoel ik wel dat ik hoofdpijn heb terwijl ik op mijn kamer zit waar het warm is. Maar tegelijk zit ik in mijn hoofd.

'Een steek in de
linker helft,
mijn bovenkamer anex
sauna;
nu ook 's nachts geopend.'

Een hoofdpijnsteek links in m'n hoofd. het is nacht ik heb koortsige hoofdpijn en het is benauwd.

Mijn warmteregelaar;
stookt de hitte nog wat op
tot hitsige hoogtes
waarin listig lispelende
barmannen derde drankjes
drammend langs mijn
koortsige kijkers
laten gaan.

Mijn warmteregelaar; iets in me wat de warmteregelt. ik krijg het nog wat warmer. Hitsige hoogtes, geile koorts. In die hitsige hoogtes, dus zeg maar in de koorts, laten barmannen drankjes langs mijn ogen gaan. Dit is een soort metafoor voor gedachtes die in mijn hoofd opdoemen als ik me zo voel. Die gedachtes zijn listig en vals en drammend en stapelen zich op, ik wil ze niet hebben. Het zijn net drankjes als je eigenlijk niks meer hoeft en iemand zegt dan 'komaan neem er nog een, nog eentje'.

Maar tegelijk ben ik nu dus in een dampende sauna-kroeg met gesluierde vrouwen van het begin, uit de hoerenkast. Zij lachen mij uit omdat ze mijn naakte zijn zien, omdat ik me schaam?. In deze ruimte ben ik slechts mijn aardse vorm, een omhulsel. En ik zweef, misschien wel door de hete dampen van de ruimte, warme lucht gaat tenslotte omhoog:

Gesluierde vrouwen in
hoekjes, achter hun doekjes,
lachen zachtjes wanneer
mijn omhulsel langs
hen zweeft naakt,

Daarna gebeurt er iets opvallends: ik stap uit de halucinatie en bekijk het begin van mijn gedicht. Het rijmt te zeer, ik vind het zelf niet mooi.

klaar ook
om de rijm van het begin,
uitgebraakt, te verstikken met
kwakken dampende
modder.

de rijm die ik in het begin heb uitgebraakt (dat vind ik mooi gezegd, net alsof het rijmen iets vies is, een misselijkheid) is lelijk en ik wil ervan af dus ik besluit dat ik nu klaar ben het te gaan verstikken met kwakken dampende (sauna!) modder. Waarom modder? Waarom niet? Een hoop woorden begraven en verstikt onder dampende modder, zo is het.

Dat de winter maar komt.

Deze laatste uitsmijter: ik ben nu geheel uit het gedicht. Ik zit op m'n warme kamer en kijk naar de vage gekheid die ik nu weer op papier heb gekregen. Ik besluit op dat moment dat ik zin heb in de verfrissende en koude winter.

ZO! ik hoop dat je er iets aan hebt. Ik schrijf niet altijd van die vage gedichten, sommige zijn ook heel begrijpelijk, en over sommige, zoals deze, moet ik zelf eerst nog eens goed nadenken wat ik er nu eigenlijk allemaal mee bedoel.

True!

Ben dan ook fan van Edgaar :o :p

Jawel, ik begrijp het zo beter. Ik waardeer het ook meer nu, het zit leuk in elkaar. Ik snap nu ook waarom ik geen verbanden zag tussen de strofes. Ik zag niet wanneer je nu afstand nam van je gedicht. Bedankt voor de uitleg :) (ik vind het sowieso altijd wel leuk om te lezen wat de schrijver nou eigenlijk precies bedoelde met zijn gedicht).