Hoe denk je over de dood?
 

Geloof je in leven na de dood?
Ben je er bang voor?

ik geloof niet in leven na de dood. of toch niet in het leven dat men voorsteld als een bewust tweede leven, en ook niet zoiets als hemel en hel en zow... denk eerder dat het een bevrijding is voor je ziel of zow, maar nog het meest waarschijnlijke denk ik, is dat je gewoon dood bent, zonder nog maar de geringste vorm van leven over te houden. hoe hard het ook is...
langs de ene kant ben ik wel bang voor het sterven, maar ik ben niet bang voor de dood zelf. het is nu men tijd nog niet om te sterven, denk ik, dus voorlopig heb ik ook geen angst om te sterven.

Ik ben wel bang voor de dood. Niet opzich voor de dood maar het hier niet meer zijn. Alles is voorbij, en over een decenia denkt niemand meer aan je. Je maakt hier zoveel mee, ik ben gelukkig en dan is het logisch dat je niet dood wilt en je blijven leven. maar dat is op dit moment ik kan me wel voorstellen dat sommige oude mensen het niet erg zouden vinden om de volgende dag niet meer wakker te worden, als je niets meer hebt om voor te leven.

Ik geloof niet in leven na de dood, de gedachte van reincarnatie vindt ik wel een hele mooie gedachte. Echter vindt ik er ook weer iets niet aan kloppen. Ik denk dat het is gewoon is als je slaapt, je voelt en denkt niets meer. Je bent gewoon weg.

ik geloof niet in leven na de dood.
ik denk dat als leven ergens is begonnen, dat het dan ook ergens is gestopt. dat is bij de dood.

of ik bang ben voor de dood? ik ben dr denk ik vooral bang voor dat ik snel dood ga. dat ik nog niet genoeg geleefd hebt, ik bedoel nog niet de dingen gedaan heb die ik wil doen.
voor de dood zelf ben ik niet bang, die komt hoe dan ook wel. en ik hoop op een rustige pijnloze manier, als ik er vrede mee heb

Ik geloof niet echt in een leven na de dood en ook ben ik er niet bang voor dood te gaan. meer angst krijg ik van alle mogelijkheden die er zijn.

Ik probeer zo weinig mogelijk over de dood na te denken. Als je dat veel doet, begrijp je dat je super kwetsbaar ben enzo. als je een beetje ongelukkig tegen een granolmuur aanvalt met je pols, bloed je al leeg. Als ik meer voorbeelden ga opsommen, wordt ik paranoide en kan ik het draakje in mijn avatar evenzogoed een trechter opzetten.

dr is niks na t leven, en bang voor de dood? nee niet echt. if my time is up, then my time is up.

ik ben bang voor de dood, simpel: het is de ultieme onzekerheid, en daar komt nog bij dat ik geen afscheid wil nemen van alles om me heen (ook al maak je het misschien niet zo bewust mee).
als ik (in gedachten) mijn ouders op mijn kamer zie staan waar ik nooit meer zal komen ed, dan krijg ik best een brok in mn keel.
de mensheid (en zelf sde aarde) zal ook niet eeuwig blijven bestaan, en het idee dat er ooit een einde komt aan alles, zit me ook niet lekker.

ik geloof wel in leven na de dood; eventueel in de vorm van reincarnatie. dit geloof ik alleen omdat ik bang ben voor het oneindige Niets en omdat het me simpelweg saai lijkt als er niet meer is.

maar het is alleen saai als er bewustzijn zonder leven na de dood is...

ik denk wel dat er leven na de dood is, maar ik kan het nergens op baseren. misschien is er geen leven na de dood, wie weet, want voordat je geboren word is het ook alleen maar zwart. je weet pas dat je bestaat als je een jaar of 3, 4 bent. daarvoor is de tijd omgevlogen. terwijl je er niets vanaf wist. ik weet niets van mijn (als ik die heb) vorige levens. dus ik weet niet zeker of er wel leven na de dood is, maar ik geloof er wel in. 1 leven is zo weinig. veel te weinig. klinkt gewoon niet logisch.

ik ben er ook niet bang voor. we weten niets over de dood, dus waarom zouden we het vrezen. het is net zoals geboren worden. alleen ga je dan "de baarmoeder weer in". misschien is het pijnlijk, misschien ook niet.

Ik heb geen idee of er leven na de dood is. Dat is iets wat je vanzelf te weten komt, de een iets eerder als de ander. Zo lang je leeft moet je, naar mijn idee, je niet druk maken over de dood. Gewoon leven, en zodra het stopt dan merk je het wel. Ik ben dus ook niet bang om dood te gaan.

ik bedoel dat het saai is als we tijdens ons leven niet kunnen fantaseren over een of ander leven na de dood.

daarom 'geloof' ik in leven na de dood, omdat het anders geen zin heeft om over hemels, reincarnatie oid te praten

de dood is fascinerend.

Ik ben bang voor de dood, want als je dood bent is er niets meer. Het lichtje gaat gewoon uit en gaat niet meer aan.

Volgende levens, tunnels met lichtjes.... volgens mij is dat verzonnen zodat mensen minder bang voor de dood zijn

De dood is verlossing, het licht aan het eind van een donkere tunnel.
Ik weet niet wat ik ervan verwacht, maar het zal niet veel slechter als het leven kunnen zijn. Ik geloof in ieder geval niet in de hemel, dat zou iets te rooskleurig zijn.
Ik vind reincarnatie veel geloofwaardiger. De gedachte een nieuw leven te beginnen, zonder de fouten die nu gemaakt zijn. Misschien word het dan wel leuk om te leven. ik weet er niet erg veel van af en het klopt niet zoals ik het nu zeg, maar zo zou ik willen dat het was.

Maar ik ben niet bang voor de dood, eerder voor het leven.

Na de dood begint voor iedereen pas het echte leven...

Als er reincarnatie is, geloof ik wel dat je geheugen gereset wordt, en dat leven zonder fouten die eerder gemaakt zijn onmogelijk is. Als je geheugen niet gereset wordt, dan ben ik een ongeloofelijke idioot geweest in mijn voorgaande levens. als je snapt wat ik bedoel.

Bang? niet echt.

Of ik in een leven na de dood geloof?
Ik weet het niet, ik zie wel. Ik hoop het wel. Ik hoop op een fantastisch leven na de dood, maar ik kan er nu nog niks over zeggen.

Ik vrees eerder de manier van sterven dan de dood zelf. Het is onvermijdelijk, maar het beste is de dood op een zo fijn mogelijke manier in te gaan.

zonder de kans te krijgen er bij na te denken dus?

Ik ben niet bang om dood te gaan .
En ik denk niet dat er leven is na de dood .
Maar ik denk wel dat er iets is , zoals de hemel .
Maar aan de andere kant , de hemel zou dan zo vol worden op den duur .
Ik ben er nog niet helemaal uit . :)

In de hemel leef je dan tog weer?

Dan is er tog leven na de dood?

En wie komt er volgens jou in de hemel?

Precies, laat het maar ineens voorbij zijn, zonder dat je het merkt.

Ja . Misschien wel . Maar ik weet niet hoe de hemel eruit ziet . Het kan niet dat daar alle doden blijven bestaan .

Dus nou ja , hoe jij het zegt , misschien geloof ik dan wel in leven na de dood . Maar niet in de zin , van als ik overleden ben , dat ik dan terug kom op aarde , als een ander mens . Of dier .

En wie er in de hemel komt weet ik ook niet . En wie er in de hel komt weet ik ook niet . Maar ik geloof , dat er iets moois is na het leven op aarde . Omdat ik dat wil geloven .

Omdat ik wil dat er een mooie plek is voor de mensen die ik heb los moeten laten .

ik ben niet bang voor de dood, maar voor het moment waarop het zo ver is wel.

Ik geloof niet dat het leven zomaar in 1 keer voorbij is. wat er wel is, weet ik niet en wil ik ook niet weten.

Nog erger: waar ga je je op richten, mocht je in de hemel komen. wat zou je doen met alle tijd die je krijtgt. dat maakt mij pas bang. waar zou je over gaan denken? wat voor nuttig werk zou je nog kunnen doen?

er is geen leven na de dood
er bestaat geen god...

als je dood bent ben je dood lig
je onder de grond en voel je toch niks meer...

en ben er ook niet bang voor..
het gebeurt toch wel..

leef je leven.. zolang het kan..

Ik zou graag in een hemel willen geloven, maar is het niet een beetje te mooi, dat je alle mensen die je ooit verloren hebt weer ziet, je oneindig in een mooie wereld leeft,
en inderdaad, wat is dan de uitdaging?
Is het dan nog wel, spannend, leuk, als je zoveel zekerheid hebt, misschien dat je reïncanatie en de hemel het beste kan combineren, als je net dood bent, leef je een hele poos in de hemel, zodat je op al je dierbaren op aarde kan passen en ondertussen kan bijkomen en nadenken en als al je dierbaren ook in de hemel zijn, dat je dan reïncaneert, weer terugkeert naar de aarde en weer opnieuw leeft en dan zo dat je zeg maar beter leeft dan de vorige keer, omdat je onbewust, met je intuïtie, nog weet wat het beste is in situaties die je in vorige levens al eerder bent tegengekomen

ik zou het idd wel leuk vinden als je "door" zou leven maar het lijkt me niet egt.. tja.. laat maar.. Mijn piet is net gestorven :( .. niet leuk.. het leven opzich ja.. " U want to ove? allright.. but give something back.." het leven is mss wel leuk, maar dat komt altijd de dood

Ik geloof niet in leven na de dood, dood is dood. Hoewel ik misschien ergens wel zou willen dat er iets was, maar ik kan daar op de een of andere manier niet in geloven...
Ik ben ook niet bang voor de dood, op geen enkele manier. Ben alleen bang voor de mensen die ik hier achterlaat, hoe die met mijn dood zouden omgaan.

De dood an sich lijkt me niet spectaculair; vergelijkbaar met wanneer je slaapt. Maar sterven lijkt me machtig interessant. Ik wil mijn dood dan ook heel bewust meemaken, verdrinken ofzo. Sterven in je slaap bijvoorbeeld lijkt me he-le-maal niets. Ik wil wèten dat ik aan 't doodgaan bent; het is een one-time ervaring.

Ik ben niet bang voor de dood, omdat ik geloof dat ik opnieuw word geboren... of nou ja, dat mijn ziel verder gaat in een ander nieuw lichaam.

Ik weet niet wat er na dit leven is. Misschien is er niks, misschien is er wel iets. Het is naar mijn mening te simpel om te zeggen of er iets of niets is. De enige manier om daar achter te komen is om dood te gaan. Verder ben ik niet bang voor de dood, waarom niet? Nou als er niks is weet ik ook niet dat ik dood ben. Als er wel iets is zie ik het dan wel weer. En dat ik nu weet dat ik ooit doodga vind ik ook niet eng, want iedereen gaat dood en dat is logisch.

Ik geloof er wel in dat je eerst (zoals veel mensen zeggen die een bijna-dood ervaring hebben gehad) boven je eigen lichaam komt te zweven, daarna in een tunnel komt met aan het einde wit licht.
Dat witte licht is de buitenwereld, waar je uit je (nieuwe) moeder komt, en je leven begint dan opnieuw als een baby. Je ziel wordt doorverwezen naar de eerste baby die na jouw dood geboren wordt... Reïncarnatie heet het ook wel.

Tevens geloof ik in een opperweven, een god, maar of hij in de hemel leeft of hoe dat precies zit weet ik niet, it's just a feelin'...

je gaat over, ben ik van overtuigd.

Ik geloof niet dat er iets na de dood is, hetzelfde geld voor reincarnatie, geloof niet dat er zoiets bestaat.
Ik ben niet bang om dood te gaan, het komt wanneer het komt, iemand 'kiest' toch altijd het verkeerde moment uit om te overlijden en pijn kun je nooit voorkomen. Het lijkt me wel verschrikkelijk voor m'n omgeving, maar verder denk ik d'r nog niet echt over na hoe 't zou zijn...

Ik heb geen geloof in leven na de dood.
Je sterft en dat is het. Einde verhaal!

Ook al zou er leven na de dood zijn ,dan nog weet je niet als wat je terug zou kunnen komen.

Nee, ik ben niet echt bang voor de dood,
logisch eigenlijk, want ik geloof in de hemel.
Misty
:)

God heeft ons EEUWIG leven gegeven en dit leven is in zijn Zoon. Wie de Zoon heeft, heeft het leven, wie de Zoon van God niet heeft, heeft het leven niet.

Staat ergens in het evangelie van Johannes (NT 4e boek). Mooie belofte toch, eeuwig leven door Jezus aan te nemen. Zoekt en gij zult vinden ....! :) Wie meer wil weten stuur mij maar een pm.

ik ben niet bang voor de dood, alleen de manier waarop is beangstigend...

bootlop

Ik ben absoluut niet bang voor de dood. Sterker nog, wanneer mijn tijd is aangebroken, zal ik de dood met blijdschap omarmen/omhelzen. Want dan zal ik eindelijk rust kennen (ongeacht het feit of er nou wél of niet iets is na de dood), en dat is alles wat ik verlang en waar ik naar streef in dit leven: innerlijke (zielen)rust. :) (y) :cool:

wat een onzin, als je daar naar streefde was je allang gesprongen :rolleyes:

Neen ik geloof absoluut niet in leven na de dood!
Maar mensen die erin geloven ga ik ook niet veroordelen hoor!
Ik geloof het mijne en zij het hunne. Zolang je je maar met hetgeen je gelooft kunt gelukkig stellen.

Ik kan me helemaal vinden in jouw verhaal (Y)

Springen vind ik geen aantrekkelijke optie. (n)

Leef om te leven, niet om te sterven

Onze tijd hier op aarde valt en komt op als de zon. Op een dag zal voor mij de zon ondergaan en voor andere de zon opkomen, zo werkt alles in het leven.

Ik ben zelf van mening dat alles in de werld berust op het maken van keuze, of he leven daarom zin heeft of niet is een kwestie van de keuzes die je maakt. Of 1 mens verschil kan maken? dat hangt wederom af van de keuzes die je zelf maakt.

Ook ik gloof in de hemel, want wanneer de zon in neergegaan is de aarde nog niet vergaat, er blijft nog zo veel over wat we niet kunnen zien in het donker. Of er ook reincarnatie bestaat, goede vraag, misschien. Het zou toch wel lullig zijn als je maar 80 jaar mag leven.

Misschien is er dan ook wel na de dood wat je denkt wat er is. Dat denk en hoop ik eigelijk. Ik hoop dat ik na dat ik dood ben weer terug kom bij de mensen die eerder zijn doodgegaan dan ik zelf. Het is toch ook lullig al je, je hele leven lang al gelooft in iets en dan blijkt er i.p.v. Allah een schijtende koe als god te zijn, dan ben je toch ff goed genaait!!

Zo weer genoeg gelul voor 1 dag!

en dat vind ik nou een mooie :)

Ik ben wel bang voor de dood. Vroeger als *heel* klein meisje al.. Niet echt voor de manier waarop zoals veel mensen, maar voor wat er daarna komen gaat.
Ik weet ook niet of er daarna nog wel iets komt. Ik geloof niet in een hemel ofzo. *Als alle doden daar bij elkaar zouden komen, weet je hoe druk het daar dan is..!?* Vind het moeilijk om me voor te stellen om dood te zijn. Dat is toch raar? :S

Conclusie: ik ben gewoon bang dat het allemaal in ene ophoudt.

Je zou ook kunnen zeggen dat iedereen bang is voor de dood.

Want bijna alle andere angsten komen daar uit voort.
Stel je hebt hoogte vrees, dan ben je dus bang dan je valt en dan dood bent. Dat is toch met bijna alle angsten zo toch?