Wij kinderen
 

We verzonnen wel tweederde van ons leven.
Dat was doelmatig.
Onze nietverzonnen wereld was zo klein.

Ontdekken wat een ander had verzonnen
kon later wel.
De wereld moest eerst mooier, dan pas groot.

Volwassenheid - zei Olaf de Landell -
dat kenmerkt zich
door wat men niet meer doet, en dat is veel.

Verzinnen gaat niet meer. We zijn het kwijt.
We doen alleen.
De wereld is wel mooi, én groot, maar toch -

Hij en ik, een warme middag in het park.
Een avontuur
op blote voeten door het gras. Wij, kinderen.

Beter (Y)
Totally back to your own new style
Dutch suits you better

sorry, ik vind het niet echt mooi... op een of andere manier vind ik het ritme niet en het gedicht zelf komt niet bij me door. Misschien komt het omdat ik moe ben, ik lees het morgen gewoon nog een keer, krijg je dan een nuttigere reactie...

Als je eenmaal de klemtoon gevonden hebt is ie een stuk beter. Ik vind de inhoud van het gedicht er goed, mooi verwoord, tis alleen niet de stijl dichten waar ik van hou, maar ik vind hem toch wel mooi...