We verzonnen wel tweederde van ons leven.
Dat was doelmatig.
Onze nietverzonnen wereld was zo klein.
Ontdekken wat een ander had verzonnen
kon later wel.
De wereld moest eerst mooier, dan pas groot.
Volwassenheid - zei Olaf de Landell -
dat kenmerkt zich
door wat men niet meer doet, en dat is veel.
Verzinnen gaat niet meer. We zijn het kwijt.
We doen alleen.
De wereld is wel mooi, én groot, maar toch -
Hij en ik, een warme middag in het park.
Een avontuur
op blote voeten door het gras. Wij, kinderen.
__________________
Eat jazz, drink sunshine, listen to honey, talk to tea
|