~Als liefde je kon wenken~
 

~Als liefde je kon wenken~


Al maanden staan ramen hier continu open
het licht laat ik aan en de deur van het slot

Aan tafel staan altijd wel meerdere stoelen
immer veel glazen en een tweede bord

In m'n bed genoeg ruimte om samen te dromen
genoeg dekens en kussens voor twee diep in slaap

Veel gedachten en wensen om jou te vertellen
ik ben klaar voor je komst, al weet ik geen naam

Ik zag nooit je ogen om in te verdwalen
en hoorde geen stem of verleidende lach

Toch voel ik wat elke geliefde kan voelen
en blijf onbezonnen hier altijd op wacht

Ook zonder je naam, gezicht of betasting
weet ik wie hier hoort, en wie ik nu mis

Dus vul hier mijn tafel, mijn bed en gedachte
en de leegte die mij zo ondragelijk is


Kben nog niet helemaal tevreden, dus graag commentaar... Hoop dat t gevoel/gedachte overkomt?

x Live

Je houdt het metrum niet vol, anders was ie prachtig.

Op welke punten hapert ie precies voor jou? Ik heb idd ook wel voor elke zin weer een ander maniertje om m te lezen:D. En heb je suggesties?

Ik bedoelde dat de regels korter worden, je gaat over op een algemeen metrum, eenvoudiger en doorgaans pakkender, maar door eenvoud door mij niet gewaardeerd, niet zo sterk als waar je mee begon.

GEWELDIG :)

dat metrum! Ik heb er geen moeite mee, volgens mij loopt ie echt super! Misschien dat de vierde zin nog vatbaar zou zijn voor enige verbetering wat betreft dat metrum, maar dat is eigenlijk al gezeur ;)

Geweldige verwoording, herkenbare gedachte, prachtige afsluiting! Dees vind ik echt goed :)

Genesis

ontspan

:confused:

diepe stilte en enkelt geweldig, anders kun je dit gewoon niet benoemen...

Supermooi... *stil*

Een prachtig veelzeggend gedicht.

Inderdaad heel goed. Mooie gedachte ook, alles tot in de details kunnen beschrijven maar geen naam weten. Ik zou er niets meer aan veranderen. Erg mooi!

ben t met bovenstaande eens..mooie titel ook! wenken...mooi woord is dat eigenlijk :).

Allemaal ontzettend bedankt voor jullie positieve reacties!! Dat had ik echt niet verwacht bij dit gedicht. Voor mij is het een heel persoonlijk gedicht, maar gelukkig vinden jullie m allemaal wel geslaagd.

O, en genesis, die vierde zin loopt beter in het ritme als je een kleine adempauze neemt voor 'immer'. Anders is ie idd net te kort.

Stoort het jullie niet dat ondraaglijk verkeerd geschreven is? Ik heb het expres zo gedaan omdat als je het zo leest het beter in het ritme past en het mooier is. Maar officieel is het natuurlijk fout :)

x Live

'dichterlijke vrijheid' ;)

Degene die dat uitgevonden heeft moeten ze alsnog een nobelprijs gaan geven :o :p

Ondraaglijk vind ik niks mis mee hoor :) . Verder heb ik niets te zegeen wat nog niet al is gezegd, goed gedaan (y) . Als ik heel kritisch ben wordt hij na de 4e strofe iets simpeler, maar dat vind ik niet vervelend ofzo, het stoort me niet. Ja, deze is gewoon goed.

Ik vind de wending na de vierde strofe juist erg leuk, het veranderd wat van toon en dat spreekt me wel aan; het bouwt mooi 'af'. Verder gewoon een prachtig gedicht; inderdaad is alles eigenlijk al wel gezegd... prachtig woordgebruik, ongelofelijk mooi... Heerlijk om te lezen; prettig ritme! Ondraaglijk is juist leuk, maar als je je afvraagt of je het 'fout' moet neerzetten zou ik er van maken 'ondraag'lijk', dan weet de lezer dat je het bewust zo hebt gedaan :).

Ja idd! Geweldig excuus voor rare woorden;)

Dank je wel, ik begrijp wel wat je bedoelt met na de 4e strofe, maar het is op een andere manier niet te verwoorden (tenminste niet door mij:)) Blij dat je m goed vindt.

Jij ook ontzettend bedankt!! Ondraaglijk laat ik denk ik maar gewoon zo staan, met zo'n komma heb ik juist het idee dat je de lettergreep die de komma vervangt moet inslikken bij het lezen. Tenminste daar gebruik ik m altijd voor:), dus dat zou in dit geval net omgekeerd werken. Maar dank je wel!!

op de een of andere manier doet dit gedicht me wat gevoel betreft een beetje denken aan "voor de liefste onbekende" van ingmar heytze

dat vind ik trouwens ook echt een prachtig gedicht, net zoals het jouwe, wacht, ik zal hem even voor je posten, misschien herken jij ook het gevoel er een beetje in

Wat ben ik blij dat ik je nog niet ken.
Ik dank de sterren en de maan
dat iedereen die komt en gaat
de diepste sporen achterlaat, behalve jij,
dat jij mijn deuren, dicht of open,
steeds voorbijgelopen bent.

Het is maar goed dat je me niet herkent.
Kussen onder straatlantaarns
en samen dwalen door de regen,
wéér verliefd zijn, wéér verliezen,
bijna sterven van verdriet -
dat hoeft nu allemaal nog niet.

Ik ben nog niet aan ons gehecht.
Ik kijk bepaald niet naar je uit.
Neem de tijd, als je dat wilt.
Wacht een maand, een jaar,
de eeuwigheid en één seconde meer -
maar kom, voor ik mijn ogen sluit.

De laatste is ook mooi ja :) Inderdaad een beetje dezelfde strekking van het verhaal, hoewel de laatste nog wat meer geduld in zich heeft ;)

Genesis

Super!
Ik sluit me aan bij de positieve kritiek die al gegeven is.

:cool: