Sonnet voor Sharida Gula
 

Een blad vouwt en ontvouwt
In het heldere licht
Een druppel, puur, als goud
rolt over haar gezicht

Getekend door de tijd
Haar leven aangetast
Zichzelf toch nog niet kwijt
Een doek als loden last

Een beeld als zijden draad
Door gevallen landen
Het stof als reisgenoot

Een kleine heldendaad
Zorgt voor nauwe banden
Al is de afstand groot

:) *Ik ben benieuwd wie van jullie me nog kent hier..*:)

*vraagtekentje*
Ik vond em wel mooi... :(

Ik vind m ook wel mooi! :)

Ik ben niet zo'n actieve poster, maar ik ken je naam nog wel hoor :)

xs Juulz

Eeys- hij´s wel mooi ( en ik herken je niet.. zit hier toch wel ´n tydjeh al.. maar heb naam veranderd.. )