![]() |
ik wil een kindje:S
heej, tis misschien heel raar, omdati k nog maar 15 ben, maar ik heb hele grote verlangens naar een kindje van mzelf..
thuis gaat alles niet echt soepel, dus ik verlang heel erg naar iets wat helemaal van mezelf is:| ik heb nu 4 maanden een vriend van 17 en we hebben het al wel over gehad dat alsik prongelijk zwanger zou rake nwat hij dan wou... hij zou dan het kindje willen houden.. zijn er meer meisjes (of jongens) die op jonge leeftijd een kindje hebben gekregen of er verlangens naar hebben en hoe denken jullie erover? Ik wee niet of er al een topic over is en of het wel hier moet staan:S Kus |
Moet niet hier staan, maar een Forumbaas zal vast wel zo vriendelijk zijn dit voor jou te verplaatsen naar het correcte subforum. Zelf gok ik op Psychologie :)
|
ok.. ik had echt geen idee waar ik het moet plaatsen... sorry :bloos:
|
beter nederlands kan geen kwaad,
hier zijn al tig topics over.. ik mag hopen voor je vriendje dat ie een fulltime baan heeft en jouw en je kindje dan kan betalen? want als het thuis al niet goed gaat? zouden je ouders je dan nog wel (financieel) ondersteunen als je een kind hebt? |
ja khad het verhaaltje ff heel snel getypt, niet echt op spellingsfouten gelet... sorry daarvoor :confused: hmm nee mn vriend zit ook op school en ik ook nog:S
dus ik weet ook wel dat het heeel stom zou zijn als ik nu zwanger zou zijn en dat het niet zou kunnen maar ik wil het echt heel graag :( |
Willen is soms niet toereikend
het lijkt mij iig dat je hier niet klaar voor bent op deze leeftijd en je daardoor veel problemen gaat krijgen misschien wel verstandig om erover te rpaten met je ouders ofzo. iemand anders |
waar een wil is is een weg.
maar ik denk dat dit moederverlangen snel overgaat als dadelijk 9 maanden verder bent: * eerst bevallen * poepluier verschonen * midden in de nacht baby rustig houden * stoppen met school is noodzakenlijk * geld verdienen maar soms moet je echt je wil weten te onderdrukken met de realiteit |
Bovendien is het een enorm egoistische reden en betwijfel ik of het kind erg gelukkig zal worden.
|
Citaat:
Jij bent 15 en je vriend is 17, jullie zijn allebei nog minderjarig en waarschijnlijk nog niet eens van de middelbare school af. Als ik jou was, zou ik nog een paar jaar wachten. Als je 19 bent heb je in ieder geval één diploma en je bent dan al een stuk volwassener. Je schijnt niet te beseffen dat een kind niet alleen om te knuffelen is maar ook ziek wordt, luiers nodig heeft en heel veel tijd. Elke vrijdag naar de kroeg o.i.d kan dan ook niet meer, niet zonder een oppas. Als je iets van jezelf wil dat ook liefde terug geeft, neem een hond of een kat. |
Je bent "pas" vijftien? De meeste mensen van jou leeftijd hebben tegenwoordig al vier kinderen. :rolleyes:
|
bedankt voor de reacties..
jullie hebben ook wel gelijk dat weetik ook wel... ja idd ik zit nog op de middelbare school , dus ik heb ook geen tijd voor een baby... ik denk dat een paar jaar w88 ook wel verstandiger is:S |
Onwelgevallige straatmadelief. (n)
|
Een paar jaar wachten? Als ik jou was, zou ik eerst studie enzo afmaken.. Een vriend van mij was 18, en zijn vriendin 20 toen ze een kind kregen.. Hij werkt in een bakkerij, zij werkt niet, wonen samen op een flatje. Maar denk maar niet dat het makkelijk en goedkoop is hoor.. Ze kunnen bijna niets meer doen, omdat het kindje gewoon super veel kost.. Zij hadden t ook gepland zeg maar, maar niet goed gekeken hoeveel t nu zou kosten enzo.
|
Doe alsjeblieft een beeeetje verstandig zeg, je bent 15, wat heb je zon kindje nou te bieden? Helemaal niets. Jij denkt dat het de situatie thuis oplost als je een kind hebt? Nou echt niet. Wacht alsjeblieft nog even
|
Het is idd niet zo heel slim, je krijgt super veel verantwoordelijkheden. En bij de meeste tienermoeders loopt het toch echt verkeerd af. Als je echt iets voor jezelf wilt neem dan een hamster of weet ik het wat, die kan je ook verzorgen en knuffelen en whatever. Daarnaast heb je ook al een vriendje, die is toch ook grotendeels van jou ;)
Je kan er beter nog niet aan beginnen neem dat maar van mij aan. |
heb ik ook eent idjej gahd, maar serieus; het gaat over, geef het tijd en daarna zal je inzien hoe dom het van je was geweest om wel een kind te nemen.
suusjuhh |
Ik doe hem inderdaad even naar psychologie. Het heeft weinig te maken met problemen omtrent seksualiteit, meer om het gevoel van verlangen dat problematisch is. :)
|
Zorg eerst nou maar dat je een evt kind wat te bieden
hebt, en zelf volwassen bent. Tegen de tijd dat je zelf geen kind meer bent, je zaakjes in orde hebt, en de tijd en de nodige dingen daar zijn, kan je serieus na gaan denken over een kind. Kinderen 'neem' je niet zomaar, het zijn geen knuffelbeesten die je weg kan gooien als je er geen zin meer in hebt. Goede dingen op het verkeerde tijdstip zijn vaak slechte dingen. |
eej meisje
ik ken dat gevoel. mijn broer heeft 2 kleintjes en als ik daar logeer zorg ik altijd voor ze. ja dan doe ik alles. (snachts uit bed, poepluiers verschonen, troosten, wonden verzorgen) maar ze zijn niet van mij. ik wil het ook echt heel graag en vind jullie reacties allemaal een beetje...hoe zeg je dat. je wilt het heel graag, maar pas er echt voor op dat het niet gebeurt. Je moet dat kind geven wat een kind nodig heeft maar je bent zelf ook nog maar een kind! jij moet nog uitgaan, stappen, lekker met vriendinnen hangen, en je kan je baby niet meesleuren. dus doe het niet, wacht tot je ouder bent en als je er over wilt praten mag je me pm'en. ik ken je gevoel, kunnen we erover praten. groetjes |
Citaat:
Maar idd, wacht tot je een kind wat te bieden hebt (en dan bedoel ik dus niet alleen liefde) en tot je zelf volwassen bent. Als je iets wilt wat van je zelf is, neem dan een huisdier. En ga bv oppassen, 't zijn dan wel niet je eigen kinderen, maar je kunt dan toch met kinderen omgaan. |
Ik denk dat je een kind wil omdat het bij jou thuis niet helemaal lekker loopt. Ik neem tenminste aan dat je onbewust een gevoel hebt van 'als ik nou een kind heb, dan kan ik er voor zorgen dat alles voor haar wel goed gaat en dan krijg ik zelf van dat kind misschien ook wel de warmte die ik nu bij mij zelf thuis mis'
Dit is echt een verkeerde reden om een kindje te nemen/willen. Word zoals bijna iedereen voor mij al gezegd heeft, eerst zelf volwassen voordat je er ook maar over na gaat denken. Want als jij een kind hebt en al je vriendinnen gaan ieder weekend uit, zul je ze op den duur echt verliezen omdat je gewoon in een heel ander ritme en levensfase zit. |
een kind willen is vooral bij meisjes veelvorkomend op jouw leeftijd, het moedergevoel, hormonen enzo, maar denk er over na en neem liever een kat o.i.d. je hebt op het moment geen poot om op te staan, en wil jij niet een geweldige start voor je kind
|
Ik wil al vanaf mijn 12e (oid) een kindje en dat is nooit meer weggegaan. Ik weet het 100% zeker en ken ook alle dingen die NIET leuk zijn aan kinderen hebben. Heb al eens meerdere dagen op kinderen gepast (echt achter elkaar, dus inclusief de niet-leuke momenten) en nog steeds weet ik het zeker.
Maar gelukkig heb ik wel ergens gezond verstand dat zegt dat het niet het juiste moment is om een kind te krijgen. Je hebt nog tot je 35e, misschien wel 40ste. Waarom zou je niet eerst wat leuke dingen voor jezelf gaan doen en daarna aan kinderen beginnen? Voor alles is een tijd. Wacht er nog een tijdje mee en denk aan het kind. Want wat heb jij het kindje op dít moment te beiden? Je moet nog naar school, dus weinig aandacht. Je hebt geen financiele zekerheid, dus misschien wel gebrek aan spullen. Enzovoorts. |
kzou het niet doen :S
|
Citaat:
|
Een verlangen voor een kind hebben kan, het uitvoeren niet.
Als je dat kind hebt zal je (zeker in het begin) nooit meer samen met je vriend wat leuks kunnen doen. Altijd zal je dan een oppas moeten huren, en dat kost ook weer heel veel geld. En daarnaast vind ik nogsteeds dat je pas een kind moet nemen als je: 1) De financiele middelen hebt om ervoor te zorgen (ik denk niet dat jullie die hebben om heel eerder te zijn.) 2) Er zelf 'klaar' voor zijn om het kind een onbezorgde, stabiele jeugd te kunnen geven (Ook dit betwijfel ik op 15 jarige leeftijd, je bent zelf nog een kind) 3) Je eigen zaken afgehandeld heb zodat je meer in je leven kan bereiken dan moeder zijn (school dus, als je 15 bent heb je nog leerplicht dus hier voldoe je ook niet) 4) Een partner hebt waarmee je samen goed voor een kind kan zorgen maar waarbij het zelf ook goed tussen jullie gaat. (Jullie hebben pas 4 maanden wat, dat is gewoon veel te kort) 5) Bereid bent goed voor je kind te zorgen ook als het kind niet gezond is, en dat ook aankunnen. (Iemand met het Syndroom van Down bijvoorbeeld) Het komt een beetje over alsof je een kind wil nemen omdat dat je problemen dan zal oplossen. En dat je een kind wil nemen omdat jij ernaar verlangt. Maar voor het bestwil van het kind lijkt het me persoonlijk beter als je er even iets van 10 jaar mee wacht tot je volwassen genoeg bent. |
Wat een rotreden. Het gaat niet goed thuis en daarom wil je dat kindje zodat je iets van jezelf hebt? Bezef je wel dat dat kindje er dan zelf ook nog is en dat het niet alleen maar van jou is maar vooral van zichzelf?
Als je iets van jezelf wil om te knuffelen, neem dan een konijn. |
Stelling: ik wil een kindje.
Feiten: ik ben vijftien. Het gaat kut thuis. Mijn vriendje is ook een minderjarige. Conclusie: niet doen. |
Stelling: ik wil een kindje, omdat ik dan eindelijk iets heb wat werkelijk van mezelf is.
Feiten: ik ben vijftien. Het gaat kut thuis. Mijn vriendje is ook een minderjarige. En ik beschouw een kind blijkbaar als materieel bezit. Conclusie: niet doen als je de waarde van een nieuw leven slechts laat bepalen door je gemoedstoestand en je de consequenties die het met zich meebrengt duidelijk nog niet kan overzien. |
Citaat:
Doe dat je vriend, het kindje en jezelf alsjeblieft nu nog niet aan! |
Citaat:
|
Citaat:
sorry, dat moest er even uit |
Waardeloze reacties, gesloten met toestemming van topicstarter.
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 02:54. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.