Demon of Fire |
29-04-2002 21:01 |
Citaat:
******** schreef:
Cynisme vs. epicurisme?
|
Het is een misvatting om te denken dat Epicurus alles wat niet met geluk en genot te maken heeft als overbodig en onnodig beschouwde. Hij vond wel degelijk dat die zaken ook nodig waren, maar het niet als belangrijkst beschouwde. De hoogste waarheid voor hem was het nastreven van genot en geluk. (dat houdt dus per definitie geen verzakkingen in van maatschappelijk vereiste praktijken) De meeste andere filosofen waren van mening dat genot/lust juist de slechte kwaliteiten van de mens zijn en dus onderdrukt moesten worden om zo een zedelijk en juist bestaan te kunnen naleven. Het leidde de mens af van wat de werkelijke en hoogste waarheid is. (deze gedachtengang zie je heel veel terug...vooral in de Oosterse filosofie.)
Cynisme zoals dat van Diogenes was er op gericht je alleen maar druk te maken om wat je absoluut nodig hebt. En alles wat overbodig is weg te doen. Het belangrijkste is wat de mens is, niet wat hij heeft. Vrij zijn van behoeften dus. Hij bezat dan ook alleen maar een ton en een kalebas om water mee te scheppen. Maar toen hij zag zoals een hond kon drinken had hij de kalebas ook maar weggegooid. :p
Ook dat heeft niet zozeer iets te maken met Hobbes zijn gedachten maar meer zelfs met die van Casper.(hij vind dat wat is(of wat je hebt) belangrijk, en niet dat wat kan zijn of niet is)
De gedachten van Hobbes reiken vaag naar een wat zedelijke wereldorde. En zou je dus eventueel wat kunnen koppelen met de leer van Confusius(en aantal anderen). Was een chinees filosoof en de meest invloedrijke van alles filosofen ooit hetzij in de Oosterse filosofie/cultuur.
Groetjes
Ben(die ook gelukkig worden belangrijk vind en de leer van diogenes toch wat te ver vind gaan. ;)
|