Schrijffouten (opdracht)
 

Het is mij opgevallen hoeveel fouten er tegenwoordig worden gemaakt in verhalen.

Mijn voorstel is: beschrijf in dit topic in ongeveer driehonderd woorden je dag. Maak er een verhaaltje van, zodat het prettig leest. Vervolgens zal ik kijken hoeveel fouten erin zitten (voor zover ik ze kan vinden, uiteraard).

Jammer. Ik hoopte dat hier een stuk zou staan en dat wij de fouten eruit zouden mogen halen. Uit andermands teksten kan ik best veel fouten pluizen. Alleen uit die van mijzelf laat ik ze te vaak zitten.

LUH-3417

Ik zou wel een verhaal willen schrijven, maar ik maak geen fouten :)

Gaat nog iemand het proberen?

NDimension: wat een loze reactie.

Moet het niet "in die van...te vaak zitten." zijn?

Nou ik zou maar geen schrijfsels opsturen die nog niet door de spellingscontrole zijn gelopen, dat is een en al rood in word :o

De spellingscontrole leidt trouwens ook tot vermindering van taalvaardigheid. Je wordt zelf minder scherp in het corrigeren van je eigen fouten omdat je er wel vanuit gaat dat Word die fouten eruit zal halen. Maar die spellingschecker is nooit zo scherp dat hij alle fouten eruit kan halen. Het blijft ook maar een computer. Bovendien haalt hij er misschien wel veel spelfouten uit, maar geen stijlfouten en dat is minstens zo irritant.

Ik schrijf een stuk zonder spelcontrole. Zonder na te lezen achteraf.
Halen jullie de fouten maar eruit.


Van een afstand lijkt de man kwader te kijken dan je mag verwachten van iemand die zojuist een ijs heeft gekregen van de diensthebbende begeleider. Hij lacht alsof humor zijn leven kan redden; er vormen zich kuiljes in zijn wang, zie ik zodra ik nader. Bij elke stap die ik zet, laait het rumoer dat achter de man zijn oorsprong vindt verder op. Ze joelen naar mij, misschien verwarren ze mij met een ander, misschien zijn ze blij dat er eindelijk een normaal iemand hun kant op komt gelopen. Vanuit een ooghoek zie ik hoe de kleinste van de luidruchtige mannen zich snel uit de voeten maakt. Alsof een monster hem op de voet volgt, vermeerdert hij zijn snelheid totdat de muur die voor hem staat hem het doorlopen belet. Vloekend keert hij zich om, zijn blik rust op zijn vrienden die in een kringetje dralen en verwachtingsvol van het kleine, gevluchte mannetje naar mij kijken. Mijn gemoed schiet vol met onafwendbare zelfhaat; een moment zwelg ik in medelijden, dan vervolg ik mijn weg en probeer contact te leggen met de man die inmiddels zijn lippen om het ijs heeft gesloten. Vol egards likt hij, terwijl de waarheid die ik in zijn ogen zie mij bang maakt. Hoezeer kan deze man mij bedreigen? vraag ik mij af.
"Vriend," spreekt hij plots; het ijs gooit hij bruusk op de grond.
"Ga heen zonder om te kijken."
Haastig verwijder ik mij van de man, die naargeestig lacht. Het galmt in de verte, maar langzaam tussen mijn oren. Totdat het de controle overneemt: ik ben gegrepen.


Het slaat nergens op dit stuk. Maar het gaat om de fouten.

Moet ik nou een stukje schrijven? :confused: Wat is daar nou aan?

Nou ja.

Er was eens een muis.
Hij heette pluis.
Hij had veel verdriet,
waarvan wist je niet.
Maar op een dag bleek dat hij last had van luis.

(dit is een limmerick die ik geschreven heb toen ik tien jaar oud was)

Zal ik dan nu maar een "echt" verhaaltje schrijven? Ik vind het best lastig om zomaar uit de losse pols een verhaaltje te schrijven. Bovendien moet ik nog op m'n spelfouten letten ook. Normaliter schrijf ik vrijwel foutloos (m'n opstellen voor Nederlands werden vaak met een hoge beoordeling beloond), maar op internet meet ik me vaak een andere schrijfstijl aan dan in het dagelijks leven. Toch zal ik een aantal van de grove fouten die ik hier op het forum zie niet maken. Ik weet heel goed dat "ik vind" niet met een t op het eind is, en dat de verleden tijd van "hij zegt" "hij zei" is. Toch ben ik me er terdege van bewust dat ik best een aantal foutjes door m'n controle kan laten glippen. Die foutjes moeten jullie dan maar corrigeren, dan probeer ik me daar niet aan te ergeren (de uitdrukking is niet: "ik irriteer me eraan"). Ik ga uit van het gezegde: van fouten leert men. Veel succes.
Met vriendelijke groet,
Snoopy

Eerlijk gezegd vind ik dit stukje tekst heel gemaakt overkomen. Alsof je de lezer ervan wilt overtuigen dat jij wel degelijk heel correct Nederlands kunt schrijven (ik snap ook wel dat dit de achterliggende gedachte is van dit? topic).
Het lijkt er een beetje op dat je om dat doel te bereiken ook voor woorden gekozen hebt die je relatief niet vaak tegenkomt. Het doet me denken aan mensen die met het schrijven van een sollicitatiebrief als het ware 50 jaar terug gaan in de tijd.

Zelf ben ik meestal geneigd veel interpunctie, in de vorm van komma's, te gebruiken. Meer dan Blakend in ieder geval (no offence ;)).

Het fouten opsporen zal ik dan maar aan Blakend zelf over laten en ik hoop dat hij niet al teveel op deze reactie aan te merken heeft. Dat verhaaltje komt nog wel een keer. :D

Trouwens, zou het niet leuk zijn als je in je verhaal met opzet enkele taalfouten verwerkt? Deze kun je dan in een spoiler onder je verhaal plaatsen. Zo kan iedereen gezellig fouten opsporen. :D

Nou, je hebt deels gelijk. Maar ja... Het is ook niet bepaald makkelijk om zomaar uit het niets een verhaal te bedenken. Verder geloof ik dat ik wel vaker dan m'n gemiddelde leeftijdgenoot moeilijke woorden gebruik. Maar je hebt gelijk dat ik wel even wilde laten zien dat ik niet zo stom ben als sommige mede-forummers :D

Getver, wat een saai onderwerp. Die doe ik al dagelijks op school en binnenkort bij een echte uitgeverij. Ik ben niet van plan het hier ook nog eens te gaan doen. :p

Oh, ik vind het trouwens grappig dat hier veel mensen zeggen dat ze nooit fouten maken. Zelfs ervaren schrijvers maken soms nog fouten. Jullie dus zeker ook. Dat is menselijk.

En daarnaast, veel mensen zien hun eigen fouten niet.

Denk dat je daar ook zeker gelijk in hebt. Ik pas ook erg op met de spellingscontrole, zeker als ik een verslag heb gemaakt. Daar staan dan vaak heel erg veel woorden in die hij niet kent en dan regelmatig met hele rare suggesties komt :D
Voor mijn geval ben ik erg blij dat er spellingscontrole bestaat.

Ik gebruik de spellingscontrole nooit om bovenstaande redenen.

Masquerade - je hebt gelijk dat mensen hun eigen fouten niet zien, maar dan gaat het vaak om stijlfouten (voor zover je daarbij van fouten kunt spreken). Stijl is per definitie iets dat moeilijk in een kader te vangen valt. Het verkeerd gebruik van idioom, spreekwoorden of gezegden is inderdaad moeilijk te zien bij jezelf, maar spelfouten hoor je er wel uit te kunnen pikken. Dat is in elk geval gewoon een kwestie van leren.

Uhm,... ja. :)

Maar,... dat is een fout in de zinconstructie en geen schrijffout. Ik ben dus van mening dat ik vrijuit ga. :)

LUH-3417

Je hoort zelf inderdaad spelfouten uit je eigen geschreven teksten te kunnen halen. Veel mensen kunnen dat echter niet. Je wilt niet weten wat voor fouten in manuscripten zitten! Verschrikkelijk. Sommige mensen zijn nu eenmaal niet goed in Nederlands. Verder vind ik dat je gelijk hebt.

De topicstarter had het over fouten in het algemeen, geen specifieke fouten. Dus je gaat hiervoor niet vrijuit :)

hmm... volgens mij gaat het wel degelijk over schrijffouten (zie topictitel).

Het komt door de verwarring die ontstaat als de titel 'Schrijffouten' is, maar het bericht zelf alleen melding maakt van 'fouten'. Ik ben dus een arm, onschuldig slachtoffer van deze verwarring en ga dus nog altijd vrijuit. :)

Wat natuurlijk niet wegneem dat ik hard op mijn bek gegaan ben. Net zoals ik soms 'lag' schrijf in plaats van 'lach' of zelfs 'ligt' in plaas van 'licht'. Heel vreemd.

LUH-3417

Jaja... onschuldig tot het tegendeel bewezen is? :p