Mijn achttiendicht voor Martien - 'ik het lieve kind, en jij zo al volwassen'? -
 

De tijd, die gestaag en nooit verand'ren zal,
doortikt als een leven, en getal voor naam beslist
vervalt niet in herhaling, want als je toch eens wist
dat één erbij is meer, en met minder nooit in twist

gevallen is waardoor, - en je blijft van 't zelfde jaartal -
jij zo zeker en vanzelf, verblijft in mijn gevoel.
Je weet wel van de tijd, welke ik bedoel
zoveel kan er gebeuren, van jaar naar jaar en gevensdoel.

Zo zie je dat de tijd, bij 't het wakk're wekken morgen,
nog steeds één en dezelfde is; een dag nu zonder zorgen
wat gebeuren moet gebeurd, niet per leeftijd en per dag

dat jij in't schrift volwassen bent, maar gewoon in alle morgens.
Jij blijft gewoon Martien; de achttien tegemoet vannacht,
met ook van mij de wens, die je zelf zo-even bracht.

"Je leeft, en het is heerlijk."

:o Dank je wel.

En nu ga ik weer slapen.

ehm tja...ik kan dit echt heel moeilijk volgen, misschien is t omdat ik zo lang niets gelezen heb qua gedichten..maar alleen de laatste twee strofen zijn duidelijk voor mijn gevoel. Zou je kunnen uitleggen wat je met die strofes daarvoor bedoelt? dan kan ik eigenlijk pas echt commentaar geven :)

Je bent mij voor *snik*(ik liep gister met het idee rond om het vandaag te posten:D )


Allereerst natuurlijk Ontzettend lief dit gedicht voor ons Dop-forumbaasje!:D:). Daarnaast vind ik het ook nog eens goed geschreven en op dit onderwerp!(je krijgt al heel snel standaard cliché gedichten). 3e strofe 1e zin; Leuk!. Ik begrijp het eerlijk gezegd niet allemaal...en dan strofe 1 en strofe 2 bedoelend...
Maar lief hoor:).

Igh, igh* :p

Het is waarschijnlijk een beetje moeilijk te volgen, omdat ik heel erg mijn best heb gedaan om niet in een cliché-verjaardagsdicht te vervallen. Maar ik zal het eens uitleggen :):

1e strofe: De tijd tikt gewoon door; daar kun je niets aan veranderen. Je kunt het niet voorkomen dat je ouder wordt. Door Martien 18 te maken vervalt de tijd echter niet in een herhaling, omdat het heel positief is (slijm..ik weet het). Martien wordt alleen maar meer, en niet minder in de overgang vd eerste naar de tweede strofe (dit is misschien ietwat melodramatisch *kuch*).

2e strofe: één jaar is ook maar subjectief; het maakt niet zoveel uit wanneer iets gebeurd of hoelang dat gebeurd; zo zie je dat ook in één jaar een hoop kan gebeuren. En dan doel ik op dat ik Martien dit jaar heb leren kennen zegmaar :).

3e strofe: in deze strofe vertel ik hem dat hij zich niet zorgen hoeft te maken om het 18 worden, want deze morgen is hetzelfde als de andere, maar nu eventjes zonder zorgen (verjaardag is vandaag even feest!).

'niet per leeftijd en per dag dat jij in't schrift volwassen bent, maar gewoon in alle morgens.' Hiermee bedoel ik dus dat er niet ineens iets schokkends zal gebeuren, maar dat de dagen gewoon hetzelfde blijven :) (geen enge verplichtingen of volwassenheid).

4e strofe: je blijft gewoon Martien :). En dan mijn gelukswens, die hij me zelf vertelde: 'Je leeft, en het is heerlijk.' Zelf zei hij 'Ik heb geleefd, en het was heerlijk.', maar dat klopt natuurlijk niet ;).

Tot zover mijn uitleg :) ;). En Martien; je bent gek dat je om 5 uur je nest uit komt... maar wel lief hoor :).

* gemeen lachje

Waarom heet een achttiendicht?
Ik heb het niet gevolgd, maar ik heb het ook niet uitgelezen.
Het oogt agressief.
Misschien het het achttiendicht omdat je 18 keer in slaap valt voordat je bij het einde bent. Wel een leuk idee hoor. Maar kan iemand het me uitleggen?

Anders lees je de post boven je even :D .


Even voor de duidelijkheid, dat is een regel die door mijn hoofd spookt, dat heb je soms. Dat had ik haar verteld, iets minder dramatisch dan het hier staat ;) .

Je laatste twee regels van de tweede strofe vind ik minder en het loopt niet overal even goed en blablabla. Dit is gewoon leuk om te lezen (voor mij dan, ik snap dat het voor de rest misschien een beetje ontoegankelijk is).

Maar het is dan ook niet voor de rest geschreven :p .