mooiste boek ooit en waarom?
 

Titel zegt het al

Wat is het mooiste boek dat je ooit hebt gelezen en waarom?

Hannah Green- Ik heb je nooit een rozentuin beloofd.


Ohja. Omdat het een heel mooi, gedetailleerd en aangrijpend boek is. Het raakte me heel heel erg. (y)

Net als alle vorige keren dat deze topic werd geopend: Beelden van Nickie van Mary K. Pershall. Omdat dat voor zo ver ik me kan herinneren het enige boek is waarbij ik ooit heb moeten huilen.

Het lijden van de jonge Werther - Goethe

Omdat het een prachtboek is. Dramatisch, hartverscheurend, tragisch, droevig... maar zo verschrikkelijk mooi. Een herkenbaar verhaal ook wel.

ik ga don toch voor the catcher in the rye van Salinger, fantastisch, sentimenteel, spannend en lekker om te lezen

Hmm, niet echt mooi. Wel onwijs spannend:

De jongens van Brazilië van Ira Levin

Ik ga nog steeds voor Spijt van Carry Slee
Ik huil eigenlijk nooit tijdens het lezen van boeken, maar dit vond ik gewoon super aangrijpend omdat het zo herkenbaar en 'meelijwekkend' geschreven was.

koran.

Moeilijk, moeilijk. Ik heb een paar favorieten.

Een mond vol Dons van Lydia Rood.
Door de manier van vertellen, door de dingen die ze uithalen, omdat ik het in een uurtje uit kan lezen, en omdat het me telkens weer een doodsbang gevoel geeft waarbij het lijkt alsof de wereld zal vergaan.
Ik weet niet waarom precies, maar dit boek... Ik voel me altijd geweldig nadat ik het gelezen heb.

>>
Tip: lees dit met op de achtergrond Oasis - What's the story (morning glory)
Dat past perfect, en het waarom daarachter is een mysterie...

Go Ask Alice
Een 'dagboek versie van Alice in Wonderland'. Dagboek van een (anoniem) meisje dat aan de drugs raakt. Ze hebben het wel getraced, maar namen vind je er niet in terug, in ieder geval niet namen van mensen die dat niet wilden.
Geweldig door de manier waarop, door wat ze meemaakt, omdat het zo'n heerlijk cliché non-cliché Amerikaans boek is, wat ze gek genoeg wel uitbrengen, maar wat toch wel bedoeld is mensen angst voor drugs in te boezemen. Hoewel wij daar hier in Nederland totaal geen boodschap aan hebben.
Ook geweldig door het taalgebruik van 'Alice', wat als ze clean is heel lief en typisch-meisjesachtig is, en als ze aan de drugs zit overgaat in een tirade en rampage op lichtsnelheid. Fuck this, fuck that, everything sucks, and that bitch of a mother has got to learn to shut her fucking hole from time to time.
Je kent het wel.

A Clockwork Orange door Anthony Burgess
Geweldig door het taaltje en het sfeertje. Door het feit dat hij 2 tien-jarige meisjes verkracht (ja, zoiets vind ik cool om te lezen) en al helemaal doordat Cubrick daar twee 17-jarige meisjes voor heeft gekozen, omdat het verkrachten van tien-jarigen al HELEMAAL niet op film gezet mocht worden.
Geweldig door de sympathie die het boek kweekt voor Your Humble Narrator and droog Alex, hoewel hij eigenlijk tuig van de richel is. Maar dat krijg je niet helemaal door... Het is vreemd, maar je gaat hem eerder aardig vinden dan verafschuwen, ondanks de dingen die hij doet.
En wat dit boek geniaal maakt is de MOOISTE beschrijving van een muziekstuk ooit. In mijn penguin-uitgave van 1996 op pagina 29. "And then, brothers, it came. Oh bliss, bliss and heaven..." etc...
Wie het nog niet gelezen heeft: lees dit boek, of in ieder geval die beschrijving...

ik vind het oneindige verhaal mooi

ja dat is een kinderboek maar ik vind het nog steeds zo'n prachtig boek. het verhaal vond ik ook heel mooi geschreven ik heb het al ontelbare keren gelezen en elke keer lees ik er toch weer wat nieuws aan :)

Heej Type

Weet je toevallig misschien of die laatste 2 boeken die je noemde ook vertaald zijn? Mijn engels is namelijk niet zo geweldig, in ieder geval, in het Nederlands beleef ik het verhaal iets meer. En ik wil die boeken wel graag lezen, want je hebt me erg nieuwsgierig gemaakt. :P

Ik twijfel tussen:
Willem Elsschot - Lijmen/Het been
Gerard Reve - De Avonden
Beide omdat ze een geniale mix bieden van een droge, cynische stijl, en dieperliggende emoties en teleurstellingen.

(ik doe net alsof ik dit toevallig heb gequote - dan kan ik stiekem twee boeken noemen ;) en ik kan me in de beargumentering helemaal vinden (y))


Siegfried van Harry Mulisch - omdat het Fantastisch is met hoofdletter F. een boek dat geschiedenis, literatuur, psychologie, filosofie (NIETZSCHE!!), fictie en non-fictie op zulk een fantastische wijze weet te verenigen moet gewoon gelezen worden!

(maar ik heb altijd gelijk van WFH is ook marvelous en nog 100 andere boeken ook. onmogelijk topic dit)

Ik ook, prachtig boek.

Ik heb geen idee, maar dat zou op internet te vinden moeten zijn, of anders even vragen bij je lokale boekendealer ;)

Ik weet wel dat A Clockwork Orange eigenlijk niet te vertalen is, omdat Burgess een heel eigen dialect heeft gemaakt wat een kruising is tussen Engels, Welsh en Russisch, wat dus eigenlijk niet te vertalen is...

Maar Go Ask Alice zou op zich goed vertaald kunnen zijn. En anders is het niet zo moeilijk om die in het engels te lezen hoor.
A Clockwork Orange is wat stevigere koek, maar met matige kennis qua engels is Go Ask Alice goed te doen denk ik...

oke, bedankt ik ga het zeker eens opzoeken, en anders doe ik wel een poging om het in het engels te lezen, ik moet toch nog een boek voor engels :P

A Clockwork Orange is wel vertaald, maar ik zou me niet de Nederlandse titel voor de geest kunnen halen. Ik weet ook niet of er goede vertalingen zijn, als je let op dat taaltje dat die lui hebben. In het Engels was het aan het moeilijk om dat taaltje te volgen, maar als je verder komt, kom je er steeds meer in. Als je het Engels zelf echter ook nog niet zo goed kent, dan wordt het denk lastig, ja.

Ik vond zelf de Werther nogal tegenvallen, eigenlijk. Ik had gehoopt echt de creme de la creme van de Weltschmerz voorgeschoteld te krijgen, maar toen het leven van Werther echt ondragelijk werd, nam de uitgever het over. Vond ik eigenlijk erg tegevallen ten opzichte van de enorme verwachtingen die ik had. Maar naast die te hoog gestelde verwachtingen was het een fijn boek.

LUH-3417

meisje, 15, mooi maar maf...
is een nieuw boek...echt helemaal toppie joppie :D
Xsanne :rolleyes:

Bewaar altijd een stukje brood. Ik weet niet van wie hij is, maar het is een 'waargebeurd' verhaal over de oorlog. Een jongen van 14 die dan in kampen als Auswitsch (Ofzo) komt. Ik vond hem hartverscheurend. Hoeveel leed erin zit, en dat dat in deze tijd ook nog is en altijd zo zou blijven. Ik vond het verschrikkelijk om het te lezen :s

Ja ik ook, heel bijzonder om te lezen en erachter te komen wat er nog meer in het verhaal zit...

Ik heb het boek ook gelezen, en vond het niet zo leuk. Ik heb wel de film gezien (drie delen). Die vond ik wel super. T zijn jarenlang mijn lievelingsfilms geweest. Daarom vond ik het boek ook niet leuk.

Ik weet niet wat mijn lievelingsboek is. Er zijn er verschillende die hiervoor in aanmerking komen.

- De sage van de oorlog van de grote scheuring, van Raymond Feist. Dit zijn 3 delen (en er zijn nog veel meer series hiervan). Ze zijn echt heel mooi. Elfen, Dwergen, Draken, Mensen, Magiërs, buitenaardse wezens, oorlog, liefde, dood.... Wat wil je nog meer?

- Moni. Ik weet niet wie de auteur is. Dit is een boek over een jongetje (11 jaar) in een concentratiekamp. ZO ongelofelijk zielig. Hij wordt daar misbruikt en geslagen en zijn enige vriend wordt vermoord. Hij heeft amper wat te eten en mist zijn ouders. Hij met daar een jaar lang proberen te overleven, uiteindelijk sterft hij toch (terwijl hij probeert te ontsnappen). Het is echt een heel mooi, realistisch en heeel zielig boek.

Er zijn nog wel meerdere boeken die ik echt goed, maar dit zijn denk ik toch wel de beste.

Indische Duinen - Adriaan van Dis

Het is een goed verhaal dat goed is opgebouwd. Aan het einde merk je pas echt de spanning in het boek.

Nog steeds Dance on my grave
van Aidan Chambers

Omdat dat het enige boek is wat me aangegrepen heeft en me niet meer losgelaten heeft.

A Clockwork Orange is vertaald, het heeft echter gewoon de Engels titel. De vertaling is trouwens goed gelukt, maar echt, het is niet te lezen in het Nederlands.

Ik heb net Siegfried gelezen en vond het echt een walgelijk boek. Al in het begin irriteerde ik me aan die Herter, de oh-zo-geniale boekenschrijver die denkt dat hij heel wat is. Ik kon het niet tegengaan om te denken dat Harry Mulisch zich vast enorm identificeert met zijn verzonnen personage.
Daarnaast vond ik het eigenlijk maar wat gelul in de ruimte, om eerlijk te zijn. Een vreselijk vergezocht verhaal. En dat filosofische gebrabbel irriteerde me alleen maar :p

Volgens mij is Mulisch niet echt mijn smaak ;)

Mulisch identificeert zich idd vaak met zijn personages, zo ook in dit boek. Zo vinden we een voorbeeld in het boek waarin hij zegt dat hij vroeger op school nooit oplette, nou ja, hij lette eigenlijk wel op, heel goed zelfs. Maar hij lette niet op de dingen die belangrijk waren, hij keek liever naar de huid van de hand van de leraar, of de manier waarop de leraar zijn lopen bewoog, de vlieg die op de koffiemok zat enz. Ooit heb ik (deels) een interview over Mulisch gelezen, waarin hij zei dat hij vroeger zo op school was.

Het zal me verder een worst wezen wat Mulisch deed toen hij een jongen was. Ik vond het gewoon erg typerend voor die man.
Hij vind zichzelf vast helemaal geweldig :rolleyes: