Discussie over Trouw
 

Ik MOET een discussie op gang brengen voor Levensbeschouwing, dus ik hoop dat er zoveel mogelijk mensen reageren....

Deze keer geen vraag maar een stelling:

Stel:

Man en vrouw zijn gelukkig getrouwd en krijgen kindje. Maar door de bevalling raakt de mama verlamd en kan ze dus niet meer goed uit de voeten. Eigelijk heeft ze op dit moment de steun van haar man hard nodig. Maarrr...
De man gaat ervandoor! Hij zegt dit niet aan te kunnen, en laat zijn vrouw en kind in de steek....

Vind jij dit kunnen? Vind je dat dit mogelijk moet zijn, en als 'normaal' gezien dient te worden en geaccepteerd moet worden?
Of vind je dat je door elkaar beloofd heb trouw te blijven, je dit ook móet doen?

Motiveer je antwoord!

Dankuuu

Ik vind de stelling niet kunnen... "raakt de mama verlamd en kan ze dus niet meer goed uit de voeten"...lijkt me logisch dat iemand niet meer goed 'uit de voeten' kan als ze verlamd is... Ik weet niet of je de stelling zelf verzonnen hebt, zo ja, dan zou ik hem iets aanpassen.

Qua inhoud vind ik het ook niet kunnen, motiveren zal ik dat misschien later (op z'n vroegst morgen), nu ga ik naar bed. ;) :)

Vind ik het kunnen?
Ja, ik vind het kunnen. Door namelijk te zeggen dat dit niet mag en mensen elkaar trouw moeten blijven zeg je in feite dat ze nooit van elkaar mogen scheiden. En ik denk niet dat mensen gedwongen bij elkaar moeten wonen: dat maakt de situatie alleen maar erger.

Dat er een erg pijnlijke situatie door ontstaat voor alle partijen ontken ik niet. Maar ik denk niet dat die situatie veel beter was geweest als de man bij vrouw en kind bleef terwijl hij het eigenlijk niet aan kon.

Er staat niet voor nix...kan DUS, dat is om te benadrukken dat ze zelf niet meer tot veel in staat is (voorlopig iig)

Maar ik hoor je reactie nog graag :)

Ja daar zit iets in. Je kan zeggen 'dan mag je niet meer scheiden', maar in feite mág je ook eigenlijk niet scheiden! Je belooft elkaar van tevoren trouw, 'in goede en slechte tijden', dit is zo'n slechte tijd, dus je behoort dan bij elkaar te blijven...

Denk je dat het er ook mee te maken heeft, of je wel of niet 'geloofd'?

Als je getrouwd bent moet je de consequenties aanvaarden.. en niet weglopen omdat er iets gebeurt waar je geen rekening mee had gehouden.

Nee, iemand dwingen ongelukkig te zijn, dat willen we in Nederland :s

Niemand kan alles voorzien. Er kunnen nu eenmaal dingen gebeuren waardoor de hele situatie verandert. Er scheiden ook niet voor niets zoveel mensen, liefde is vergankelijk. Scheiden onmogelijk maken is een stap terug naar de middeleeuwen.

Dit is niet zo'n slechte tijd, dit gaat veel verder. Het is niet redelijk om van iemand te verwachten dat hij zich ten alle tijden aan zijn trouwbelofte houdt.

Wel, het gaat niet zozeer om de vraag of scheiden onmogelijk gemaakt dient te worden, maar eerder, althans zo begrijp ik de vraag, om de vraag of iemand, die zijn vrouw onder de geschetste omstandigheden verlaat, redelijkerwijs enig verwijt treffen kan.

Die aantekening gemaakt hebbende, sluit ik me overigens bij je aan. Onvoorziene omstandigheden, zogezegd.

Jup jup, jullie hebben helemaal gelijk, maar ik moet discussieren :rolleyes: dus bij deze....

Vroeger scheidden er veel minder mensen, misschien kwam dat wel doordat ze geloofden. Ze geloofden dat het slecht was om te scheiden, want zo had God het niet voorzien...
Heeft het met geloof te maken dat steeds meer mensen scheiden? Omdat ze de bijbel niet meer qua inhoud kennen, weten we dus ook niet meer wát we fout doen....Ook al is het fout; we denken van niet, omdat niemand ons meer op de vinger tikt als we iets verkeerd doen....

Mjah, beide vragen werden volgens mij gesteld:





Wat is vroeger? Vroeger als in jaren 50, 60 vorige eeuw? Of vroeger als in enkele eeuwen terug? Welke vroeger het ook zij, ik denk niet dat het ook maar iets met geloven te maken heeft. Althans, niet met materieel geloven. Meer met loze regeltjes om het geloven heen, bedacht en gehandhaaft door het instituut "kerk" (het "formele" geloven noem ik dat).
Ik denk eerder dat het met de maatschappij zelf te maken heeft. Meer individualistischer, minder gezinsgericht. Dan krijg je vanzelf dat iets als scheiden veel meer geaccepteerd wordt. Dat was vroeger (ongeacht welke "vroeger") namelijk niet het geval. Ook al was het misschien juridisch gezien mogelijk om te scheiden, de sociale druk maakte het zeer lastig. Dus dat er toen minder mensen scheidden is niet zo opzienbarend.


Edit: haakje vergeten

:confused:

Zeker over het hoofd gezien. Maar goed, dan kunnen we nog twisten over de betekenis van "mogelijk" in dit verband. ;)

Hoe kan het overigens, dat de naam van degene van wie je citeert "de TS" is?

Als je dan ongelukkig wordt, ben je met de verkeerde persoon getrouwd imo.

Dat is zeer goed mogelijk. Maar is dat reden genoeg om iemand de rest van zijn leven te dwingen om bij degene te blijven met wie hij getrouwd is?



Nou, je typt zelf wat je quote. Je hoeft niet te qouten met de "quote" knop boven iemands post weet je. Als je iemand gequote ziet staan, wil dat nog helemaal niet zeggen dat hij dat ook daadwerkelijk gezegd heeft. Bijvoorbeeld:

ik vind dit wel kunnen mits er gewoon overleg gepleegd wordt. De vader moet er wel voor zijn kind zijn, maar als er geen liefde meer is voor de vrouw schieten ze daar ook niets mee op.
De vader zou allicht een groot deel van de zorg van het kind op zich kunnen nemen en zo de lasten van de moeder verlichten. Maar ik vind zeker dat de man bij de vrouw weg mag gaan, je hebt toch ook niets aan ongelukkig zijn? dat zal het kind alleen maar in de weg staan.

Ja dat is wel zo :)