Giphart: literatuur ja of nee?
 

Hoi mensjes
Ik moet over 4 weken een presentatie houden over de vraag of Ronald Giphart's boeken literatuur zijn. Dus ik zou graag jullie mening willen weten.

Dus wat vinden jullie: Zijn de boeken van Ronald Giphart literatuur ja of nee? en waarom vind je dat?

Alvast bedankt,
Isabelle

Ik vind het literatuur, maar ik vind het geen hoogstaande literatuur.

Mijn criterium voor literatuur is dat het merkbaar beter is dan een bouquetreeksje.

Eens met Zuster. Ja, volgens mij is het litratuur. En zover ik weet word het over het algemeen ook wel beschouwd als literatuur.

Voor een presentatie zou ik daarentegen toch iets nemen van een wat hoger niveau.

Juist omdat Ronald Giphart op het randje van de literatuur zweeft, is het interessant om een presentatie over hem en de vraag of hij literatuur produceert te houden. :)

Ligt er aan wat je tot de canon van de literatuur wilt rekenen en wat niet. Als Giphart literatuur is, is Arendsoog dat ook.

LUH-3417

Misschien handig om jezelf af te vragen wat literatuur nou precies is, wat een boek nou precies tot literatuur maakt. Ik vind dat Giphart boeken schrijft die heerlijk 'weglezen', zijn onderwerpen zijn aansprekend, zijn taalgebruik is jong en populair (daarbij schept Giphart woorden, bijvoorbeeld 'vertweezamen'. Dit maakt hem absoluut origineel) en hij doet niet overdreven interessant (hiermee bedoel ik dat hij niet, zoals vele andere schrijvers, zo arrogant is om op een enorm ingewikkelde manier met zijn kennis te koop te lopen). Ik denk dat het bij literatuur gaat om originaliteit, tijdloosheid en het goed kunnen bereiken van de lezer. Naar mijn mening slaagt Giphart hier in, al zal men misschien wel kunnen twisten over de tijdloosheid van zijn boeken. Maar de tijd zal het leren: als zijn boeken over 20 jaar nog steeds veel gelezen worden zullen zijn boeken door iedereen vast wel als literatuur beschouwd worden. Hij is misschien gewoon iets te 'vernieuwend'. Ik weet in ieder geval bijna zeker dat het hem geen hol uitmaakt of zijn boeken als literatuur gezien worden of niet. En dat is maar goed ook, want 'who cares'?

Arendsoog heerscht wel zwaar :p
Net als Buffalo Bill en Winnetou.
Nu terug naar het 16 jaar zijn ipv 9 :)
En dan nu on-topic, ik vind wat hij weet neer te schrijven niet bepaald literatuur, mooi voorbeeld van een broodschrijver als je het mij vraagt. (and you did, so there, my opinion ;))

Ik vraag me af hoe mensen de claim 'Giphart is vernieuwend' willen verdedigen.

LUH-3417

Wat is er precies mis met een broodschrijver? Kan een broodschrijver per definitie geen literatuur afleveren, probeer je dat te zeggen? En wat maakt een schrijver een broodschrijver? Een schrijver die leeft van zijn werk? Dan kun je (uit de blote bol met de natte vinger) 70% van de Nederlandse literatuur geen literatuur meer noemen, omdat de schrijver leeft of leefde van het geld dat zijn/haar werk opleverde.

Het feit dat Thomas Rosenboom vijf jaar doet over een boek en Vestdijk incidenteel een maand, maakt Vestdijk geen slechtere en Rosenboom geen betere schrijver, vind ik.

[Deze post is mede mogelijk gemaakt door Tisch.]

Ik zou eerst wel eens willen weten wat literatuur is voor ik mijn mening geef of Giphart al dan niet literatuur schrijft.

Vernieuwend, hmm, hij schrijft over seks, niet vernieuwend, ik ken er meer, zoals een wolkers en een cremer, als ik me niet vergis. Hij bedenkt nieuwe woorden, opzich ook niet zo vernieuwend, geloof ik, al heeft hij er wel zoveel bedacht dat er een heus woordenboekje van gemaakt is, hij schrijft makkelijk, genoeg schijvers die dat ook doen, ik noem een te Rijdt en een Kluun. Hij schrijft over jonge mensen, te veel schrijvers om op te noemen die dat ook doen. Pfff, weet verder even niets, maar ach, zo vernieuwend vind ik het nou ook weer niet.

Daarbij, ik denk dat giphart over 20 jaar nog best wel gelezen wordt, zo overduidelijk jaren 90 is het nou ook weer niet en genoeg boeken die 20 jaar of 50 jaar geleden geschreven zijn, literatuur heten, maar rampzalig zijn om te lezen, soms zelfs amper nog gelezen worden, dus hoe erg is dat een criterium voor literatuur?

Charlotte
*kom maar op LUH, want jij wou vast slechts eerst de mening van een ander over die vernieuwing weten voor jij zelf met je mening of kennis uit boeken zou komen*

Voor zo ver ik heb begrepen uit mijn boek Nederlands, is iets literatuur als je moet nadenken en je fantasie gebruiken om de tekst te begrijpen, en is het dus lectuur als je dat niet hoeft (bijvoorbeeld als alle emoties er kant-en-klaar bijgenoemd worden). Ik vind dit op zich geen slechte omschrijving.

Probleem van Giphart is dan wel dat je op zich zonder problemen zijn boeken kunt lezen zonder er bij na te denken, en dat je het dan uitstekend kan volgen... maar je kunt er ook wél bij nadenken, en dan vallen er kleine dingetjes op die anders niet opvallen. Hm.

Als je het zo stelt, is het makkelijk. Je kunt "De aanslag" ook zonder nadenken lezen en dat valt onder literatuur.

Giphart schrijft literatuur, maar het ligt aan de lezer of het literatuur blijft.
En hops naar het topic van Renard over lees- en schrijfstijl, heerlijk. :)

Dus als ik een ingezonden, erotisch verhaal uit de Passie lees en er een analyse van kan maken die ik kan verbinden aan de theorie van Locke, dan is dat per definitie literatuur en even waardevol als het complete werk van Toergenjev?

LUH-3417

Ik vind alleen dat argument over er wel of niet over nadenken een beetje simpel.
Genoeg boeken die onder literatuur vallen maar waar ik niet bij na (hoef) te denken.
Ook genoeg lectuur (denk ik) waar ik wel bij na kan of moet denken.

nee, die regel gaat voor mij niet op.

Charlotte

Ik voel me vereerd, maar volgens mij heb ik geen topic op mijn naam staan wat betreft "lees- en schrijfstijl", of het moet een topic van wat langer geleden zijn want de laatste tijd ben ik niet zo actief meer op Letteren. Voor de geïnteresseerden: ik ben aan het smeden aan een verhaal wat ik wellicht hier zal plaatsen nadat ik het afgerond heb.

Ik vind Giphart overigens geen literatuur, maar dit is slechts een mening die ik baseer op het feit dat ik alleen werk wat ik persoonlijk enorm goed vind als literatuur beschouw. En aangezien ik bijna niets lees vind ik ook bijna niets literatuur. Ik bezit overigens wel twee boeken van Giphart; "Ik ook van jou" en "Phileine zegt sorry". Vermakelijke boekjes maar ik vind het geen literatuur.

Harry Mulisch is een kwal!

ik spaar Arendsoog :o

Hoewel je trots mag zijn dat je zijn naam correct hebt gespeld, geloof ik niet dat hierna gevraagd werd.

Ik vind het wel enigszins waarheid hebben, eigenlijk.

En Harry Mulisch - hoe wilde je het anders schrijven, als ik vragen mag?

Ik heb al een stuk of zes varianten gelezen in bronnen die ik niet nader ga vermelden, omdat ze dat niet waard zijn. Van Harry Mülisch tot Harri Moelis.
Of het waarheid is of niet, doet in deze discussie niet echt terzake, een los statement hebben we niet zoveel aan. Formuleer het dan in een vraag of geen additionele informatie zodat de rest er ook wat aan heeft, en je je standpunt beter onderbouwt. Bovendien vind ik principieel dat je iemand die je niet kent niet zomaar een kwal mag noemen zonder daar een deksels goede reden voor te hebben.

Ik denk dat hij bedoelde dat Mulisch draken van boeken schrijft en dat ben ik het wel met hem eens, eigenlijk.

Waarom zegt hij dat dan niet?

Misschien is hij een beetje ongenuanceerd. :)

De strikte definitie van een broodschrijver is inderdaad gewoon iemand die schrijft om den brode :bloos: . De meeste schrijvers schrijven om hun brood te verdienen, maar voor mij heeft een broodschrijver toch een negatieve connotatie. In mijn bescheiden mening is Giphart dus een broodschrijver, of beter, weet ik zijn werk niet te smaken. :) Laat ik het daar op laten.

Ronald Giphart doet er nou juist heel veel naast omdat hij niet kan leven van zijn boeken alleen

Charlotte
is hij dan nog steeds een broodschrijver?
hij schrijft voor zichzelf, niet voor anderen in eerste instantie.

Ik mag hem om gegronde reden een kwal noemen want ik heb wel ervaring met hem.

Ik kan je een verhaal vertellen waarop ik dit baseer, maar hij is gewoon superarrogant zoals zijn uitstraling en zijn lelijke rotkop ook al doet vermoeden. En ik ga dit verhaal niet online zetten want het boeit toch niet. Ik kan net zo goed iets uit me duim zuigen en het voeg niks toe aan de waarheid van mijn verhaal.

Hij houdt enorm van zichzelf en hij is gewoon zielig.

Dus hou je mond nou maar, want jij kent mij niet. Jij verwijt mij, iets terwijl je er zelf schuldig aan bent. De pot verwijt de ketel.

dus stil maar

Ik vind 'jij kent mij niet' nooit zo heel erg sterk argument als je daarna de ander gaat afzeiken.

Maar het doet niets af aan je uitspraak dat Harry een arrogante lul is, want dat is gewoon zo. Zelfs met de beste wil van de wereld is zijn gedrag niet als 'ironisch' of zelfs 'grappig' te zien. Hij is gewoon een lul met een enorme neus die stinkende boeken schrijft.

LUH-3417

Overtuig me.

'Dat is gewoon zo' vind ik ook niet zo'n sterk argument.

Ik las 'Voer voor psychologen' en kom me niet ontrukken aan de ondertoon van 'Ik ben een toffe schrijver, toffer dan alle andere schrijvers, lees al mijn boeken en kus mijn literair verantwoorde billen'.

Bovendien vind ik het idee dat hij geen middelbare school afgemaakt heeft in combinatie met zijn overdadige en overbodige tentoonstelling van 'Griekse mythologie voor dummies'-boekjeskennis een beetje merkwaardig en vaak vervelend.

Maar ik ben bevooroordeeld door zijn grote neus.

LUH-3417