Loem
 

LOEM

In een hoekje leeggezogen, in het donker onbewust
Ligt een lichaam zonder leven, met een klop maar zonder hart.
Lange slierten tegenlicht verwelkten zijn geboren hoop,-
hebben het in lood gevat.
Het is leeg.

Het loopt over.
Roodschreeuwend en zoutgrijnzend, tollend maar niet fladderend, vervlieg.
Glibberen over het bekende pad, geen leven als het Groot Dictee.
"Wat je doet wat je doet wat je doet"
Neuronen spatten wellustig op het bijtende asfalt.





Ik heb de laatste tijd wat weinig van me laten horen. Vandaar dat er zich wat gedichten hebben opgespaard en nu snel achter elkaar komen. LOEM is wat ik op de dag dat ik dit schreef op een wekker dacht te zien staan, maar 't was bij nader inzien 0:00. Ik geloof dat het verder een mengsel van LOOM en DOEM is.

Interessant gedicht. Echt veel leven zit er niet in je gedichten he, de personages zijn telkens leeggezogen/ontploft, beetje levensmoe zou je zeggen. Wat zijn de slierten tegenlicht ? Kan best gewenning zijn ;) "het bekende pad", maar enfin, zo erg zal het je toch ook niet aangegrepen hebben ! Het kan ook het licht van die wekker zijn, dat je de tijd kwijt bent of iets en er geen zak meer van snapt.

Het is leeg - Het loopt over ? Is het lichaam leeg en loopt het daarvan over ? Nou ja, het zet wel aan tot denken in ieder geval.

Ik kan niet zeggen dat ik m helemaal begrijp, maar ik vind dat je gedicht wel wat heeft. Het is in ieder geval niet saai, je moet je hoofd erbij houden tijdens het leven en het gedicht roept vragen op, allemaal goed.
Er is alleen 1 technisch puntje: in de zin
zou ik het woordje "maar" weglaten en vervangen door een komma, dan leest het lekkerder, ook in vergelijking met de zin ervoor.

Keep on doing the good work :)

verwoorde mijn gedachten. Zet zeker aan tot denken, maar ik vraag me wel af wat: "Neuronen spatten wellustig op het bijtende asfalt" je nu precies zegt. Waarom jou dat zo aangrijpt, aangezien je het al voor de tweede keer gebruikt.

Hij vat transcendentalisme wel heel letterlijk op :)

hihihihihihihi :D :D :D

Hmm, deze doet me niet zo veel, origineel (weer), ik begin verwachtingen te krijgen bij jouw gedichten :) .

Hij loopt goed. Oh, die overgang van de eerste naar de tweede strofe vind ik heel goed, dat geeft direct het contrast van de twee strofes aan. Leuk, origineel en best goed gedaan ook.

Dit gedicht ben ik na het schrijven een beetje vergeten. Alleen de wellustige neuronen bleven hangen, en daarom kwam die zin later ook in een ander gedicht terecht.

Ik weet ook niet meer exact wat ik er bij dacht. EggeD, don't worry, 't is niet zó erg en het komt ook niet door onze discussie :) :)
De slierten tegenlicht zijn, tsja, een omschrijving van een bepaald beklemmend gevoel. Tegenlicht of tegen-licht?

Bedankt iedereen voor het commentaar, Sue ook bedankt, maar ik denk dat ik 'maar' liever laat staan vanwege de alliteratie met 'met'. Ik heb redelijk wat moeite in de klanken gestopt, ik weet niet of dat opvalt?

Lyriek is lief.

Is dat een compliment?

Anyway, speciaal voor EggeD een positief gestemd gedicht van mij hier.

Ik neem aan dat je weet wat lyriek is? Dan moet het aan mijn cynisme liggen dat je niet meteen durft te bijten. Je zou een goeie forel zijn.

De betekenis van lyriek is bekend, maar naar die van lief in jouw post heb ik inderdaad maar te raden.

Ah, doe eens niet zo sarcastisch. Als ik lyriek lief vind en jouw gedicht lyrisch is, is het een compliment. Dadelijk krijg ik nog spijt het gegeven te hebben :/

:) Bedankt

Het is niet sarcastisch, ik wordt heel onzeker van zulke korte opmerkingen... :o

Dat is het gevaar van DoP :)

Je gedichtje over je schone lei is inderdaad wat beter gestemd. Wel vind ik de derde regels van de tweede en derde strofe wat raar. Herbegon klinkt geforceerd, zij als in zijde ?

Offtopic: Ik heb trouwens hier pas een track online gezet, misschien wil je dat luisteren - als we onze kindjes toch aan het etaleren zijn.

Verder dacht ik dat gewenning wel eens een beklemmend gevoel kon zijn, als je ziet hoe het je sensaties "leegzuigt". Op die fiets dacht ik een beetje, verder.. (y)

Ik sluit mij geheel aan bij lovetear; vooral de vorm van het gedicht en de overgang vind ik erg sterk (y).

Het is echt een 'in-een-andere-wereld' gedicht vind ik; zo'n gedachte die je krijgt als je 's ochtends of 's nachts nog half in een droom zit (y).