obsessief verliefd zijn
 

Nou weet ik niet precies of het hier thuis hoort :o

Maar wie heeft dit ook. Ik hoef iemand soms maar een keer te zien en kan helemaal verliefd zijn. In december is zo'n ontmoeting echt uitgelopen tot een obsessie. Ik liep twee weken stage op een instelling en werd verliefd op een jongen die daar werkte. Hij was verder ook heel aardig tegen mij en heeft mij op een gegeven moment toegevoegd op msn. Naja, zo langzamerhand (door msn namen en een verhaal van mij dat hij gelezen had) kwam hij erachter dat ik met een hele hoop problemen zat. En daar ehb ik toen ook heel veel met hem over gepraat. Op een geven moment heb ik he verteld dat ik verliefd op hem was. Toen bleek hij een vriendin te hebben en samen tewonen. Iets eerder was ik er ook achtergekomen dat hij iets ouder was als ik verwacht had. En het was dus allemaal onmogelijk en hij was zo onbereikbaar als de pest. Maar dit heft me allemaal toch niet doen afknappen en ik bleef maar met hem msn en. Als ik hem een keer niet gesproken had voelde ik me ongelofelijk kut en ik voelde me goed als ik hem gesproeken had en hij aardig tegen me gedaan had. En hij had steeds maar zoiets van hoe kan het nou dat je nog verliefd op me bent. Hij is heel anders geen doen sinds hij wist dat ik verliefd op hem was. Zichzelf echt gaan neerzetten als een eikel. En een keer dat ik hem verteld had dat ik de avond van te voren bijna een overdosis genoemn had kreeg ik een hele preek van dat ik me niet aan moest stellen enz. Ik heb toen echt jankend achter de computer gezeten. Al realiseerde ik me later wel dat hij wat bepaalde dingen betrefd heel erg gelijk had.

Maarja op een geven moemnt vertelde hij me dat hij ging trouwen en toen stortte ik zowat in. Want ik had nog steeds hoop al wist ik dat het eigenlijk niet kon. Ik heb (en ja daar schaam ik me nu echt voor) op een geven moment zelfs tegen hem gezegd dat ik mezelf misschien van kant zou maken al hij zou gaan trouwen :o :(

Maarja, hij heeft me geblokkeerd, en eigenlijk terecht. En ik dacht een aantal weken geleden dat ik van mijn obsessie af was. Maar nu begin ik weer te merken da het eigenlijk niet zo is. En daar akn ik mezelf de kop wel voor inslaan. Omdat het me toch nooit iets zal opleveren vooral omdat ik op het moment helemaal geen contact meer met hem heb en het eigenlijk helemaal verpest heb door mijn gedrag. Mar dat realiseer k me nu pas....

Ik ken een meisje dat hetzelfde heeft als jij al 4 jaar aan een stuk. Tegenwoordig heb ik er maar weinig contact mee, maar ik weet dat ze er aan kapot gaat, zeker nu haar (ex)-beste vriendin met die jongen samen is (n)

Nu, ze msn'de ook steeds met hem, tot hij het op een bepaald moment doorhad dat haar gevoelens echt heel sterk waren voor hem, en hij werd ook "boos".

Op zich kan ik die reactie wel begrijpen, maar die kerel was vroeger mijn beste vriend, en we zijn onder andere geen vrienden meer omwille van die reden. (de manier waarop hij reageerde tegenover haar)

Wat te doen, geen idee :o Je zit zelf in de problemen, maar probeer je er ook van bewust te zijn dat je andere mensen ook in problemen steekt als je dit soort dingen gaat zeggen aan hem. Ik zou er personelijk ook helemaal niet blij zijn als iemand zoiets tegen me zei :o Aan het feit dat je ontzettend verliefd bent kan echt heel weinig doen, en dat kan niemand je kwalijk nemen.

Er zit niets anders op dan af te wachten :o

Des te makkelijker het voor je gaat worden er afstand van te nemen.

Dat is denk ik niet echt wat je wilt horen :o

Het duurt enige tijd voordat je van deze gevoelens af bent. Het is ook vaak een kwestie van willen. Als jij ervan af wilt, kun je ook weer verliefd worden op iemand anders. Als je dat niet wilt, gaat dat niet. Dan blijf je maar op dat punt hangen. Dus zorg ervoor dat je afstand van hem neemt...

Wilt ze niet horen, maar toch is het zo, jammergenoeg.

Btw, over die kwestie van willen weet ik het nog zo niet. Volgens mij wil ze maar al te graag van die verliefdheid af anders had ze dit niet gepost.

Afwachten... waarop?
Je kunt beter zelf iets doen dan afwachten.

Ik herken het wel een beetje maar dat is dan niet perse verliefd zijn. Gewoon obseffief zijn, dat heb ik nog steeds bij iemand die een ik een tijdje geleden leuk vond. diegene weet het, maar we gaan gewoon normaal met elkaar om. Toch heb ik diegene een tijdje lastiggevallen met bellen enzo, alleen om de stem te horen. Of overal langslopen waar ie ook was. Nu wordt het steeds minder, zal wel moeten. Bij mij is het zo erg dat ik er ook echt over heb gepraat, maar veel mensen begrepen me niet.
Ik begrijp het wel en heb misschien wel tips. Meer info: pm me maar!

Zoals?

Afwachten tot het gevoel voorbij gaat, bedoelde ik

Op het moment kan ik zelf ook begrijpen dat hij ook in een vervelende situatie zat. Een meisje dat 12 jaar jonger is, ontzettend depressief en smoorverliefd op hem. Ik zou zelf ook niet weten wat ik daarmee moest.
Maar wat nu nog steeds moeilijk voor mij zelf iis is dat hij nooit echt helemaal duidelijk is geweest. Bij mij kwam hij over op sommige momenten als, ik wil wel maar het kan niet. Maar hij zal zeker weten zeggen dat dat niet zo is, en misschien heb ik de dingen ook wel verdraaid zonder dat ik het zelf weet, kan heel goed.

Maar ik dacht eerst dat ik ervan af was. Leerde een andere jongen kennen, was verliefd en hem zo ongeveer vergeten, maar toen gebeurde er iets bla, bla, bla en nu ben ik toch weer bij m'n obsessie terug gevallen. Al is het minder erg als eerst het is niet dat ik de hele dag zit te wachten dat hij online komt(kan ook niet, gezien het feit hij me geblokkeerd heeft) maarja...

hij zit wel weer in mijn hoofd :(

Obsessieve verliefdheid wil lang niet altijd zomaar weggaan. Nooit eigenlijk.

Voorbeeld: Ik ben in een brugklas een jaar lang verliefd geweest op een bepaald meisje. (Na dat jaar gingen we allebei naar een andere school) Ze wilde niks met me te maken hebben, maar de verliefdheid bleef, ook tijdens andere relaties. Maar okay, opzich niet zo erg, ik stopte het weg en dacht dat het weg was. Kwam een tijd geleden weer met 'r in contact en het was weer helemaal terug, zo erg dat ik niet eens rationeel meer kon denken.

Ik ben er dus achter gekomen dat obsessieve verliefdheid (de 'échte', die je ook in geen 10 jaar of langer voor een ander zal voelen) niet weggaat. Je zal ondertussen wel verliefd worden op anderen in meerdere of mindere mate, maar de verliefdheid voor die ene persoon, het feit dat je smelt bij alles wat hij/zij doet of zegt.. die gaat niet weg. Het meeste wat je kunt doen in zo'n situatie s het wegstoppen en hopen (of ervoor zorgen) dat je diegene niet meer tegenkomt. Of iig geen regelmatig contact meer mee hebt of krijgt in de toekomst.

Ik heb ook zo'n gevoel dat het komt, gaat, maar later toch niet weg blijkt te zijn

Kijk..:

verliefdheid bestaat uit 2 elementen:

- De behoefte aan iemand die je genegenheid biedt enzo.
- De leukheid van iemand...

Stel dat dit samen boven een bepaald getal komt, dan ben je verliefd.. Kortom: stel je hebt ontzettende behoefte aan genegenheid en een relatie, dan hoeft iemand helemaal nite zo bereikbaar of leuk te zijn, of je kunt er al verliefd op worden..

Bovendien is er nog een belangrijk feit: Mensen WILLEN graag hoop hebben of iemand om aan te denken, hoe hopeloos de situatie ook is... Omdat het toch goed voelt iemand op het oog te hebben...Hoe onbereikbaar ook...
Omdat er anders ook geen doel of geen streven is, wat de mens wel graag wil...

Een samenloop van deze dingen creeert jouw situatie waarschijnlijk.

Nu, wat kun je er tegen doen... That's a difficult question...

Geen oogje hebben op iemand, voelt heeel leeg. Soms zelfs alsof je geen toekomst hebt.. Maar je weet dat je geen kans maakt bij de man... Door in te zien dat jouw verliefdheid gebasseerd is op verlangen naar IEMAND in plaats van hem (wat ik denk dus), kun je misschien proberen je verlangen naar een ander persoon te verschuiven? Kortom, een nieuw persoon vinden om verliefd op te worden.. Desnoods forceer je jezelf ertoe. Dat werkt serieus. Vooral in jouw situatie!

Succes ermee.

Hmm, volgens mij komt niet enkel onze nick name wat overeen maar ik heb ongeveer hetzelfde voorgehad: 3 à 4 jaar geleden vreselijk verliefd geworden op iemand maar het werkte niet en na anderhalf jaar van school veranderd. Daar werd ik (en ben ik, spijtiggenoeg) opnieuw verliefd geworden op iemand [same story] maar ondertussen heb ik die oude liefde zo nu en dan eens ontmoet en dan merkte ik ook echt wel dat het niet gedaan was. Begin deze maand kwam ik haar weer tegen, maar nu voelde ik eigenlijk nog weinig voor haar.