wat moet ik doen?
 

Ik begrijp het gewoon niet. Ik ben hevig verliefd, ik wil je, ik verlang naar je. Als ik niet bij je ben, denk ik aan je. Ik droom en fantaseer over je. En toch wil ik geen relatie met je. Eerst besloot ik niks te doen, af te wachten, in de veronderstelling dat jij mij toch niet durfde te vragen. En tijd gebeurde er niks, haast een inbreuk op mijn zelfvertrouwen. En toen, net ik niks meer verwachtte, verklaarde je mij de liefde.
Ik was volkomen overdonderd. In de war, verrast, vereerd, zenuwachtig. Ik dacht er de hele dag een en was ontzettend zenuwachtig. Ik kreeg geen hap door mijn keel. Die avond vertelde ik je dat ik gewoon niet verliefd was en niks wilde en godzijdank was jij ook niet meer verliefd het was (volgens jou) een soort bevlieging geweest. Maar toch bleef het gevoel en toen ik je weer tegen kwam kón ik je gewoon niet aankijken. Ik kreeg het ontzettend warm, werd zenuwachtig en negeerde je. Ik kon je niet eens aankijken, jij, mijn beste vriend Maar toen zag ik je weer in de klas en móést ik je wel aankijken. Daar was ik achteraf blij om, want na een paar minuten met een zenuwachtig wegkijkende ik, werd alles weer normaal. We waren weer beste vrienden, bespraken alle roddels, relaties, problemen en andere interessante dingen. Onze dagelijkse telefoongesprekken stonden weer bol van de roddels en grappige flirt / knipoog zinnen.
Maar nog steeds bleef het gevoel, het knagende gevoel, dat ik je gewoon wíl. Dat ik (iets te) blij wordt van jouw complimenten, jaloers wordt van jouw belevenissen met andere meisjes.
Maar als ik je wil, waarom doe ik dan niks? Na jouw ‘bevlieging’ zal je me zeker nog wel een beetje leuk vinden. Dus in feite hoef ik alleen maar een keer met je naar de bioscoop te gaan, en goed romantisch moment uit te kiezen, je diep in de ogen te kijken… en de rest komt vanzelf.
Maar dat wil ik niet. Is het misschien je uiterlijk dat het hem doet? Je buitenlandse afkomst? Ik denk het wel. Immers, in mijn dromen en fantasieën heb ik daar geen ‘last’ van, maar in het echte leven speelt het toch een belangrijke rol. Niet voor een beste vriend, wel voor een vriendje. Ook ben ik bang op een andere jongen te vallen, vanwege zijn uiterlijk. Nee, we zijn gewoon niet voor elkaar gemaakt. Gelukkig heb je als beste vriend, zodat ik op die manier van je van genieten en bij je kan zijn. Want ik hou van je als een vriend en wil graag bij je zijn. Zoals Stacie Orrico het al zei: I’m stuck on you.

herkent iemand dit? :confused:

Is meer wat voor L&R. :)

Ik wacht op de eerste reactie met "racist" =P

Nee ik herken het niet, ik heb eigenlijk nooit zo'n gevoel gehad bij iemand en dan tegelijk een afwijzend gevoel door haar uiterlijk.

Is dit geen crosspost, in het zelfde subforum nog wel..

maar goed, ik heb er geen ervaring mee, maar is zijn afkomst een probleem voor je? Weet hij dat? Als iemand dat over mijn afkomst zou vinden, een probleem, dan zou ik diegene eigenlijk niet eens tot mijn vrienden rekenen...

Of begrijp ik het hele verhaal verkeerd? :o

nee hij weet het niet. Maar ik vind zijn afkomst ook niet echt een probleem, anders zou hij ook niet zo'n goede vriend zijn. Maar het is meer zijn afkomst in combi met zijn uiterlijk denk ik... en misschien ook wel dat ik bang ben wat anderen er van denken, ik weet het, erg zwak, maarja :bloos:

Je moet doen wat jij wil. Je moet je niets van anderen aantrekken wat zij wel niet zouden denken!

Je weet wat je aan die jongen hebt. Als je een relatie zou krijgen, zou je weten dat je een jongen hebt met wie je enorm veel plezier kunt beleven.

En dat het extraatje, dat jullie elkaar liefde kunnen geven en de extra romantiek die daar bij komt kijken, zal de band alleen maar verstevigen.

Wat heb je aan een relatie, met een 'lekker ding', terwijl je niet zeker weet wat je aan hem hebt? Met je beste vriend waar het super mee klikt weet je wel wat je aan hem hebt. Zou het niet fantastisch zijn om samen als stelletje fijn dingen te kunnen doen? Wat voor voordelen zou dat geven.

Het is helemaal niet zo raar dat je met een donkere jongen zou gaan, dat zie je toch zo veel? We leven niet meer in het stenen tijdperk. Het is zo fout iemand op zijn uiterlijk, en met name in de raciale zin, af te keuren. Schaam je niet! Men raakt er wel aan gewend als jullie eenmaal met elkaar hebben.

Het gaat om het innerlijk, niet om het uiterlijk. En de mensen die denken dat het vreemd is dat jij met een donkere jongen zou gaan zijn achterlijk.

Kennen wij elkaar? :eek:
Post je onder een andere naam met een andere leeftijd?

Zie:
http://forum.scholieren.com/showthre...hreadid=881271

nee, ik ken jou niet. Ik post wel onder een andere naam, maar aan jouw verhaal zie ik wel dat ik dat niet ben. En ben nog nooit dronken geweest ;)

als ik het zo lees, klinkt het heel logisch om dat te doen. Maar aan de andere kant denk ik van: als ik twijfel, dan is het toch ook niet goed? Als jij in zo'n situatie zat, zou je het dan proberen of wachtten tot je echt verliefd wordt?

Ik heb precies hetzelfde probleem.
Ik wou dat ik je raad kon geven.

kan je er wat meer over vertellen? misschien heb ik er wat aan :)

Ik vind ook dat je nog altijd moet doen wat jij wil.. trek je even nix aan van wat iedereen zegt, verman jezelf, en beslis voor jezelf wat jij wil!

Hij is verliefd op je geweest toch? En jij bent verliefd op hem? Waag gewoon je kans, probeer een moment uit te kiezen, je zal wel zien wat ervan komt?

Is het gewoon zijn uiterlijk waar je bang om bent? In elk geval, ik denk dat er weinig van zullen opkijken hoor (zoals hierboven gezegd, we leven niet in een stenen tijdperk). Of ben je bang om je beste vriend te verliezen?
Als ik jou was zou ik toch nog eens goed nadenken, en enkele beslissingen nemen, als je echt zo verliefd bent moet je ervoor gaan.

Je moet gewoon niet zo bekrompen zijn, wtf boeit het nou dat hij een buitenlands uiterlijk heeft.

Gaan met de banaan.

Maar als je iemand leuk vindt, en er verliefd op wordt, dan speelt het uiterlijk ook wel een rol, ook al is het dan maar een kleintje... Enne, als je echt verliefd bent, dan maakt het je niet uit wat anderen er van vinden. Mensen vinden mij en mn vriend ook niet bij elkaar passen, maar ik ben stapelverliefd en laat het maar zo hangen. Pas zodra het je gaat breken, dat mensen je eventueel vermijden en constant zeggen dat jullie niet bij elkaar passen, dan zou ik na gaan denken (like me... :( )

Gewoon het schijt hebben aan anderen! Je weet hoe deze jongen is, er voor jou kan zijn en dan neem je het uiterlijk en ras maar op de koop toe toch? je kan er niets aan doen als je verliefd wordt, je zal je gewoon goed voelen bij die jongen!

Succes

hey iedereen, heel erg bedankt voor jullie reacties, ik moet inderdaad gewoon doen wat ik zelf wil, ik ga er heel goed overna denken en misschien ga ik er gewoon voor.

En als er mensen zijn die hetzelfde hebben (meegemaakt), graag posten of en priveberichtje sturen (y)

xxx summergirl