Mensen die niet kunnen/willen beseffen dat je verandert bent?
 

Ik was vroeger een nogal stil in mezelf getrokken meisje. Ik had in de ogen van anderen nergens moeite mee, maar ondertussen voelde ik me er erg rot onder. Ik liet niks merken, omdat ik dat niet kon.
Nou kan ik sinds een half jaartje/jaar redelijk goed voor mezelf opkomen. Ik laat me door niemand beïnvloeden en alles wat ik doe is mijn keuze. Dit weet ik zeker, omdat ik over bepaalde situaties gewoon 3 keer na moet denken.

Nou krijg ik dus sinds diezelfde tijd constant te horen, dat ik me enorm met iemand mee laat slepen, terwijl ik met die persoon in kwestie vrij weinig op trek en ik ook een totaal andere mening heb dan die persoon.
Mensen zijn mijn oude ik gewend, maar ik ben dus echt wel veranderd! Nu wordt er dus erg vaak achter mijn rug om geluld, dat ik me zo laat beïnvloeden, want "zo ben ik helemaal niet!"
Ik heb er al een keer wat van gezegd, maar dat is blijkbaar niet duidelijk aangekomen.

Nu ik ruzie heb krijgt die persoon in kwestie dus ook nare blikken, want HIJ heeft slechte invloed op mij en niemand wilt beseffen, dat het echt MIJN keuze is geweest. Die persoon weet maar half waar het over gaat. Ook ik word er op aangekeken, dat ik zo loop te steigeren. Maar ik pik het gewoon niet meer dat er met mij gesold word.

Hebben meer mensen dit ook meegemaakt? En wat hebben jullie in deze situatie gedaan? Negeren gaat haast niet, want ik word er enorm op 'aangekeken'.
Om me zoals vroeger te gaan gedragen is ook niks. Op dit moment negeer ik de probleemmensen, maar dat maakt de situatie alleen maar erger :s (n)

Ik ken het wel een beetje. Mensen vinden verandering vooral een probleem als dat hen ten nadele is. Als je moeder merkt dat je de laatste tijd veel meer helpt in het huishouden (bijvoorbeeld) zal ze daar heus niet mee zitten.

Gun ze even de tijd, vertel ze duidelijk waar het aan ligt (en dus niet aan jouw omgang met bepaalde personen) en wacht tot ze jou kunnen accepteren zoals je nu bent. En willen ze dat duidelijk niet, dan wil een bijtende opmerking nog wel eens helpen (bijvoorbeeld suggereren dat ze het liever hebben dat je in je schulp kruipt dan voor jezelf op te komen).

Das mijn visie. Mensen die je niet willen accepteren zoals je bent zijn ook geen vrienden.

met een 'd' hoop ik toch zeker :rolleyes:

Hoe diep kun je op andermans problemen ingaan... :s

Ja idd, nuttige bijdrage..

Misschien kan je de mensen een keer "uitnodigen" voor een gesprek waarin je het duidelijk maakt. Het klinkt raar, maar als zij hun punten op tafel kunnen gooien en jij dan heb je kans dat ze het in gaan zien.

ook lekker nuttig dit. :confused:

ach, dat gezeik om een letter :rolleyes: :D


Ik heb het die persoon in kwestie verteld en op de hoogte gebracht en verder heb ik iemand die vandaag tegen mij zei, dat al die problemen van mij door haar kwamen, eens keihard gezegd dat die problemen niks met haar te maken hebben.

Maar verder kan ik er niet echt op in gaan, want ik ben helemaal licht in mijn hoofd door alles wat er vanavond is gebeurd:|

Ik heb in dezelfde situatie gezeten, mensen kunnen het blijkbaar niet accepteren als je verandert/voor jezelf opkomt omdat ze dat simpelweg niet kunnen beantwoorden/snappen.

Als de mensen na een tijdje nog niet doorhebben dat je zo blijft, kan je ze beter de spreekwoordelijke deur wijzen

Heyhey,

Ik heb idd ook zoiets meegemaakt: eerst heel verlegen en onzeker. En na een paar ervaringen veel opener en spontaner geworden, omdat ik merkte dat ik gewoon van mezelf heel vrolijk ben!

Op school denken ze echter nog steeds dat ik zo'n iemand ben die alleen maar in de boeken zit en geen vrienden heeft en ontzettend onzeker ben enzo... Maar dat is dus ook niet meer zo.

Ik ben benieuwd hoe die persoon, eend, tegen wie je dat gezegd hebt, reageerde.

Alle tips hier, die zijn gezegd, vind ik ook goede oplossingen. maar als niks zou helpen, zou ik er "boven" gaan staan en je er niks van aantrekken. Het zegt meer over hen dan over jou, dat zei jou steeds in je oude hokje willen plaatsen.

kus
renske